เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเมื่อเราวนรถหาที่จอดให้พ่อกับแม่ลงไปซื้อตั๋ว แล้วเราจะไปหาที่จอดไหม่ เราก็ขับรถออกจากซอย เห็นรถประจำทางกำลังจะออกเราก็แซงขึ้นหน้าไปนิดหน่อย และคิดว่ารถลุงเขาคงพ้นจากท้ายรถเรา ผลคือ มันพ้นท้ายรถเรานั้นแหละ แต่เรารู้ตัวนะว่าผิด มันจอดกระทันหันตอนนั้นไม่ทันคิดอะไร เราก็จอด กะจะขอโทษ ลุงเปิดกระจกเรายังไม่ทันได้อ้าปาก ด่าเราแบบไม่มีชิ้นดี ขอละคำด่านะ แต่เราก็ขอโทษนะ เหมือนคำขอโทษเราไร้ประโยชน์  คือด่าแบบไม่ฟัง ตอนนั้นจำได้นะว่าเรามีสวนคำด่าบ้าง คือแบบด่าไม่เว้นวรรคให้เราพูด พ่อหันมาจับแขนเราให้หยุด และเราก็หยุดฟังลุงด่าจนขับรถออกไป เอาจริงๆเรารู้สึกผิดนะ แต่คุณจะไม่ฟังอะไรเลยเหรอ ด่าแบบไม่สนใจไรทั้งนั้น ให้ได้ด่าไว้ก่อน รู้ตัวว่าผิด ขอโทษ เราก็มีสามัญสำนึกนะ เข้าใจนะว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ ก็เป็นบทเรียนเราเหมือนกัน และเราอยากขอโทษผู้ด้วยสารด้วย แต่ตอนนั้นลุงด่าฉันแบบจนเอ๋อ แบบต้องทำไรต่อ😥