ผมแยกทางกับแม่ของลูก เนื่องจากแม่ของลูกไม่ค่อยอยู่กับผมเลย หิ้วลูกไปไหนมาไหนตลอด ผมยุ่งทำงานหาเงินเข้าครอบครัวจัดการหนี้สิน จนสุดท้ายผมไม่ไหวผมจึงบอกว่าสิ่งที่เขาทำไม่ต่างจากเขาโสด ทำตัวไม่เหมือนคนอยู่กันแบบครอบครัว สุดท้ายผมจึงบอกเลิกเขาไป ผมได้บอกเขาว่าถ้าเราเลิกกันมีโอกาสที่ผมจะไม่ได้ไปมาหากับลูกด้วย ในความคิดของผมแต่งงานกันมีลูกกัน ไม่ได้เลิกกันเขายังพาลูกไปไหนมาไหนผมอยู่กับลูกแค่ 5-15% เท่านั้นแต่แรกลูกเกิดจนมีปัญหากัน 
หลังจากที่ผมบอกเลิกกับแม่ของลูกมานานแล้ว ผมไปมาหาสู่กับลูก จนวันนี้ผมไม่อยากเจอกับลูกอีก เวลาผมเจอกับลูก ลูกบอกว่าอยากให้อยู่ด้วยกัน อยากให้นอนด้วยไม่อยากให้ไปทำงาน ผมทรมานมากๆผมอยากอยู่กับลูกมากๆ อยากอยู่ในช่วงวัยของลูกตลอด ผมไม่อยากบอกปฏิเสธว่าต้องไปทำงาน ไม่อยากบอกลูกว่าอยู่ด้วยไม่ได้แล้วก็ไม่อยากแยกลูกกับแม่ของลูกด้วย ยิ่งเจอยิ่งเจ็บหัวใจ
ผมเหนื่อยมากๆ