ประมาณกลางเดือนมีนาคม67 ผมได้ไปประชุมสัมนาที่ฮานอย โดยที่ทำงานส่งไป ผมเคยไปเวียดนามมาแล้วครั้งหนึ่งในปี 2562 แต่คราวนั้นออกแนวไปเที่ยวพักผ่อนมากกว่าที่ฮาลองเบย์ จากการพบปะกับคนเวียดนามครั้งนี้พบว่า มุมมองของคนเวียดนามมีสองกลุ่ม
กลุ่มแรกเป็นกลุ่มใหญ่ไม่เคยมาประเทศไทย แต่ชอบเปรียบเทียบเวียดนามกับไทยแล้วสรุปว่าเวียดนามเจริญกว่า เช่นเขาบอกว่าประเทศไทยเจริญเฉพาะกรุงเทพฯ  ทางด่วนพิเศษ (express way) ในไทยยาวแค่ 500 กว่ากิโล ขณะที่เวียดนามเป็นพันๆกิโลเมตร  เวียดนามมีเทคโนโลยีสูงผลิตรถยนต์ขายไปอเมริกายุโรปเองได้ (Vinfast?) ไทยทำไม่ได้ ฯลฯ
กลุ่มที่สองเป็นกลุ่มน้อยแต่จะมากขึ้นในอนาคตคือ คนเวียดนามที่เคยมาไทย กลุ่มนี้จะเปลี่ยนแนวคิดที่ว่าเวียดนามเจริญกว่าไทย
จากการประชุมเดือนมีนาคม ผมเลยเชิญคนเวียดนามมาเมืองไทยในปลายเดือนเมษายนต่อต้นเดือนพฤษภาคมสองสัปดาห์ เกี่ยวกับการเจรจาการงานที่ต้องสัมพันธ์กัน คนเวียดนามคนนี้ฐานะดีแต่แปลกไม่เคยมาเมืองไทย พอเขามาเขาตกใจตั้งแต่สนามบิน โครงข่ายรถไฟฟ้า คุณภาพชีวิตคนไทยชั้นกลาง  ความสวยงามของกรุงเทพเมื่อลงเรือล่องแม่น้ำเจ้าพระยาตอนกลางคืน ฯลฯ ต่อมาผมเลยทราบว่าเหตุที่คนเวียดนามคิดว่าเวียดนามเจริญกว่าไทยเพราะสื่อรัฐบาลเวียดนามทั้งทีวี วิทยุ อินเตอร์เน็ท ฯลฯพยายามสื่อสารให้ออกมาเป็นเช่นนั้น  เพื่อนเวียดนามคนนี้หลังจากกลับไปเวียดนามแล้ว ปรากฎว่าในปลายเดือนมิถุนายน เขายกครอบครัวมาเที่ยวไทยเลย มาแบบเป็นคณะทัวร์ท่องเที่ยวอย่างเดียวไม่เกี่ยวกับงาน เขาบอกว่าเขาดีใจที่รู้จักเมืองไทยมากขึ้น แต่ผมว่าในใจลึกๆเขาคงไม่ค่อยยินดีเท่าไหร่ที่มารู้ความจริงว่าอย่างน้อยเมืองไทยก็เจริญไม่น้อยกว่าเวียดนามหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ