เรื่องนี้มีหลายคู่ที่ต้องเลิกลาอย่าร้างกันไป
ต้องเข้าใจด้วยว่า ถ้าชีวิตที่เกิดมานี้ไม่มีความอยากในกามแล้วจะเอาผัวเอาเมียหาประโยชน์อะไรเพราะมีกามจึงต้องเกิดมาเอาผัวเอาเมียในกามภพอีก
ถ้าถูกทวงขอจากอีกฝ่ายก็อย่าได้
ต่อว่าหรือด่าตำหนิอะไรเขาเลย ว่า วันๆคิดเป็นแต่เรื่อง sex นี่หรอ เห็นแก่ตัวจริงๆหาแต่สุขใส่ตัว
อันนี้เราหันกลับมาถามตัวเองก่อนนะ
ว่าเราหวังเอาอะไรจากการเป็นผัวเป็นเมียกับเขา ถ้าเราหวังอยากจะพึ่งพาแรงกายแรงใจที่เขาแบ่งปันให้เราแล้ว แต่ว่าทำไมเราไม่ยอมอดทนเสียสละแบ่งปันให้เขาด้วยล่ะ
อ่านมาถึงตรงนี้เราก็คงจะพอมองเห็นหางความเห็นแก่ตัวของเราเองบ้างแล้ว ถ้าป่วยก็หาทางรักษาไม่ปล่อยปะละเลย ควรรู้หน้าที่การใช้ชีวิตคู่
คำพูดแรงๆและคำดูถูกทุกๆคำที่พูดออกไปหาก ว่าอีกฝ่ายเป็นคนมีความอ่อนไหวง่ายมีความอดทนไม่มากพออาจจะตายด้วยคำพูดของเราได้นะ คำพูดสามารถฆ่าคนได้
หรือบางคนอาจจะทนไม่ได้ถึงขั้นออกไปหาเอาข้างนอกที่เรียก ว่ามีชู้ กลับมาก็โกหกว่าไปนั่นนี่ธุระอะไรต่างๆมา
มันเป็นความผิดของเราเองอย่าไปโทษใคร มันคือผลจากการที่เราหาแต่ข้ออ้างโกหกผลัดวันประกันพรุ่ง ทำลายหรือขโมยความสุขของเขาไปแทนที่เขาจะมีความสุขสมหวังจากการพึ่งพากันและกัน กับคนที่ดีๆพร้อมที่จะแบ่งปันความสุขสมหวังให้เขาพึ่งพาอาศัยได้ กลับกลายเป็นมาติดกับดักกับคนที่พึ่งพาไม่ได้เช่นเรา
นานไปเขาก็เป็นขี้เหล้ายาปลาปิ้งไปซะงั้นเผลอๆอาจจะตายเพราะเมา บางคนอยากเลิกลาไปไกลๆแต่ก็ทำไม่ได้เพราะสงสารลูก
ศีล ๕ ก็ขาดบริบูรณ์ ถ้ามีใครถามเขาว่ารู้สึกยังไงกับการมีชีวิตคู่ อันดับแรกในใจเขาที่นึกขึ้นได้ก็คือ เหมือนการถูกหลอกใช้ เหมือนถูกหลอกให้เป็นทาส พอใครมาถามว่าอยู่กับผัวหรือกับเมียเป็นไงมั่งวะ ก็นึกขึ้นได้อีกนั่นแหละโคตรเห็นแก่ตัวเลย
ถ้าใครไม่มั่นใจว่าจะรับผิดชอบในหน้าที่ได้
ก็ไปบวชเสียหรือจะใช้ชีวิตตามลำพังไป
ดีกว่าอย่าโหยหาการมีแฟนโดยมีข้ออ้างว่าพึ่งพากันและกันคนที่ติดกับดักเราเดือดร้อนมาก
เขาก็มีเพียงสองมือสองแขนสองขาเหมือนกัน อย่าหมายตาแต่จะเอาอย่างนั้นอย่างนี้หวังพึ่งแต่เขา กำลังจิตกำลังใจก็ห่อเหี่ยว ถูกว่าถูกด่าอยู่เช้าเย็นชาวบ้านเขาก็ดูถูกนินทา
ก็ยอมฝืนทนเพราะสงสารลูกกลัวลูกจะไม่มีพ่อหรือไม่มีแม่ถ้าไม่มีลูกรับรองว่าเดินห่างหายไปไกลไม่หันกลับหลังอีกแน่นอนทุกราย
เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
ในความรู้สึกเหมือนได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมชายคากับสัตว์ป่าสัตว์ดุร้ายมีพิษจิตใจดำอัมหิตพ่นพิษให้อยู่ทุกๆวัน
อย่าหาทำกันนะมันทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนระวังบาปกรรมจะสนองคืนในอนาคต
ถ้าเรารู้ตัวว่าทำอะไรไม่ค่อยเป็น
ก็อย่าเรื่องมากจะเอาแบบนั้นเอาแบบนี้
จะเอาอย่างโน้นจะเอาอย่างงี้ เขาจะทำอะไรก็ปล่อยให้เขาทำไปปล่อยให้เขาแสดงความสามารถในการหาเลี้ยงชีพอย่าเอาแต่ขัดขวางเขา
ถ้าอยากได้ดั่งใจก็มีแต่จะต้องหาผัวรวยๆ มันก็แน่ใจ 100% ไม่ได้อีกนั่นแหละ ว่าเขาจะอดทนอยู่กับเราได้นานสักแค่ไหนกันเชียว คงจะไปมีชู้ข้างนอกอยู่เป็นประจำเพราะเบื่อความเรื่องมากของเราเอง ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพ่อแม่เป็นข้าราชการที่เกษียณแล้ว ก็ยังยึดถือในเรื่องชื่อเสียงของตัวเองอยากเด่นกว่าใครๆ มีหนี้ท่วมหัวแต่อยากอวดรวยอวดยศกลายเป็นที่หมายตาของโจรจ้องจะงัดบ้านเมื่อมีโอกาส
มันมีแต่โทษทั้งนั้นเลย
เพราะฉะนั้นแล้วเราต้องศึกษาเป็นความรู้นำไปปรับปรุงตัวเราเองในอนาคตลูกหลานจะได้ไม่ลำบากใจและเป็นทุกข์ใจเหมือนกับเราอย่างที่เราเป็นในปัจจุบัน
หมั่นฝึกฝนจิตใจเราเองให้มีความเผื่อแผ่ มีน้ำใจต่อกันและกันไม่เบียดเบียนกัน
เกิดเป็นสัตว์มนุษย์ก็ควรหาศึกษาความเป็น ฅน อย่าเอาแต่หาศึกษาความเป็นสัตว์เดรัจฉาน
ถ้ามองไม่ออกไม่รู้ไม่เห็นก็ลองหยุดเป็นคนเรื่องมากสงบปากสงบคำ
แล้วเฝ้าสังเกตุผู้คนรอบข้างดู
มันเหมือนสัตว์เดรัจฉานจริงๆ
แต่ละรายส่วนมากดุร้ายเหมือนเสือเหมือนจรเข้บ้างก็เหมือนสุนัขไล่กัดกันบ้างก็ แมลงป่องตะขาบ งูต่อแตน
มันคือกระจกส่องชีวิตดีๆนั่นเอง
เพศสัมพันธ์&ชีวิตคู่
ต้องเข้าใจด้วยว่า ถ้าชีวิตที่เกิดมานี้ไม่มีความอยากในกามแล้วจะเอาผัวเอาเมียหาประโยชน์อะไรเพราะมีกามจึงต้องเกิดมาเอาผัวเอาเมียในกามภพอีก
ถ้าถูกทวงขอจากอีกฝ่ายก็อย่าได้
ต่อว่าหรือด่าตำหนิอะไรเขาเลย ว่า วันๆคิดเป็นแต่เรื่อง sex นี่หรอ เห็นแก่ตัวจริงๆหาแต่สุขใส่ตัว
อันนี้เราหันกลับมาถามตัวเองก่อนนะ
ว่าเราหวังเอาอะไรจากการเป็นผัวเป็นเมียกับเขา ถ้าเราหวังอยากจะพึ่งพาแรงกายแรงใจที่เขาแบ่งปันให้เราแล้ว แต่ว่าทำไมเราไม่ยอมอดทนเสียสละแบ่งปันให้เขาด้วยล่ะ
อ่านมาถึงตรงนี้เราก็คงจะพอมองเห็นหางความเห็นแก่ตัวของเราเองบ้างแล้ว ถ้าป่วยก็หาทางรักษาไม่ปล่อยปะละเลย ควรรู้หน้าที่การใช้ชีวิตคู่
คำพูดแรงๆและคำดูถูกทุกๆคำที่พูดออกไปหาก ว่าอีกฝ่ายเป็นคนมีความอ่อนไหวง่ายมีความอดทนไม่มากพออาจจะตายด้วยคำพูดของเราได้นะ คำพูดสามารถฆ่าคนได้
หรือบางคนอาจจะทนไม่ได้ถึงขั้นออกไปหาเอาข้างนอกที่เรียก ว่ามีชู้ กลับมาก็โกหกว่าไปนั่นนี่ธุระอะไรต่างๆมา
มันเป็นความผิดของเราเองอย่าไปโทษใคร มันคือผลจากการที่เราหาแต่ข้ออ้างโกหกผลัดวันประกันพรุ่ง ทำลายหรือขโมยความสุขของเขาไปแทนที่เขาจะมีความสุขสมหวังจากการพึ่งพากันและกัน กับคนที่ดีๆพร้อมที่จะแบ่งปันความสุขสมหวังให้เขาพึ่งพาอาศัยได้ กลับกลายเป็นมาติดกับดักกับคนที่พึ่งพาไม่ได้เช่นเรา
นานไปเขาก็เป็นขี้เหล้ายาปลาปิ้งไปซะงั้นเผลอๆอาจจะตายเพราะเมา บางคนอยากเลิกลาไปไกลๆแต่ก็ทำไม่ได้เพราะสงสารลูก
ศีล ๕ ก็ขาดบริบูรณ์ ถ้ามีใครถามเขาว่ารู้สึกยังไงกับการมีชีวิตคู่ อันดับแรกในใจเขาที่นึกขึ้นได้ก็คือ เหมือนการถูกหลอกใช้ เหมือนถูกหลอกให้เป็นทาส พอใครมาถามว่าอยู่กับผัวหรือกับเมียเป็นไงมั่งวะ ก็นึกขึ้นได้อีกนั่นแหละโคตรเห็นแก่ตัวเลย
ถ้าใครไม่มั่นใจว่าจะรับผิดชอบในหน้าที่ได้
ก็ไปบวชเสียหรือจะใช้ชีวิตตามลำพังไป
ดีกว่าอย่าโหยหาการมีแฟนโดยมีข้ออ้างว่าพึ่งพากันและกันคนที่ติดกับดักเราเดือดร้อนมาก
เขาก็มีเพียงสองมือสองแขนสองขาเหมือนกัน อย่าหมายตาแต่จะเอาอย่างนั้นอย่างนี้หวังพึ่งแต่เขา กำลังจิตกำลังใจก็ห่อเหี่ยว ถูกว่าถูกด่าอยู่เช้าเย็นชาวบ้านเขาก็ดูถูกนินทา
ก็ยอมฝืนทนเพราะสงสารลูกกลัวลูกจะไม่มีพ่อหรือไม่มีแม่ถ้าไม่มีลูกรับรองว่าเดินห่างหายไปไกลไม่หันกลับหลังอีกแน่นอนทุกราย
เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
ในความรู้สึกเหมือนได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมชายคากับสัตว์ป่าสัตว์ดุร้ายมีพิษจิตใจดำอัมหิตพ่นพิษให้อยู่ทุกๆวัน
อย่าหาทำกันนะมันทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนระวังบาปกรรมจะสนองคืนในอนาคต
ถ้าเรารู้ตัวว่าทำอะไรไม่ค่อยเป็น
ก็อย่าเรื่องมากจะเอาแบบนั้นเอาแบบนี้
จะเอาอย่างโน้นจะเอาอย่างงี้ เขาจะทำอะไรก็ปล่อยให้เขาทำไปปล่อยให้เขาแสดงความสามารถในการหาเลี้ยงชีพอย่าเอาแต่ขัดขวางเขา
ถ้าอยากได้ดั่งใจก็มีแต่จะต้องหาผัวรวยๆ มันก็แน่ใจ 100% ไม่ได้อีกนั่นแหละ ว่าเขาจะอดทนอยู่กับเราได้นานสักแค่ไหนกันเชียว คงจะไปมีชู้ข้างนอกอยู่เป็นประจำเพราะเบื่อความเรื่องมากของเราเอง ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพ่อแม่เป็นข้าราชการที่เกษียณแล้ว ก็ยังยึดถือในเรื่องชื่อเสียงของตัวเองอยากเด่นกว่าใครๆ มีหนี้ท่วมหัวแต่อยากอวดรวยอวดยศกลายเป็นที่หมายตาของโจรจ้องจะงัดบ้านเมื่อมีโอกาส
มันมีแต่โทษทั้งนั้นเลย
เพราะฉะนั้นแล้วเราต้องศึกษาเป็นความรู้นำไปปรับปรุงตัวเราเองในอนาคตลูกหลานจะได้ไม่ลำบากใจและเป็นทุกข์ใจเหมือนกับเราอย่างที่เราเป็นในปัจจุบัน
หมั่นฝึกฝนจิตใจเราเองให้มีความเผื่อแผ่ มีน้ำใจต่อกันและกันไม่เบียดเบียนกัน
เกิดเป็นสัตว์มนุษย์ก็ควรหาศึกษาความเป็น ฅน อย่าเอาแต่หาศึกษาความเป็นสัตว์เดรัจฉาน
ถ้ามองไม่ออกไม่รู้ไม่เห็นก็ลองหยุดเป็นคนเรื่องมากสงบปากสงบคำ
แล้วเฝ้าสังเกตุผู้คนรอบข้างดู
มันเหมือนสัตว์เดรัจฉานจริงๆ
แต่ละรายส่วนมากดุร้ายเหมือนเสือเหมือนจรเข้บ้างก็เหมือนสุนัขไล่กัดกันบ้างก็ แมลงป่องตะขาบ งูต่อแตน
มันคือกระจกส่องชีวิตดีๆนั่นเอง