สวัสดีค่ะ🙏🙏เราพึ่งตกงานมา คือเราเป็นนักศึกษาจบใหม่จบคณะดีมีโอกาสได้ทำงานในที่ดีๆใกล้บ้านเป็นเอกชน เเต่ว่าสังคมในที่ทำงาน Toxic มากๆที่ทำงานเราต้องผ่านโปร 3 เดือนตอนเราไปทำงานเเรกๆเราไม่คุ้นกับระบบในการทำงานเพราะที่ฝึกงานมาเราไม่เคยเจอแบบนี้เราก็พยายามพัฒนาตัวเองมาเลื่อยๆเเต่เรารู้สึกได้ว่าคนในที่ทำงานไม่ค่อชอบเราพอถึงเวลาประเมินเเต่ละทีหัวหน้าก็จะมาถามกับคนในเเผนกว่าเราทำงานเป็นยังไงผ่านไหมเเต่ว่า คนในเเผนกไม่ให้เราผ่านอยากเพิ่มเวลาในการทำงานหัวหน้าก็เลยเพิ่มโปร์เป็นสี่เดือนให้เพราะเรามีพัฒนาการขึ้น เดือนที่สี่เราคิดว่าเราทำงานได้ดีขึ้นมีผิดพลาดบ้างเเต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่พอทำงานเดือนที่สี่ไปเลื่อยๆอยู่ๆหัวหน้าก็มานัดประเมินรอบสุดท้ายเเบบที่เราไม่ทันตั่งตัว ผลสรุปคือเราไม่ผานงานหัวหน้าให้เหตผลว่าจากการสอบถามพี่ในเเผนกยังไม่ไว้ใจให้เราทำงานคนเดียวเเต่ส่วนตัวเราคิดว่าเราทำได้วันไหนเรามีพี่เลี้ยงประกบวันนั้นพี่เลี้ยงไม่ต้องทำอะไรเลย เเต่หัวหน้าเอาความเห็นของพวกพี่ๆทั้งๆที่หัวหน้าไม่ได้ออกมาดูหน้างานเลยด้วยช้ำตอนหัวหน้าพูดประเด็นขึ้นมาว่าทำไมเราถึงไม่ผ่านเรารู้ทันทีเลยว่าเหตการณ์นี้เพราะอะไร เขาก็บอกว่าเปิดโอกาสให้อธิบายเเต่เราไม่อธิบายเพราะยังไงก็ไม่ผ่านอยู่ดีเขาจึงให้เราเช็นใบลาออกด้วยตัวเอง ซึ่งเราก็เช็นเเต่เราก็รู้สึกเสียดายโอกาสในการทำงานที่นี

อีกประเด็นคือเรากลัวพ่อเเม่เสียใจ🥺พอเขียนใบลาออกเสร็จเราก็บอกแม่ทันทีว่าไม่ผ่านงานนะ พอตอนเช้ามาเเม่ก็มานั่งถามทำไมไม่ผ่านรีบๆหางานใหม่เลยนะจะมาว่างงานนานๆเเบบนี้ไม่ได้เเล้วจะเอารายได้จากไหนเรียนตั่งสูง. เราก็เครียดเพราะว่าไม่รู้จะหางานจากไหนเราก็ไม่ได่นิ่งเฉยๆเราก็พยายามหางานอยู่เราจึงบอกแม่ว่านี่ก็ไม่ได้เฉยๆนะนี่พึ่งออกมาเค่วันเดียวขอพักจิตใจหน่อยได้ไหมเเค่โดนบีบให้ออกก็เเย่พอเเล้วอย่าพึ่งกดดันได้ไหม

ตอนนี้เราไม่มีที่ระบายเเล้วจริงๆนอนร้องหายกับเเฟน เเฟนก็บอกว่าเรายังอ่อนต่อโลกเกินควรโตได้เเล้วเเล้วเเฟนก็ให้เรานอนร้องให้คนเดียว จนเรารู้สึกโดดเดียวจึงมานอนเขียนระบายความรู้สึกในกระทู้เเทน😭😭😭