ถ้าพิมพ์งงไม่เข้าใจส่วนไหนขอโทษด้วยนะคะ เลื่อนผ่านได้เลย ถ้าใครไม่ชอบอ่านยาวๆ 

บ้านมีหมา4ตัว ที่บ้านมีพื้นที่กว้าง มีรั้วแค่รอบๆหน้าบ้าน ส่วนหลังบ้านทะลุไปบ้านย่าได้ เดินแปปก็ถึง เดินผ่านสวนไปเจอบ้านย่าแล้ว(บ้านเราพื้นที่กว้างคับ)
ตอนเราจะไปธุระ ไปซื้อของ จะออกทางหลังบ้าน ผ่านสวน ถึงบ้านย่า จะมีประตูเหล็กแต่ตอนเช้าเขาจะเปิดไว้ ตรงประตูตรงนี้ หมาทั้ง4จะนอนรอ 

หมา2ตัวแรกที่เลี้ยง(เลี้ยงครั้งแรกซนๆ ดุบ้าง ตีบ้าง จำบ้าง ไม่จำบ้างแต่ตอนนี้นิสัยความประพฤติดีคงที่เเล้ว) เวลาเราออกไปไหน รอตรงประตูบ้านย่าประจำ ไม่เคยวิ่งตาม รู้ว่าเดี๋ยวเราก็กลับมา (แต่เคยมีวิ่งตามแล้วหายเราก็ตามหาจนกลับมาได้ มีแค่1ครั้ง ไม่อยากให้มีครั้งที่สอง เหนื่อย จำได้ว่าร้องหนักมากๆ บนทุกที่เลย🤡)

พอสักพัก มีลูก2ตัว เราเลี้ยงอาจจะไม่ได้ดีมาก เราฝึกให้เขานั่งรอ รอคอยขนม อาหารตั้งแต่เด็ก  สั่งนั่งลงก็จะนั่ง ชื่อสมมุติแล้วกัน แดง(ตัวใหญ่ ใจน้อยมาก นิดเดียวจริงๆ เสียงดังก็กัวเเล้ว อ้วนๆตับขนนุ่มมากๆๆ)กับน้ำตาล (ดื้นซนมากกกกก เป็นหมาเอาเเต่ใจจจจจ (คิดเอง)ไม่ได้ดั่งใจก็ร้อง 

เราออกไปไหนหรือทำธุระก็ไปนอนรอตรงประตูบ้านย่า ปกติ 4ตัวเรียงกัน ไม่ก็วิ่งเล่นรอเรา เป็นแบบนี้ตลอด จนวันนึง ไอ้น้ำตาลมันเริ่มขยับ จากประตูบ้านย่า มาถนนนิดนึง สักพักเริ่มมาอยู่ตรงกลางถนน (มันเป็นซอยเข้าบ้าน เป็นถนน 2ข้างทางบ้านคน รถไม่เยอะ แทบไม่มี มีแค่คนที่อยู่ละแวกนั้น ซึ่งน้อยมากๆ อาจจะตีความว่าเป้นบ้านนอกชนบท คนบ้านๆไหมไม่รู้เหมือนกัน)

*เหตุการณ์วันเดียว3รอบ🥹✌🏻✌🏻(ไม่ใช่แค่นี้ยังมีอีกหลายอย่างที่มันแผลงฤทธิ์ออกมา เราไม่ค่อยได้นอนเลยแต่ละวัน)
พอวันนี้ เราต้องไปส่งย่าไปวัดตอนตีสี่ มันไม่ได้วิ่งตาม แต่เห็นคนที่บ้านย่าบอกว่า ตอนเราไปมันร้อง แบบว่าอือออออ ฮืออออ ไม่ใช่หอน ไม่เห่า แต่ร้องออกมาเหมือนเสียงคนเลย ทำยังไง55555 แบบมันเป็นหมาเอาเเต่ใจ เราอาจจะโอ๋เกินไปยอมรับ แต่ที่บ้านมีคนที่ไอ้น้ำตาลมันกลัวอยู่ พอจะดุได้บ้าง 

เรากลับมาก็ไม่ได้มีอะไร ทีนี้ เราจะขับรถไปซื้อของช่วงเช้าซื้อกับข้าว ออกจากซอย ก็คือตรงไปเลี้ยวขวา ซึ่งระยะทางไกล้มากๆ เราปั่นจักรยานไปจนถึงกลางถนนไอ้น้ำตาลก็ยังวิ่งตาม เราเลยจุ้ๆๆๆๆ ทำเสียดุๆ มันก็หยุด พอเราขับไปอีกครึ่งทางเลี้ยวขวา หันมองนิดนึง มันก็ยืนท่าเดิม หางตก ซึ่งอีก3ตัวนอนรอกันได้ตรงประตูบ้านย่า เราก็ขับต่อไปนิดนึงก็ถึงร้านค้า กำลังจะซื้อของ หันหลังมองถนน ไอ้น้ำตาล!วิ่งตรงมา แล้วที่ร้านค้ามีหมาตัวเมีย มันจะพุ่งไปกัด แต่ไอ้น้ำตาลมันเลี้ยวเข้าบ้านตาสีก่อน (ชื่อสมมุติ) ร้านค้าอยู่ตรงกับบ้านตาสีเลยค่ะ เราก็เรียกชื่อมันดังอยู่ มันก้ผลุบๆโผล่ๆหน้าขึ้นมา เราก้เดินไปหาช้าๆ เรียกชื่อ จับได้พอสักพักก็แบบบจะเอายังไงดี กลับไปทางเดิมไม่ได้เพราะมีหมาไง แต่บ้านตาสีทะลุเป็นสวนติดกับสวนบ้านเรา ก็เลยมอดตาข่ายเนี่ย แล้วเดินกลับบ้านกับมัน ทุลักทุเลมากๆ ปวดกบาล มันดูตกใจ ตื่นๆ แต่ไม่สลด ไล่กลับบ้าน ไม่กลับ ลอดรั้วออกมาจะตามเราไปร้านค้าอีก มีคนที่บ้านอยู่พอดีเลยให้เขาดูให้ เราสับตีนแตกเลยทีนี้ แล้วก้มอดตาข่ายที่เป็นช่องเล้กๆกลับมา ซื้อของกลับบ้านเสร็จสับ โอเค ดีนะไม่หาย และะนี่คือครั้งแรกกที่มันตามเราไปโดยที่เราไปแล้วแต่ต่เพิ่งวิ่งตามมา ถ้าหายเราก็ไม่รู้จะไปตามตรงไหนเลย ทางที่วิ่งมามีแยกกเลี้ยวด้วย ดีนะมาถูกทางที่เราอยู่

ทีนี้เราก็ต้องออกไปธุระข้างนอกอีก เราเลยเอาที่รัดออกหมามาใส่ให้มัน จับจูงไม่เดิน มันไม่เคยใส่5555 แต่ก็ฝากคนที่บ้านไว้ว่าดูด้วยนะๆ
พอกลับมาสภาพ ร้องดังจนถึงบ้านย่า ขับมาถึงบ้านเราปุ้บ ยืนหมุนตัว อือออออร้องงงดังมามาก

ถ้าเวลาออกจากบ้านเราผูกไว้แบบนี้ได้รึเปล่าคะ มันจะเจ้บทรมานอะไรไหมคะ วันนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่บ้าน แต่ก็พอมีคนดูให้ได้ ไม่ได้ออกบ่อย ออกแค่ซื้อของจำเป็น แต่รอบนี้ไอ้น้ำตาลมันไม่รอที่เดิม กลัวถ้าไม่ผูกจะหายไปแบบหายเลย หรือมีวิธีฝึกไหมคะถ้าไม่ผูก