คำเตือน: กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ออกไปในแนวทางบ่นหรือระบายความในใจของตัวผมเอง ถ้าใครไม่อยากเสียเวลาอ่านก็ข้ามไปได้เลยครับ
เมื่อก่อนผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบดูวอลเลย์บอลมากๆ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็ตาม ผมตามดูทุกรายการไม่ว่าจะเป็นรายการ WGP, VNL, WGCC, WCH, AVC, WOQT, เอเชี่ยนเกมส์หรือแม้กระทั่งซีเกมส์ ถ้าตอนนั้นมีการแข่งวอลเลย์บอล ผมก็จะทิ้งทุกอย่างมาเพื่อตั้งใจดู เอาใจช่วยทุกแมทช์ ยอมตั้งนาฬิกาปลุกตื่นตอนกลางดึกเพื่อมาดูทีมสาวไทยแข่ง ถึงจะแพ้บ่อยแต่ก็ยังมีความสุขที่ได้ดูพวกเธอลงแข่ง ถึงแม้ว่าหลังจากการแข่ง จะมีความคิดเห็นที่ไปในทางแซะหรือด่า ผมก็จะเข้าไปปกป้องพวกเธออยู่บ่อยๆ ผมเข้าใจว่าทุกคนเขาตั้งใจซ้อม ตั้งใจเล่นกันทั้งนั้น ทั้ง 7 เซียนรวมทั้งทีมงานทั้งหมด ทุกคนตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดแล้ว แต่ก็ยังสู้ทีมชั้นนำไม่ได้เลย แต่ผมก็เข้าใจครับว่าทุกคนทำเต็มที่แล้ว แล้วผมก็ยังมีความสุขกับการนั่งอยู่ที่หน้าจอโทรทัศน์ดูพวกเธอแข่ง
แต่ตอนนี้ผมเริ่มหมดศรัทธากับทีมวอลเลย์บอลหญิงไทยแล้วครับ ผมไม่ได้คิดว่าการดูวอลเลย์บอลมันเป็นสิ่งที่ผมชอบอีก ไม่จำเป็นต้องนั่งดูสด ไม่จำเป็นต้องดูเต็มแมทช์การแข่งขันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่จำเป็นต้องตื่นตอนดึกๆมาดูถ้ามันไม่ใช่แมทช์ที่ทีมมีหวังชนะ ผมรู้สึกว่าถึงทีมเราจะชนะ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ทีมเราแพ้เลยแม้แต่นิดเดียวเพราะว่ามันดูแล้วไม่มีควความสุขหรือมันไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน และไม่จำเป็นต้องปกป้องพวกเขาจากการโดนด่าหรือโดนแซะอีกแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ผมหมดความศรัทธาจริงๆก็คือกลุ่มคนที่อยู่เบื้องหลังของทีม ตั้งแต่ทีมงานไปจนถึงหัวหน้าใหญ่ๆ พวกเขาทำงานเช้าชามเย็นชาม ไม่มีข้อมูลความรู้ที่เข้ากับการเล่นปัจจุบันหรือภาษาของคนเล่นเกมคือเหมือนคนที่ไม่ได้อัพเดตแพทช์ ความสามารถไม่มากพอที่จะมาอยู่ในตำแหน่งนี้แต่สิ่งที่มีมากพอก็คือความหนาของหน้า บางคนที่ติดทีมมาแล้วยิงโฆษณาโปรโมทตัวเองในสื่อโซเชียลแต่ความสามารถที่จะสอนกลับไม่มีเลย ดูได้จากผู้เล่นที่ไปเล่นลีคต่างประเทศและกลับมาเล่นให้กับทีมชาติ คนที่ดูวอลเลย์บอลเป็นน่าจะเห็นความแตกต่างได้ชัดเจนมากๆ และฝากไปถึงหัวหน้าที่ใหญ่ที่สุดของคุณด้วย(ถึงสิ่งที่ผมพูดไปมันจะไปไม่ถึงเขาก็ตาม) การมาให้โอวาทที่สนามบินนอกจากคุณจะได้หน้าแล้ว มันไม่มีอะไรที่เป็นประโยชน์กับการแข่งขันเลยแถมยังทำให้เสียเวลาที่สนามบินไปอย่างไร้ประโยชน์เหมือนกับตัวของคุณเองที่ไร้ประโยชน์ และถ้าคุณยังดูแลเส้นผมบนหัวของคุณให้ดีไม่ได้ ก็อย่ามาดูแลสิ่งที่มันใหญ่กว่านี้อีกเลยครับ ท่านควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างคนแก่คนอื่นๆที่เขามีความสุขกับเวลาชีวิตที่เหลือไม่มากนะครับ
จากใจแฟนคลับคนหนึ่งที่ติดตามทีมวอลเลย์บอลหญิงไทยมามากกว่าสิบปี ตอนนี้หมดความศรัทธาไปแล้ว
เมื่อก่อนผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบดูวอลเลย์บอลมากๆ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็ตาม ผมตามดูทุกรายการไม่ว่าจะเป็นรายการ WGP, VNL, WGCC, WCH, AVC, WOQT, เอเชี่ยนเกมส์หรือแม้กระทั่งซีเกมส์ ถ้าตอนนั้นมีการแข่งวอลเลย์บอล ผมก็จะทิ้งทุกอย่างมาเพื่อตั้งใจดู เอาใจช่วยทุกแมทช์ ยอมตั้งนาฬิกาปลุกตื่นตอนกลางดึกเพื่อมาดูทีมสาวไทยแข่ง ถึงจะแพ้บ่อยแต่ก็ยังมีความสุขที่ได้ดูพวกเธอลงแข่ง ถึงแม้ว่าหลังจากการแข่ง จะมีความคิดเห็นที่ไปในทางแซะหรือด่า ผมก็จะเข้าไปปกป้องพวกเธออยู่บ่อยๆ ผมเข้าใจว่าทุกคนเขาตั้งใจซ้อม ตั้งใจเล่นกันทั้งนั้น ทั้ง 7 เซียนรวมทั้งทีมงานทั้งหมด ทุกคนตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดแล้ว แต่ก็ยังสู้ทีมชั้นนำไม่ได้เลย แต่ผมก็เข้าใจครับว่าทุกคนทำเต็มที่แล้ว แล้วผมก็ยังมีความสุขกับการนั่งอยู่ที่หน้าจอโทรทัศน์ดูพวกเธอแข่ง
แต่ตอนนี้ผมเริ่มหมดศรัทธากับทีมวอลเลย์บอลหญิงไทยแล้วครับ ผมไม่ได้คิดว่าการดูวอลเลย์บอลมันเป็นสิ่งที่ผมชอบอีก ไม่จำเป็นต้องนั่งดูสด ไม่จำเป็นต้องดูเต็มแมทช์การแข่งขันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่จำเป็นต้องตื่นตอนดึกๆมาดูถ้ามันไม่ใช่แมทช์ที่ทีมมีหวังชนะ ผมรู้สึกว่าถึงทีมเราจะชนะ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ทีมเราแพ้เลยแม้แต่นิดเดียวเพราะว่ามันดูแล้วไม่มีควความสุขหรือมันไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน และไม่จำเป็นต้องปกป้องพวกเขาจากการโดนด่าหรือโดนแซะอีกแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ผมหมดความศรัทธาจริงๆก็คือกลุ่มคนที่อยู่เบื้องหลังของทีม ตั้งแต่ทีมงานไปจนถึงหัวหน้าใหญ่ๆ พวกเขาทำงานเช้าชามเย็นชาม ไม่มีข้อมูลความรู้ที่เข้ากับการเล่นปัจจุบันหรือภาษาของคนเล่นเกมคือเหมือนคนที่ไม่ได้อัพเดตแพทช์ ความสามารถไม่มากพอที่จะมาอยู่ในตำแหน่งนี้แต่สิ่งที่มีมากพอก็คือความหนาของหน้า บางคนที่ติดทีมมาแล้วยิงโฆษณาโปรโมทตัวเองในสื่อโซเชียลแต่ความสามารถที่จะสอนกลับไม่มีเลย ดูได้จากผู้เล่นที่ไปเล่นลีคต่างประเทศและกลับมาเล่นให้กับทีมชาติ คนที่ดูวอลเลย์บอลเป็นน่าจะเห็นความแตกต่างได้ชัดเจนมากๆ และฝากไปถึงหัวหน้าที่ใหญ่ที่สุดของคุณด้วย(ถึงสิ่งที่ผมพูดไปมันจะไปไม่ถึงเขาก็ตาม) การมาให้โอวาทที่สนามบินนอกจากคุณจะได้หน้าแล้ว มันไม่มีอะไรที่เป็นประโยชน์กับการแข่งขันเลยแถมยังทำให้เสียเวลาที่สนามบินไปอย่างไร้ประโยชน์เหมือนกับตัวของคุณเองที่ไร้ประโยชน์ และถ้าคุณยังดูแลเส้นผมบนหัวของคุณให้ดีไม่ได้ ก็อย่ามาดูแลสิ่งที่มันใหญ่กว่านี้อีกเลยครับ ท่านควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างคนแก่คนอื่นๆที่เขามีความสุขกับเวลาชีวิตที่เหลือไม่มากนะครับ