คือ เรากับสามีแต่งานมีลูก 2คน อยู่มาก็17ปี
แรกๆเราสองคนก็สร้าง อยากมีรถ ก็ซื้อเป็นรถคันแรก ก็ช่วยกันทำงาน ส่งจนหมด แต่อยู่มาวันนึ่งพี่สามีอยากออกรถบ้างแต่ใช้เคดิตตัวเองไม่ได้ ก็ให้น้องชายไปออกรถให้ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็หมดเดี๋ยวก็คงไม่มีปัญหาอะไร แต่แล้วมันไม่เป็นอย่างที่คิด รถยังไม่หมดดีให้เอาไปรีไฟแนนซ์ น้องชายเขาก็ไม่ขัดขืน ก็ไปรี ให้ แต่มันไม่จบ เอารถคันแรกของเราไปรีด้วย ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดไร ก็เออๆออๆตามไป แต่กลายเป็นว่าเราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย ไม่สามารถซื้อหรืออยากได้อะไรได้เลย เพราะเคดิตเต็มมือ
เรามีความคิดว่าอยากได้รถเก๋งคันเล็กๆ เอาไว้รับส่งลูกไปโรงเรียนหรือไปไหนมาไหนกับลูกจะได้ไม่เปียกฝน ตากแดดร้อน แต่เราก็ไม่สามารถทำได้
จะซื้อของอะไรก็แล้วแต่ ไม่สามารถซื้อได้เลยไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ราคาหลายๆหมื่น (คือเราก็ไม่อยากใช้เงินก้อนที่มีให้มันหมดไป) พอเราบ่นกับสามี สามีก็ไปบอกพี่เขาว่าอยากได้นั้นอยากได้นี้ เขาก็ซื้อให้บ้าง มันเลยทำให้เราอึดอัด และทุกอย่างที่พี่ซื้อให้ พี่เขาก็จะไปพูดให้แม่สามีฟัง แม่สามีก็จะมาพูดกับเรา ว่าไม่ได้พี่ก็ไม่มีอย่างทุกวันนี้ อะไรขึ้ไม่ออกเหยี่ยวไม่ออกก็บอกพี่ ซึ่งเราจะทำอย่างไรดี เราคิดไม่ตก คิดไม่ออก ซึ่งส่วนตัวของเราเอง เราเก็บตังซื้อเองทุกอย่าง ค่อยๆเก็บเล็กๆน้อยๆซื้อ แต่ของใหญ่ๆเราก็ได้แค่อยาก เราจะทำไง จะพูดอย่างไงกับสามีเราดี บ้างทีเราก็อยากจะหนีไปจากเขาเราเบื่อสิ่งแวดล้อมแบบนี้มากๆ แต่เรามีลูกจะคิดสั้นๆไม่ได้
เราเบื่อมากจะทำอะไรบอกพี่ จะซื้ออะไรก็บอกพี่ มันดูไม่โตดูไม่เป็นตัวของตัวเอง
จะพาลูกไปเที่ยวทีก็ห้ามโพสต์ เดี๋ยวพี่รู้ เดี๋ยวทางบ้านรู้ เดี๋ยวโดนบ่นว่าใช้เงินกันเก่ง
บอกตรงๆเลยว่าเราไม่มีความสุขในชีวิตตอนนี้มากๆ เช้ามาทำหน้าที่แม่ ทำงาน ทำงานบ้าน รับลูกส่งลูก หมดวัน วนอยู่แบบนี้
บ้างทีก็คิดว่าอยากจะหายไปจากโลกนี้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ
ถ้าใครผ่านมาอ่าน เราขอกำลังใจ หรือ คำแนะนำหน่อยเราไม่รู้จะไปปรึกษาใคร😞
มีสามีแต่ไม่สามารถสร้างหรือทำอะไรที่เป็นของตัวเองได้เลย
แรกๆเราสองคนก็สร้าง อยากมีรถ ก็ซื้อเป็นรถคันแรก ก็ช่วยกันทำงาน ส่งจนหมด แต่อยู่มาวันนึ่งพี่สามีอยากออกรถบ้างแต่ใช้เคดิตตัวเองไม่ได้ ก็ให้น้องชายไปออกรถให้ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็หมดเดี๋ยวก็คงไม่มีปัญหาอะไร แต่แล้วมันไม่เป็นอย่างที่คิด รถยังไม่หมดดีให้เอาไปรีไฟแนนซ์ น้องชายเขาก็ไม่ขัดขืน ก็ไปรี ให้ แต่มันไม่จบ เอารถคันแรกของเราไปรีด้วย ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดไร ก็เออๆออๆตามไป แต่กลายเป็นว่าเราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย ไม่สามารถซื้อหรืออยากได้อะไรได้เลย เพราะเคดิตเต็มมือ
เรามีความคิดว่าอยากได้รถเก๋งคันเล็กๆ เอาไว้รับส่งลูกไปโรงเรียนหรือไปไหนมาไหนกับลูกจะได้ไม่เปียกฝน ตากแดดร้อน แต่เราก็ไม่สามารถทำได้
จะซื้อของอะไรก็แล้วแต่ ไม่สามารถซื้อได้เลยไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ราคาหลายๆหมื่น (คือเราก็ไม่อยากใช้เงินก้อนที่มีให้มันหมดไป) พอเราบ่นกับสามี สามีก็ไปบอกพี่เขาว่าอยากได้นั้นอยากได้นี้ เขาก็ซื้อให้บ้าง มันเลยทำให้เราอึดอัด และทุกอย่างที่พี่ซื้อให้ พี่เขาก็จะไปพูดให้แม่สามีฟัง แม่สามีก็จะมาพูดกับเรา ว่าไม่ได้พี่ก็ไม่มีอย่างทุกวันนี้ อะไรขึ้ไม่ออกเหยี่ยวไม่ออกก็บอกพี่ ซึ่งเราจะทำอย่างไรดี เราคิดไม่ตก คิดไม่ออก ซึ่งส่วนตัวของเราเอง เราเก็บตังซื้อเองทุกอย่าง ค่อยๆเก็บเล็กๆน้อยๆซื้อ แต่ของใหญ่ๆเราก็ได้แค่อยาก เราจะทำไง จะพูดอย่างไงกับสามีเราดี บ้างทีเราก็อยากจะหนีไปจากเขาเราเบื่อสิ่งแวดล้อมแบบนี้มากๆ แต่เรามีลูกจะคิดสั้นๆไม่ได้
เราเบื่อมากจะทำอะไรบอกพี่ จะซื้ออะไรก็บอกพี่ มันดูไม่โตดูไม่เป็นตัวของตัวเอง
จะพาลูกไปเที่ยวทีก็ห้ามโพสต์ เดี๋ยวพี่รู้ เดี๋ยวทางบ้านรู้ เดี๋ยวโดนบ่นว่าใช้เงินกันเก่ง
บอกตรงๆเลยว่าเราไม่มีความสุขในชีวิตตอนนี้มากๆ เช้ามาทำหน้าที่แม่ ทำงาน ทำงานบ้าน รับลูกส่งลูก หมดวัน วนอยู่แบบนี้
บ้างทีก็คิดว่าอยากจะหายไปจากโลกนี้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ
ถ้าใครผ่านมาอ่าน เราขอกำลังใจ หรือ คำแนะนำหน่อยเราไม่รู้จะไปปรึกษาใคร😞