รบกวนขอคำปรึกษาค่ะ รักทางไกล ส่วนตัวเจอกับแฟนผ่านเเอปหาคู่ค่ะ เเฟนอยู่ญี่ปุ่น เราอยู่ไทย คบกันมาก่อน7เดือนเเล้วเราบินมาหาเค้าค่ะ(เราทำงาน
พาทามหลังเลิกเรียนหาค่าตั๋วเองนะคะไม่ได้ขอที่บ้านค่ะ จริงๆทำงานก่อนหน้าอยู่เเล้วแต่ทำโอทีเพิ่ม+รับทำความสะอาดบ้านเพิ่มนิดหน่อยค่ะ)
ช่วงระหว่าง7เดือนเค้าบอกตลอดว่าเค้าจริงจังกับเราจะพาเราไปเจอที่บ้าน เค้าเเก่กว่าเรา9ปีค่ะ เราอายุ20กลางๆ หรือเรียกว่าต้นๆดี ส่วนตัวใกล้จะจบแล้วค่ะ เกริ่นก่อนว่าระหว่างก่อนที่เจอกัน คุยกันวันละไม่กี่ประโยคค่ะ เค้ายุ่งงานเรายุ่งเรียน+งานพาททาม แต่เราจะเป็นฝ่ายตอบกลับข้อความเค้าเร็วเสมอค่ะ 7เดือนโทรคุยกัน2ครั้งถ้วน
เค้าทำงานวันจัน-ศุกร์ค่ะ เค้าเช่าเป็นอพาทเม่นให้เราอยู่10วัน เค้าบอกที่บ้านอายค่ะไม่อยากให้ไปอยู่ เราพอเข้าใจเเล้วตกลงกันว่าเสาร์อาทิตย์จะใช้เวลาด้วยกันค่ะ วันบินไปถึงญี่ปุ่นเค้าลืมค่ะเค้ามารับหลังจากที่เราเเลนด์เเล้ว3ชั่วโมง เรามีน้ำหนัก40โล 26โลเป็นของฝากจากทางบ้านเราค่ะ ให้ครอบครัว+ตัวเค้า
เราบินไปถึงค่ำๆเสาร์ วันอาทิตย์เค้าบอกว่าเค้าต้องไปทานข้าวกับครอบครัวอาจไม่ได้อยู่ด้วย เราเลยฝากของฝากไปให้ที่บ้านเค้า เค้าบอกไว้ค่อยไป เราก็โอเค วันนั้นเราเลยต้องออกไปร่อนคนเดียวในเมือง พอวันจัน-พุธเค้าก็มาอยู่กับเราที่อพาทเม้นค่ะ เฉพาะกลางคืนกลางวันเราก็เดินในเมืองเรื่อยเปื่อยไปซุปเปร์ซื้อของทำอาหารเย็นให้เค้า เเต่วันพฤหัสบดีเค้าบอกเค้ามีงานด่วนนะอาจไม่กลับอพาทเม้นมาด้วยเราเข้าใจ ก็นอนคนเดียวไปเราติดต่อค้าไม่ได้จนวันเสาร์ เราเป็นห่วงเค้ามาก ต้องกินยาถึงจะหลับ สุดท้ายเค้าบอกมีงานด่วนทั้งวันเสาร์อาทิตนี้ เเละคงกลับมาอพาทเม้นไม่ได้เพราะรถไฟหมด เราบินกลับเช้าวันจันค่ะ สุดท้ายเค้าไม่มาหาเราเลยตั้งเเต่วันพุธ เจอกันครั้งสุดท้ายคือเช้าวันพุธ เราทิ้งของฝากไว้ที่
อพาทเม้น พอเค้ากลับไปเองเสื้อผ้าเค้าที่ค้างที่อพาทเม้นเราถามเค้าว่าเอาฝากครอบครัวเธอกลับไปไหมเค้าอ่านไม่ตอบ เราเลยบอกทุกอย่างที่ให้ไปให้จากใจนะทำจากใจเเบกขึ้นบีทีเอสจากกรุงเทพไปสุวรรณภูมินะเค้าก็อ่านไม่ตอบ แต่เราถามเค้าเเล้วค่ว่ายังจะไปต่อไหมเค้าตอบเค้าอยากไปต่อ สุดท้ายผาานมา1สัปดาห์พอดีค่ะที่เค้อ่านไม่ตอบจากคำถามนั้น เเละเราทักไป morning ก็อ่านไม่ตอบมาสัปดาห์นึง แล้วพึ่งมาตอบกลับเมื่อวาน ว่าขอโทษงานเค้ายุ่ง วัฒนธรรมเรามันต่างกัน แต่เค้าอยากไปต่อ เราควรทำยังไงต่อดีคะ ไม่มีใครรู้คสพนี้ค่ะไม่ได้บอกใครเลยเเม้เเต่คนสนิทที่บ้านก็ไม่ได้บอกค่ะ มันฟุ้งซ่านไปหมดเลยค่ะทั้งเรียนทำงานก็นึกถึงแต่เรื่องเค้า ทรมานมาก ควรไปต่อหรือทำยังไงดีคะ
รักทางไกลที่มีเหมือนไม่มี ควรไปต่อไหมคะ
พาทามหลังเลิกเรียนหาค่าตั๋วเองนะคะไม่ได้ขอที่บ้านค่ะ จริงๆทำงานก่อนหน้าอยู่เเล้วแต่ทำโอทีเพิ่ม+รับทำความสะอาดบ้านเพิ่มนิดหน่อยค่ะ)
ช่วงระหว่าง7เดือนเค้าบอกตลอดว่าเค้าจริงจังกับเราจะพาเราไปเจอที่บ้าน เค้าเเก่กว่าเรา9ปีค่ะ เราอายุ20กลางๆ หรือเรียกว่าต้นๆดี ส่วนตัวใกล้จะจบแล้วค่ะ เกริ่นก่อนว่าระหว่างก่อนที่เจอกัน คุยกันวันละไม่กี่ประโยคค่ะ เค้ายุ่งงานเรายุ่งเรียน+งานพาททาม แต่เราจะเป็นฝ่ายตอบกลับข้อความเค้าเร็วเสมอค่ะ 7เดือนโทรคุยกัน2ครั้งถ้วน
เค้าทำงานวันจัน-ศุกร์ค่ะ เค้าเช่าเป็นอพาทเม่นให้เราอยู่10วัน เค้าบอกที่บ้านอายค่ะไม่อยากให้ไปอยู่ เราพอเข้าใจเเล้วตกลงกันว่าเสาร์อาทิตย์จะใช้เวลาด้วยกันค่ะ วันบินไปถึงญี่ปุ่นเค้าลืมค่ะเค้ามารับหลังจากที่เราเเลนด์เเล้ว3ชั่วโมง เรามีน้ำหนัก40โล 26โลเป็นของฝากจากทางบ้านเราค่ะ ให้ครอบครัว+ตัวเค้า
เราบินไปถึงค่ำๆเสาร์ วันอาทิตย์เค้าบอกว่าเค้าต้องไปทานข้าวกับครอบครัวอาจไม่ได้อยู่ด้วย เราเลยฝากของฝากไปให้ที่บ้านเค้า เค้าบอกไว้ค่อยไป เราก็โอเค วันนั้นเราเลยต้องออกไปร่อนคนเดียวในเมือง พอวันจัน-พุธเค้าก็มาอยู่กับเราที่อพาทเม้นค่ะ เฉพาะกลางคืนกลางวันเราก็เดินในเมืองเรื่อยเปื่อยไปซุปเปร์ซื้อของทำอาหารเย็นให้เค้า เเต่วันพฤหัสบดีเค้าบอกเค้ามีงานด่วนนะอาจไม่กลับอพาทเม้นมาด้วยเราเข้าใจ ก็นอนคนเดียวไปเราติดต่อค้าไม่ได้จนวันเสาร์ เราเป็นห่วงเค้ามาก ต้องกินยาถึงจะหลับ สุดท้ายเค้าบอกมีงานด่วนทั้งวันเสาร์อาทิตนี้ เเละคงกลับมาอพาทเม้นไม่ได้เพราะรถไฟหมด เราบินกลับเช้าวันจันค่ะ สุดท้ายเค้าไม่มาหาเราเลยตั้งเเต่วันพุธ เจอกันครั้งสุดท้ายคือเช้าวันพุธ เราทิ้งของฝากไว้ที่
อพาทเม้น พอเค้ากลับไปเองเสื้อผ้าเค้าที่ค้างที่อพาทเม้นเราถามเค้าว่าเอาฝากครอบครัวเธอกลับไปไหมเค้าอ่านไม่ตอบ เราเลยบอกทุกอย่างที่ให้ไปให้จากใจนะทำจากใจเเบกขึ้นบีทีเอสจากกรุงเทพไปสุวรรณภูมินะเค้าก็อ่านไม่ตอบ แต่เราถามเค้าเเล้วค่ว่ายังจะไปต่อไหมเค้าตอบเค้าอยากไปต่อ สุดท้ายผาานมา1สัปดาห์พอดีค่ะที่เค้อ่านไม่ตอบจากคำถามนั้น เเละเราทักไป morning ก็อ่านไม่ตอบมาสัปดาห์นึง แล้วพึ่งมาตอบกลับเมื่อวาน ว่าขอโทษงานเค้ายุ่ง วัฒนธรรมเรามันต่างกัน แต่เค้าอยากไปต่อ เราควรทำยังไงต่อดีคะ ไม่มีใครรู้คสพนี้ค่ะไม่ได้บอกใครเลยเเม้เเต่คนสนิทที่บ้านก็ไม่ได้บอกค่ะ มันฟุ้งซ่านไปหมดเลยค่ะทั้งเรียนทำงานก็นึกถึงแต่เรื่องเค้า ทรมานมาก ควรไปต่อหรือทำยังไงดีคะ