ขอเกริ่นซักนิดว่าเราคิดนานพอควรว่าจะเขียนเรื่องนี้ลงพันทิปดีมั้ย เพราะเอาจริงเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่จบไปแล้วแต่ก็ติดใจเราจริงๆเราไม่เคยลืมเลยเพราะมันแบบอิหยังวะจริงๆค่ะ55 เราเลยอยากมาลองแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง + เม้า และเผาเพื่อนๆให้ฟัง(การกระทำบางอย่างเราอยากขอโทษไว้ก่อนเลยนะคะ เพราะบางอย่างที่เราทำก็มีไร้เหตุผลเยอะอยู่เหมือนกัน)
 เริ่มเรื่องคือเราย้ายรร.มาตอนม.4 อีกรร.(เราน่าจะเคยพิมพ์อยู่ในกระทู้เก่าจำไม่ได้เหมือนกัน) พอเราย้ายรร.มาเราก็เริ่มตังแพลนว่าจะพยายามตั้งใจเรียนถึงยังไม่ดีพอแต่ก็ดูมีพัฒณาบ้าง ตอนนั้นม.4 เป็นช่วงติดโควิดเราก็ยังไม่มีเพื่อนหรอกค่ะ จนเราไปได้คบกับเพื่อนคนนึง คนแรกเลยเราขอให้ชื่อนางว่าแยม คือแยมนางเป็นคนที่จัดได้ว่ามีความมั่นใจในตัวเองแล้วก็ชอบอะไรคล้ายๆเราเลยค่ะ พวกเราสนิทกันมากพอควรจนกระทั่งรร.เปิดให้เรียนที่รร. เราก็สนิทกันดีค่ะมีอะไรก็ช่วยกัน จนกระทั่งมีรอบนึงนางบอกไม่อยากกินข้าวแล้วก็ดูซึมๆ ทุกคนในห้องประจำจะเห้นแต่นางดีดๆก็เลยรู้สึกไม่ดี บรรยายก็เริ่มแย่ เราเลยเดินไปหาแยมแล้วพูดกับนางว่าเออถึงไม่กินข้าวแต่แกก็ต้องกินอะไรรองท้องหน่อยนะ  นางก็ไม่เอาแล้วสักพักนางก็เริ่มพูดว่าอยากตาย อยากจะคตต.กลางห้อง ประมาณว่าถ้ากุโดดจากชั้นนี้กุจะไปเลยมั้ย เราก็ไม่รู้จะทำไงเพราะอยู่ๆนางก้ดิ่ง เพื่อนคนนึงที่เป็นคนที่แรงๆเราขอให้ชื่อว่าแก้ว แก้วนางไปซื้อขนมปังมาแล้ววางบนโต๊ะตรงหน้าแยม แล้วพอเสร็จแก้วนางก็พูดทำนองว่าขู่เจ้าแยมให้กินเข้าไป ซึ่งเราอยู่ข้างๆแยมตอนนั้น สักพักแยมนางกระซิบบอกกับเราว่านางไม่อยากกิน กินไปจะอ้วก ตอนนั้นเจ้าแก้วเหมือนจะเดินไปแล้วเราเห็นแยมนางจะโยนขนมทิ้ง เราเลยห้ามไว้แต่ดูเหมือนจะห้ามไม่ได้เราเลยบอกแกเอามาเราจัดการเอง เราตัดสินใจฉีกห่อขนมแล้วกินเข้าไปทั้งชิ้น เจ้าแก้วเห็นเข้าเราเลยนางด่าชุดใหญ่ ทำไม่เมิงถึงแย่งของเพื่อนกิน กุซื้อให้มันไม่ใช่ให้เมิง คร่าวๆประมาณนี้แต่ตอนนั้นเราไม่ได้พูดอะไรแล้วก็เคี้ยวๆกลืนไป น้ำตาก็คลอเบ้าเพราะแก้วนางด่าเราแรงมาก (ยอมรับว่าที่เราทำมันไม่ใช่ทางออกแต่เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ สมองคิดได้แค่นั้นเลยค่ะ) 
แยมนางก็ไม่พูดอะไร แก้วก็ด่าเราไปเรื่อยจนนางหยุดแล้วเดินออกไปเอง เราก็ไม่พูดอะไรแล้วเดินไปหาเพื่อนอีกคนเราขอให้นางชื่อมนัส มนัสนางเป็นคนติสต์ๆนิสัยเข้ากับเรา (มนัสนางจบม.3 ที่เดียวกับเรา ในห้องเราจะมีจบม.3 ที่เดียวกับเรา2 คนคือมนัสกับอีกคนเราขอเรียกนางว่าหวาน หวานนางเป็นคนน่ารักนิสัยดี ทำงานไปเรียนไป) เราก็ไปยืนเท้าโต๊ะมนัสด้วยความรู้สึกแย่ เจ้ามนัสก็พูดกับเราว่านางไม่ค่อยชอบเจ้าแยม เราก็พยักหน้าเข้าใจแล้วก็ฟังนางพูดไป ม.4 เราติดกับมนัสมากเรียกได้ว่าสนิทกันสุดๆ มนัสนางคือเพื่อนที่เราคิดจริงๆว่าเราน่าจะได้เพื่อนสนิทที่สุดอีกคนแล้ว เราพูดเลยว่าเรารักนางมาก นางเหมือนความสดใสของเราเลย ถึงจะติดมุขแป๊ก5บ.10บ.แต่เราก็นั่งฟังมันเล่น ตอนเราป่วยมนัสก็จะไปเฝ้าเราที่ห้องพยาบาลกับหวาน หรือบางทีก็จะมาพร้อมเพื่อนอีก2 คน เวลากินข้าวเราก็จะไปกินกับกลุ่มมนัสหรือไม่ก็กินกับเจ้าตัว2 คน แยมก็มีกลุ่มกินข้าวด้วยซึ่งจะไปกินกับแก้วแล้วก็2 -3 คนในกลุ่ม
   ตัดมาช่วงม.5 เทอม1 มีงานโปรเจคใหญ่ที่เรากับกลุ่มต้องไปข้างนอกกันหัวกลุ่มเสนอให้ไปจังหวัดๆนึงซึ่งทุกคนเห็นด้วยและตัดสินใจค้างกัน1 คืน ตอนแรกพ่อเราไม่ให้แต่เพราะได้คนที่บ้านช่วยเราเลยได้ไป
ทริปนี้เป็นทริปแรกที่เราได้ไปกับเพื่อนตามตรงเราตื่นเต้นมาก (ในกลุ่มไปกัน10 คน ไปค้างบ้านตจว.ของหัวกลุ่ม มี เรา/มนัส/หัวกลุ่ม/แยม/โบนัส[เป็นคนที่เพื่อนในห้องชอบโหวตให้เป็นนางงามประจำห้อง]/ศร[เป็นนักกีฬารร. พี่น้องราม]/ราม[นักกีฬารร.เหมือนศร]/ต้นอ้อ[เพื่อนสนิทหวาน]/ยศ[คนนี้เป็นเพื่อนทีคนในห้องชอบแซวบ่อยๆ]/โฟ้ค[เพื่อนสนิทหัวกลุ่ม])
พวกเราของรถไฟไปกันแต่บังเอิญเราดันเมารถไฟพวกคนในกลุ่มเราซื้อยาดมให้ ยังพูดติดตลกกันอยู่เลยตอนที่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาว่า"ยาดมทองคำ" เพราะป้าที่ขายให้ขายอันละ30บ. โอ้แม่เจ้า ยาดมวิเศษ โฟ้คตอนนั้นก็พูดบ่นๆว่ายาดมห่านไรเนี่ย แพงฉิหัย หลังจากบ่นๆกันเราก็ได้ยาดมทองคำนั่นมานั่งดมระหว่างทาง ผ่านไป2 ชม.น่าจะได้เราก็มาถึงที่หมาย พวกเราก็นั่งหอบกระเป๋าขึ้นรถตู้ที่พี่ของหัวกลุ่มเขาจองมาให้กันจำไม่ได้เท่าไหร่ คนละ3,000 ได้มั้ง เป็นการเหมารถในทริปนี้ที่ไม่รู้สิเราว่าคุ้มนะ สนุกดี พอไปถึงที่พักหรือก้คือบ้านปู่ย่าหัวกลุ่ม พวกเราก็เราจัดปาร์ตี้กินชาบู หมูทะกัน (ลืมบอกไปว่าที่บ้านแยมดุเลยไม่ให้มาด้วยแต่จะพามาส่งอีกวันแทน) แต่ด้วยความที่เรากินเนื้อไม่ได้ต้นอ้อเค้าก็ใจดีทำของกินให้ข้าวอร่อยดีมากเลยค่ะ555 เพื่อนๆเค้าก็ถามนะว่าเรากินเนื้อมั้ยว่าเราก้ได้แต่อมยิ้มส่ายหัว หัวกลุ่มก้ถามว่าเราดื่มมั้ย(ตอนนั้นระหว่างมาที่พักไปเหมาแอลร้าน7 มาค่ะ55) เราก็ไม่เอาเพราะไม่ดื่ม ก็เลยได้เป็นข้าวกับน้ำโค้ก สักพักกินเสร็จก็รีบไปล้างของคืนปู่ย่าเขา (เราเป็นแขกอ่ะนะจะให้เจ้าบ้านเค้าทำความสะอาดก็ดูไม่ดี ต้องรีบทำ)  เราอาบน้ำเตรียมนอนสระผมเรียบร้อย คนอื่นๆหลังกินเสร็จก็มีไปสูบกันข้างนอกมนัสกับต้นอ้อก็ไปสูบด้วย สักพักยศมาถามว่าเราจะนอนไหนเราบอกยศว่าเราจะไปนอนบนโซฟาเอา ยศก็โอเคแต่ก็มีบอกว่าจริงๆมานอนล่างก็ได้นะ เราก็ยิ้มๆบอกไม่เป็นไร หลังจากนั้นเราก็หลับไปเลยพักนึงแต่ก็สะดุ้งขึ้นมาเจอกับ ศร/ราม/โฟ้ค/หัวกลุ่ม/โบนัส กำลังกรึ่มๆแล้วก็หมุนขวดเล่นอยู่ ศร ตอนนั้นหน้าแดงมากจนโฟ้คแซว (คนอื่นเราไม่เห็น) พวกเจ้าตัวก็เล่นกันไปมาเจอโฟ้คที่เมาเละเเล้วเล่นมุกขึ้นมาเราที่แอบมองอยู่ก็หลุดขำ เพื่อนๆเค้าก็บ่นกันว่าไอโฟ้คเมิงอ่ะเสียงดังเพื่อนกุตื่นเลยเห็นมั้ย สักพักเราก็ได้หลับยาวยันเช้า หลังจากนั้นก็ตื่นกันเตรียมตัวทำตามแผน ที่บ้านแยมก็เอาแยมมาส่งแล้ว ทริปเลยดำเนินไปเรื่อยๆจนมีตอนนึงที่เรากำลังไปต่ออีกที่ื  เรากับแยมนั่งข้างกันตอนนั้นเราคุยเรื่องขนมที่แยมซื้อไปที่ๆบ้านเราทำ แล้วจู่ๆเจ้าแยมก็พูดขึ้นมาว่า ใช้ยีสต์ผงหรือยีสต์สด เราก็บอกไม่รู้ เจ้าแยมก็พูดต่อว่าขนมมันรสชาติแปลกๆมันเฝื่อนๆเหมือนยีสต์ไม่ละลาย  เราก็เลยโทรถามที่บ้านเราแบบไม่เปิดลำโพง ที่บ้านเราก็คุยกับแยม นางก็เริ่มพูดว่าใช้ยีสต์สดใช่มั้ยคะ เนี่ยมันต้องแบบงี้ๆ เราก็งงๆเพราะไม่รู้เรื่องนี้มาก พอรับโทรศัพท์กลับที่บ้านเราก็พูดกับเราว่า แยมนี่ถ้าจะไม่ไหวนะ ยีสต์ที่ใช้คือยีสต์ผงต่างหาก พูดซะยาว เราก็ได้แต่หรอ เรารีบวางสายไปก่อนเพราะกลัวแยมจะได้ยินด้วยความกลัวเจ้าตัวเสียใจด้วย แต่แยมนางก็พูดเรื่องยีสต์ไปเรื่อยๆเหมือนผู้รอบรู้.....จบเท่านี้ก่อนนะคะเดี๋ยวค่อยๆมาเล่าต่อนะ