ที่รัก เหนื่อยนักก็พักตรงตักพี่หลบสิ่งน่าชังฟังบทกวีเคล้าดนตรีด่ำปรางจันทร์กลั่นรสนา"ที่รักเหนื่อยหนักเหนื่อยใจในปัญหาเลี่ยงชีวิตสับสนหม่นอุราหลีกเหว่ว้าหงอยเหงาเศร้ากบดาน""ที่รักผ

นั่งกินข้าวจี่อยู่ริมฝั่งโขง เสียงพิณโตดตงเลาะเลียบฝั่งมา ผู้เฒ่าผู้แก่เด็กน้อยสุขอุรา นั่งกางมือหลา โยงโย่ข้างกองไฟ ยามเช้าลำโขงหมอกหนา เห็นสาวลาวพายเรือมาขายผักให้ กระหล่ำดอก ผักกาดขาว พ

ที่รักถ้าเหนื่อยนัก ก็นอนพัก บนตักพี่หลบจากสิ่ง น่าชิงชัง ฟังกวีเคล้าดนตรี ดื่มด่ำ ฉ่ำวิญญาที่รักแม้ทุกข์หนัก เหนื่อยใจ ในปัญหาหรือความคิด สับสน หม่นอุราลืมเหว่ว้า หงอยเหงา หยุดเศร้าซานที่รักจงผินพักต

จบแล้วครับ โบราณ(เพลง)ท่านพรภิรมย์ เคยสั่งสอนเอาไว้ สุดระกำ ช้ำตรม ระทมอุรา หนีเมียจากมา ด้วยระอาแม่ยาย เราเป็นเขย ถูกแม่ชัง ดังเป็นควาย อกลูกผู้ชาย แสนอายยามอับอาภัพยากจน โอ้แม่ยาย สากล เขยจนไม่ด

พลางอิงแอบแนบน้องประคองเคล้า พระเชยปรางค์ทางฉะอ้อนอ่อนอินทรีย์ อัศจรรย์ครั่นครื่นเป็นคลื่นคลั่ง กระฉอกฉาดหาดเหวเป็นเปลวไฟ เมขลาล่อแก้วแววสว่าง พอฟ้าวาบปลาบแปลบแฉลบลัต พลาหกเทวบุตรก็ผุดทุ่ง สีชรินทร์อิ

คืบคลานคลุก รุกเข้า ขยับหา น้ำผึ้งหวาน พล่านอุรา รัญจวนฝัน อำมฤต แรงปลิด สติพลัน เล่ห์ลวงหลง งงงัน พรั่นฤดี กรวดเป็นเพชร กาเป็นหงส์ โคลนเป็นทอง เคยติตรอง กรองพินิจ ริดริบหรี่ หมอกสลาย มนต์คลายแทบ สิ้