สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ชีวิตเราแย่มาก ไม่ใช่ว่าไม่มีความสุขเลย เรามีนะคะ แต่เราสังเกตว่าเราร้องไห้บ่อยมากๆๆๆๆ แทบจะทุกวันเลยค่ะ เราร้องไห้ง่ายมากอยู่แล้ว ยิ่งครอบครัวมันมีปัญหาค่ะ พ่อแม่ทะเลาะกันให้ได้ยินทุกวัน บางวันเราก็เมิน แต่เอาจริงส่วนใหญ่เราร้องไห้ เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลยค่ะ ปกติเราร้องง่ายหายเร็วด้วย แต่เดี๋ยวนี้บางครั้งมันแย่หมดทุกอย่างเลย เช่นวันนี้ค่ะ คือเราผิดที่ไม่ตากผ้า ทั้งที่ตะกร้ามันนิดดดดเดียวเอง แต่ไมรู้สิ เราไม่แน่ใจว่าทำไมพ่อแม่ต้องโกรธเรากับน้องกันใหญ่โต เพราะเหตุผลที่มันเป็นแบบนั้นเพราะเราทำงานค่ะ การบ้านน่ะ คือมันเยอะมาก แต่ละงานก็ใช้เวลา โทรศัพท์เราพังด้วยค่ะ เราก็เลยไม่ได้ทำเลย พอเมื่อวานเพิ่งได้โทรศัพท์ค่ะ กว่าจะกลับบ้านนี่ดึกเลย เราเลยจะทำวันนี้แทน แต่พอตื่นมาแม่ก็ด่าเลย บอกให้ทำงานบ้านหมดเลยค่ะ เราก็ทำ ตามที่แม่สั่งทุกอย่าง แต่คือเราก็ทำอยู่คนเดียวอะเนาะ เรากลัวเวลามันไม่ทันค่ะ เราก็เลยไปถ่ายงานก่อน บอกให้น้องข่วยตากผ้าให้หน่อย เราจะทำงานไม่ทัน น้องก็เออๆ แต่ว่าพอเราทำงานจนแม่กลับมา สรุปผ้านี่ไม่ได้ตากค่ะ โอย แม่เราเลยด่าเยอะมาก พ่อด้วยค่ะ แล้วก็ไล่เสียงดังให้เรากับน้องเดินออกไปนอกบ้าน แต่เราไม่ไป เราไม่เขา้ใจว่ามันจะมีอะไรดีขึ้น แทนที่จะมาคุยกัน ก่อนหน้าที่แม่จะไล่เราก็ร้องไห้อยู่แล้ว เพราะเค้าด่าทั้งๆที่เราทำงานอยู่ เค้าไม่ได้เข้าใจเลยว่าเราทำงานอะ คือเคาด่าเราแรงมาก แค่เพราะไม่ตากผ้า นั่นแหละค่ะ เราไม่เดินออกไปนอกบ้าน ถามพ่อว่าทำไมต้องให้ออกไปด้วย พ่อก็ด่าบอกว่าไม่ต้องพูดมากแล้วไล่เราไปข้างนอกอยู่งั้น เราอธิบายว่าทำไมเราถงไม่ได้ตากผ้าน่ะค่ะ กลายเปนพูดมากเลย 555 แต่เราก็เสียใจจริง ๆ เราร็สึกแย่มากเลย แม่ด่าเหมือนเราไม่มีความรับผิดชอบแบบมากกก เราแค่ทำงานอยู่ คือแนวคิดเรามันไม่เหมือนแม่ค่ะ เราคิดว่าเราทำอะไรหลายอย่างไม่ได้ งานเราเยอะมาก เราให้ความสำคัญกับงานของเรามากกว่างานบ้าน เพราะเราคิดว่างานบ้านมันมีคนทำแทนได้ แต่ไม่ใข่เราไม่ทำนะคะ ทำได้เราก็ทำค่ะ ไงก็เหอะ แม่ด่าเราอีกเยอะเลย เราก็ยังไม่เข้าใจแม่อยู่ดี แม่เอาแต่พูดว่าเราทำไม่ได้เพราะเราเป็นคแบบนี้ ไม่มีความรับผิดชอบ แม่คงพูดถูกแล้ว เรานี่แย่จัง ยาวมากเลยค่ะ เรารู้สึกไม่ไหวแล้ว ฮือ สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ