สวัสดีครับ บ้านผมมีกัน 6 คน แต่ผมมักจะมีปัญหากับพี่สาวที่อายุห่างกัน 6 ปี ตั้งแต่เด็กจนโตผมกับพี่สาวมักจะทะเลาะกันดีกันเป็นช่วงๆ ตอนเด็กๆ เมื่อผมไปเยี่ยมญาติทางฝั่งแม่ พี่สาวจะสนิทกับลูกสาวของน้าที่สุดในพี่น้องทั้ง 3 คน พี่ๆทั้งสองคนมักจะทำอะไรๆด้วยกัน ส่วนผมก็มักจะถูกทิ้งไว้เล่นคนเดียว แต่ช่วงที่มีปัญหาหนักๆกับพี่สาว คือ ช่วงที่พี่มีแฟนสาวคนแรกช่วง ม.ต้น-ม.ปลาย ในตอนนั้นผมเป็นเด็ก ป.ต้น-ป.ปลาย ผมจะชวนพี่เล่นเกมหรือจะไปขอคำปรึกษาพี่ไม่ได้เลยเวลาที่ผมเคาะประตูห้องของพี่ พี่ก็มักจะตะคอกใส่ หรือ เปิดประตูออกมาพร้อมทำหน้าตาไม่พอใจใส่ผมเสมอ
พอพี่เลิกกับแฟนคนแรกช่วงวัยเข้ามหาลัย
ความสัมพันธ์ของผมและพี่สาว ก็ดีขึ้นนิดหน่อย พี่กับผมเคยคุยกันกับผมว่า พี่จะคอยช่วยผมเสมอนะ แต่ต้องเป็นเรื่องที่ผมไม่สามารถแก้ได้โดยลำพังเท่านั้น เพื่อให้ผมได้ฝึกพึงพาตัวเองและหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้ แต่วันที่พี่สาวของผมได้คบแฟนสาวคนปัจจุบัน ทุกๆอย่างก็เหมือนวนมาเหมือนเดิม
แต่ในครั้งนี้ผมสามารถพูดคุยกับพี่ได้แต่พี่มักจะตอบแบบขอไปที เวลาผมต้องการให้พี่ช่วยตามสัญญา พี่ผมก็มักจะให้ผมไปขอความช่วยเหลือกับคนอื่นแทน
หลังจากผมได้ขึ้น ม.ปลาย ผมก็ได้เลือกเรียนสาย เชฟและการโรงแรม หลังจากที่ผมเริ่มเรียน พี่สาวและแฟนพี่ผม ก็เริ่มใช้งานผม ทั้งงานบ้าน ทั้งให้ช่วยเก็บของที่เขาลืม แล้วพอผมบอกพี่ว่าผมไม่ว่างทำอะไรให้เขา เขาก็จะบอกว่า " เป็น ผู้ชายซะเปล่า " หรือไม่ก็ " นี่คือการฝึก เวลาทำงานจริงจะได้ชิน "
แต่พูดตามตรงนะครับ เราไปเรียนมาทั้งวันเราจะอยากกลับบ้านมาเพื่อฝึกอีกหรอ เวลาเขาลืมอะไรซักอย่างเขาก็จะให้ผมหาตลอด พอผมขึ้นมหาลัย
ผมเริ่มทนเขาไม่ไหวแล้ว ส่วนแฟนพี่สาวของผม ก็เริ่มเอาบ้าง เวลาเจอผมก็เริ่มหน้าบูดหน้าบึ้งใส่ พูดจาประชดใส่ ไม่รับโทรศัพท์ผม เมื่อพี่ใช้แฟนเขาทำอะไรไม่ได้ผมก็ต้องทำแทน เวลาพวกพี่ๆทำอะไรเขาก็จะห่วงกันแค่สองคน มีครั้งนึง เขาโทรมาถามผมว่า " ผมทานข้าวรึยัง " ผมที่ทานข้าวเช้าแล้ว ผมเลยตอบไปว่า ผมทานแล้ว ตามที่ผมเข้าใจ พอตอนเที่ยงผมลงมาทานข้าว ข้าว 1 หม้อ ปลากระพง 2 ตัว ไข่ต้ม 3 ฟอง ทั้งหมด พี่และแฟนเขาเอาไปกินหมดเลย
ตอนนั้นผมโมโหจนน้ำตาคลอ วันนั้นตอนเขาจะไปทำงาน เขาให้ผมเเปิดประตูให้ " ผมเลยถามพี่ว่า ทำไมพี่ถึงไม่เหลืออะไรให้ผมกินเลย " พี่เขาก็บอกว่า
" พี่ก็โทรถามแล้วนิ ผมนั้นแหละที่ผิด " ผมเลยถามเขาไปว่า " แล้วพี่ทำไมถึงไม่คิดถึงผมบ้างเลย " เขาทำหน้าไม่พอใจแล้วก็ขับรถไปทำงาน
เขามักจะทำกับผมเหมือนผมเป็นคนใช้เลยในความคิดผม เขาแบ่งแยกผมอย่างชัดเจนมาก พี่เขาไม่ได้ทำกับผมคนเดียวด้วยนะครับ
ถ้าทุกคนจำลูกพี่ลูกน้องผมได้ ในระยะเวลา 10 ปี ญาติฝั่งแม่ผมได้ให้กำหนดน้องมาเพิ่มอีก 2 คน ผู้หญิง 1 คน ผู้ชาย 1 คน รวมกันเป็น 5 พี่น้อง
พี่สาวผม=พี่คนโต พี่สาวคนที่ 2=พี่คนรอง ผม=พี่ชายคนกลาง น้องสาวคนรอง และ น้องชายคนสุดท้อง
พี่สาวทั้งสองคน + แฟนสาวพี่ผม + น้องสาวคนรอง มักจะไปทำอะไรด้วยกัน ไปห้างด้วยกัน ทำขนมด้วยกัน ส่วนผมและน้องชายคนสุดท้องจะคอยอยู่ด้วยกัน
นอกจากนี้ พี่ทั้งสองคน + แฟนพี่ผม มักจะชอบร่วมกันบ่นผมเวลาผมทำอะไรพลาดหรือทำอะไรเล็กๆน้อยๆผิด ( ยกเว้นน้องสาวคนรอง น้องยังพอเคารพผมอยู่บ้าง)
จากใจของผมน่ะรักพี่น้องของผมทุกคนนะครับ แต่ที่รักที่สุดก็คือ พี่สาวของผม แต่ ผมไม่มีความรู้สึกเลยว่าพี่รักผม
คำพูดที่ผมไม่มีวันลืมเลยคือทุกครั้งที่พี่บ่นผมตั้งแต่เด็กยันโตพี่ชอบพูดว่า " พี่ไม่ได้อยากมีน้องชายอยู่แล้ว " คำๆนี้แหละครับมักจะอยู่ในหัวผมมาตลอด
ผมกำลังจะอายุ 20 ปี แต่ผมกับพี่ก็ยังไม่ถูกกันผมไม่อยากให้ผมกับพี่ต้องมีความสัมพันธ์แบบนี้ตลอดชีวิต ทุกคนมีคำแนะนำบ้างไหมครับ ?
( เรื่องนี้คนในบ้านทุกคนรู้นะครับ แต่พี่ผมก็มักจะบอกว่า "ก็ผมเป็นผู้ชายนิ ผมก็ต้องเข้มแข็งสิ" ทุกคนเองก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง ผมเลยคิดว่าผมคงต้องแก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเอง )
พี่สาวทำเหมือนผมไม่ใช่น้อง
พอพี่เลิกกับแฟนคนแรกช่วงวัยเข้ามหาลัย
ความสัมพันธ์ของผมและพี่สาว ก็ดีขึ้นนิดหน่อย พี่กับผมเคยคุยกันกับผมว่า พี่จะคอยช่วยผมเสมอนะ แต่ต้องเป็นเรื่องที่ผมไม่สามารถแก้ได้โดยลำพังเท่านั้น เพื่อให้ผมได้ฝึกพึงพาตัวเองและหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้ แต่วันที่พี่สาวของผมได้คบแฟนสาวคนปัจจุบัน ทุกๆอย่างก็เหมือนวนมาเหมือนเดิม
แต่ในครั้งนี้ผมสามารถพูดคุยกับพี่ได้แต่พี่มักจะตอบแบบขอไปที เวลาผมต้องการให้พี่ช่วยตามสัญญา พี่ผมก็มักจะให้ผมไปขอความช่วยเหลือกับคนอื่นแทน
หลังจากผมได้ขึ้น ม.ปลาย ผมก็ได้เลือกเรียนสาย เชฟและการโรงแรม หลังจากที่ผมเริ่มเรียน พี่สาวและแฟนพี่ผม ก็เริ่มใช้งานผม ทั้งงานบ้าน ทั้งให้ช่วยเก็บของที่เขาลืม แล้วพอผมบอกพี่ว่าผมไม่ว่างทำอะไรให้เขา เขาก็จะบอกว่า " เป็น ผู้ชายซะเปล่า " หรือไม่ก็ " นี่คือการฝึก เวลาทำงานจริงจะได้ชิน "
แต่พูดตามตรงนะครับ เราไปเรียนมาทั้งวันเราจะอยากกลับบ้านมาเพื่อฝึกอีกหรอ เวลาเขาลืมอะไรซักอย่างเขาก็จะให้ผมหาตลอด พอผมขึ้นมหาลัย
ผมเริ่มทนเขาไม่ไหวแล้ว ส่วนแฟนพี่สาวของผม ก็เริ่มเอาบ้าง เวลาเจอผมก็เริ่มหน้าบูดหน้าบึ้งใส่ พูดจาประชดใส่ ไม่รับโทรศัพท์ผม เมื่อพี่ใช้แฟนเขาทำอะไรไม่ได้ผมก็ต้องทำแทน เวลาพวกพี่ๆทำอะไรเขาก็จะห่วงกันแค่สองคน มีครั้งนึง เขาโทรมาถามผมว่า " ผมทานข้าวรึยัง " ผมที่ทานข้าวเช้าแล้ว ผมเลยตอบไปว่า ผมทานแล้ว ตามที่ผมเข้าใจ พอตอนเที่ยงผมลงมาทานข้าว ข้าว 1 หม้อ ปลากระพง 2 ตัว ไข่ต้ม 3 ฟอง ทั้งหมด พี่และแฟนเขาเอาไปกินหมดเลย
ตอนนั้นผมโมโหจนน้ำตาคลอ วันนั้นตอนเขาจะไปทำงาน เขาให้ผมเเปิดประตูให้ " ผมเลยถามพี่ว่า ทำไมพี่ถึงไม่เหลืออะไรให้ผมกินเลย " พี่เขาก็บอกว่า
" พี่ก็โทรถามแล้วนิ ผมนั้นแหละที่ผิด " ผมเลยถามเขาไปว่า " แล้วพี่ทำไมถึงไม่คิดถึงผมบ้างเลย " เขาทำหน้าไม่พอใจแล้วก็ขับรถไปทำงาน
เขามักจะทำกับผมเหมือนผมเป็นคนใช้เลยในความคิดผม เขาแบ่งแยกผมอย่างชัดเจนมาก พี่เขาไม่ได้ทำกับผมคนเดียวด้วยนะครับ
ถ้าทุกคนจำลูกพี่ลูกน้องผมได้ ในระยะเวลา 10 ปี ญาติฝั่งแม่ผมได้ให้กำหนดน้องมาเพิ่มอีก 2 คน ผู้หญิง 1 คน ผู้ชาย 1 คน รวมกันเป็น 5 พี่น้อง
พี่สาวผม=พี่คนโต พี่สาวคนที่ 2=พี่คนรอง ผม=พี่ชายคนกลาง น้องสาวคนรอง และ น้องชายคนสุดท้อง
พี่สาวทั้งสองคน + แฟนสาวพี่ผม + น้องสาวคนรอง มักจะไปทำอะไรด้วยกัน ไปห้างด้วยกัน ทำขนมด้วยกัน ส่วนผมและน้องชายคนสุดท้องจะคอยอยู่ด้วยกัน
นอกจากนี้ พี่ทั้งสองคน + แฟนพี่ผม มักจะชอบร่วมกันบ่นผมเวลาผมทำอะไรพลาดหรือทำอะไรเล็กๆน้อยๆผิด ( ยกเว้นน้องสาวคนรอง น้องยังพอเคารพผมอยู่บ้าง)
จากใจของผมน่ะรักพี่น้องของผมทุกคนนะครับ แต่ที่รักที่สุดก็คือ พี่สาวของผม แต่ ผมไม่มีความรู้สึกเลยว่าพี่รักผม
คำพูดที่ผมไม่มีวันลืมเลยคือทุกครั้งที่พี่บ่นผมตั้งแต่เด็กยันโตพี่ชอบพูดว่า " พี่ไม่ได้อยากมีน้องชายอยู่แล้ว " คำๆนี้แหละครับมักจะอยู่ในหัวผมมาตลอด
ผมกำลังจะอายุ 20 ปี แต่ผมกับพี่ก็ยังไม่ถูกกันผมไม่อยากให้ผมกับพี่ต้องมีความสัมพันธ์แบบนี้ตลอดชีวิต ทุกคนมีคำแนะนำบ้างไหมครับ ?
( เรื่องนี้คนในบ้านทุกคนรู้นะครับ แต่พี่ผมก็มักจะบอกว่า "ก็ผมเป็นผู้ชายนิ ผมก็ต้องเข้มแข็งสิ" ทุกคนเองก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง ผมเลยคิดว่าผมคงต้องแก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเอง )