เรื่องมีอยู่ว่า
เรากับเพื่อนสนิทเรากำลังคุยอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึงอยู่ซึ่งเรากับเพื่อนเรายืนขวางทางเดินข้างโต๊ะเรียนอยู่ซึ่งมันแทบจะกินพื้นที่ทั้ง หมดเลยเพราะทางค่อนข้างแคบแล้วจู่ๆเพื่อนผู้ชายคนนึงก็วิ่งมาเหมือนจะแทรกไปหน้าห้อง เลยชนเราและเพื่อนเราจนเกือบล้ม ด้วยความหัวเสียยเรากับเพื่อนเราก็โวยเขาว่าทำไมต้องมาแทรก ขอดีๆก็ได้ แล้วเขาก็ขอโทษด้วยสีหน้าแบบเหมือนเขาไม่ได้รับความเป็นธรรม แล้วน้ำตาคลอเบ้า เราก็เลยถามเขาว่าทางอื่นๆก็มีทำไมไม่ใช้ จะรีบไปไหน เขาก็พูดว่าก็ขอโทษแล้วไง ก็บอกว่าขอโทษ

เราก็รู้ว่าน้ำเสียงเรากับเพื่อนมันว่อแววตำหนิแต่คือใครจะโอเค ที่จู่ๆก็มาชนเราเกือบล้ม ซึ่งเพื่อนคนนี้เรากับเพื่อนค่อยข้างพูดกันตรงๆและแรงกันมากด้วย เราเลยไม่คิดว่าเขาจะร้องไห้ ซึ่งพอเขาร้องไห้เพื่อนอีกกลุ่มก็มาเบรคว่า ใจเย็นๆนะยังต้องอยู่ด้วยกันอีกหลายปี แล้วก็ไปโอ๋เพื่อนคนนั้น มันเลยทำให้เรากับเพื่อนรู้สึกเหมือนเป็นตัวร้ายในละครมากๆ  เรากับเพื่อนเลยเดินออกมานั่งหน้าห้อง 

ผ่านไปไม่นาน้พื่อนกลุ่มที่ไปโอ๋เพื่อนที่ร้องไห้ก็มาคุยกับเราและเพื้อนว่าอย่าโกรธกันเลย คือสต.เราไม่ได้โกรธ เราแค่นอยที่เขาทรีตเราเหมือนตัวร้าย แต่ที่เราไม่เข้าใจที่สุดคือที่เพื่อนวิ่งมาชนเรากับเพื่อนคือนางแค่จะไปแก้รายชื่อที่กระดานแค่นั้น มันไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้มั้ยล