ตามหัวข้อที่กล่าวค่ะ มาอยู่ด้วยตอนแรก ๆครอบครัวเขาอบอุ่นน่ะ ดี  แต่พออยู่มาได้สักพัก แม่แฟนตาย
ทุกอย่างก็เปลี่ยน คนที่เคยนับถือ ก็ทำแบบคนไม่น่านับถือ คือพ่อเขานั้นแหละ พี่สาวเขาก็ตอนแรกก็ดี พักหลังแม่เสีย หุบทุกอย่าง อยากได้อะไรได้ อยากทำอะไรทำ แต่น้องชายแบบแฟนเรา ไม่เคยได้อะไรเลยด้วยซ้ำ พ่อแฟนก็รักพี่สาวแฟนมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ไห้แตะอะไรเลยสักอย่าง เพราะไปดูดวงมาว่าเด็ก ผญ คนนี้ มีบุญวาสนา ได้ดิบได้ดี แต่ไอ้คนเล็ก ไม่ค่อยมี แต่จะเลี้ยงดูพ่อแม่ตอนแก่เฒ่า
ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปี พ่อแฟนก็ดูตามใจ พี่สาวทุกอย่าง ยกของอะไรก็ไม่ไห้ทำ กลัวเหนื่อย ทำไห้เอง กลัวลูกเหนื่อย ทีฉันไปยกของหนักๆ  ไม่เห็นจะมาช่วย ฉันก็ ผญ ไหมวะ ปกติเปิดร้านรับซื้อของเก่า พวกเหล็กนั้นแหล่ะ แต่เอาไปเอามา แฟนฉันแม่***
มันก็เหมือนๆกับครอบครัวเขาเหมือนกัน เห็นแก่ตัว เห็นทำอะไรก็ไม่เคยช่วย จนตอนนี้รู้สึกว่า คิดถึงพ่อแม่อยู่บ้านตัวเองจังเลย มันเริ่มจะทนไม่ได้ ใน พักหลัง รู้สึกไม่สนใจ ไม่ไส่ใจกันเหมือนแต่ก่อน ไม่ช่วย ไม่อะไรทั้งสิ้น เหมือนตอนนี้ แทบจะเป็นคนทำอะไรไห้มันอยู่แทบทุกอย่าง กวาดบ้าน ล้างจาน หุงข้าว ตากผ้า  ซักผ้า ทำงาน เคลียเงิน รายจ่าย ทุกอย่าง แทบทุกๆอย่าง บางทีก็เหนื่อยชิ***หาย อยากไปไกลๆไห้พ้นครอบครัวนี้ คิดถึงตอนทำงานที่บ้านเรา อยู่กับครอบครัว มีความสุข มีเด็กๆมีหลายๆไห้เล่น นี้มาอยู่กับครอบครัวเขา ไม่มีแม้แต่เพื่อน มีแต่คนเห็นแก่ตัวก็เลยไม่อยากจะคบ ไช่ไหม บางทีรู้สึกแบบนั้นจริงๆนะ เขาไม่น่าคบเพราะเขาเห็นแก่ตัวเอง แล้วบวกความขี้เหนียว ถ้าคบไปเขาจะทำเราเป็นเหมือนเขารึเปล่า จบไม่อยากคบ คุยได้แต่ไม่คบเป็นเพื่อน พิมพ์มาถึงขนาดนี้มีคนงงยัง เพราะพิมพ์ตอนโมโห พิมพ์ไปหมดจากความรู้สึก แต่มันยาวกว่านี้ได้ แต่ก็แค่ระบาย แล้วก็คิดถึงบ้านมากๆๆๆๆๆ