สวัสดีค่ะ พอดีอยากมาถามรุ่นพี่ที่เหมือนกันหรือคล้ายๆกันคะ เรื่องบลูลี่สัญชาติ ส่วนตัวเราไม่ใช่คนไทยค่ะเป็นคนไทใหญ่ ถือบัตรสีชมพูหัว0 เกิดไทยเรียนไทยแต่เกิด ยังไม่เคยมีแพลนกลับบ้านฝั่งแม่ อยู่ไทยมาจนถึงตอนนี้ ช่วงม.ต้นคือเพื่อนๆหนูเขาก็ไม่รู้กันค่ะว่าเป็นคน เมียนมาร์ แต่เหมือนพอม.ปลายเริ่มมีออกไปกิจกรรมใช้เลขบัตรประจำตัวก็เริ่มมีคนรู้ มันก็จะมีเพื่อนบางคนเหมือนชอบพูดในห้องเรียนหยอกล้อว่า ต่างด้าวๆ กูพูดภาษาพม่าได้นะ ประมาณนี้ มันเป็นปัญหาส่วนตัวไปแล้วค่ะ คือเข้าใจอารมณ์เขานะคะในทางประวัติศาสตร์ที่เคยมีมาแต่ไม่อยากให้มาพูดเชิงนี้เลย เพราะตัวเราก็ไม่ชอบ คือทุกคนมีสิทธิ์เสรีเหมือนกัน คือหนูพยายามไม่โฟกัสนะคะแต่บางทีมันก็เก็บมาคิด ส่วนตัวมีเพื่อนสนิทที่เป็นชาวกะเหรี่ยงแต่เขาได้บัตรประชาชนนะคะเพราะมีคนรับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมเขาก็เข้าใจเราค่ะ แต่ตัวหนูมันเอาออกจากสมองบ่ได้จริงๆค่ะ พี่ๆเคยถูกบลูลี่แบบไหนหรือยังไงช่วยมาให้กำลังใจหรือแนะนำก็ได้ขอบคุณค่ะ
ส่วนตัวเราเหมือนถูกปลูกฝังให้อยู่ฝั่งนี้ไม่เคยที่จะใส่ร้ายต่อคนไทยเลย บางทีก็คิดอยากเป็นคนไทยด้วย55+ ปล.อีกอย่างเราไม่ใช่คนพม่าเราเป็นคนไทใหญ่มันต่างกันเลยอยากจะอธิบายให้เขาฟังนะคะ แต่มันยาวมาก