เราขอเล่าก่อนนะคะ เราก็เป็นเด็กมัธยมปลายคนนึง ที่ก็ไม่ได้เรียนดีเรียนเก่งอะไรค่ะ แล้วก่อนหน้านี้คุณครูก็สั่งการบ้านนะคะ สั่งการบ้านวันอังคาร จะได้ส่งการบ้านวันพฤหัสบดีนะคะ ตอนเย็นของวันพุธเราก็ทักบอกเพื่อนค่ะว่าอย่าลืมทำการบ้านด้วยนะ ทำหน้าไหนบ้างทำกี่ข้อ เราก็บอกเขาค่ะ แล้วเราก็เลยทำการบ้านของเรา แล้วเพื่อนเลยขอลอกนะคะ แต่ตอนนั้นเรายังทำไม่เสร็จ เราเลยยังไม่ได้เอาให้ดู แล้วเขาเพื่อนพิมพ์มาว่า ถ้าเขาเก่งเขาไม่ขอลอกหรอก เราก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ เราเลยทำการบ้านเราจนเสร็จ มันก็ดึกมากๆแล้วค่ะ พอเราทำเสร็จเราก็เลยไปนอน พอตื่นเช้าก็เป็นเช้าวันพฤหัสบดี เราก็ไปโรงเรียนค่ะ แต่พอถึงโรงเรียนตอนที่เรียนคาบที่หนึ่ง เขาเลยพูดว่า รองานก็ไม่มีใครส่งมา ถ้าฉลาดไม่ขอดูหรอกขอตั้งนานนึกว่าจะส่งมาพอตื่นเช้าก็ยังไม่มีสักข้อความ ความจริงพูดแรงอยู่ค่ะเพราะก็สนิท แล้วก็ไม่ได้พูดคนเเราดียวนะคะ พูดสองคนค่ะ เราก็เลยอยากรู้ว่าเราผิดมากไหมคะ ปกติเราให้ลอกค่ะทำเสร็จเราก็ให้ดูตลอด เราก็รู้สึกไม่ดีค่ะที่เพื่อนพูดแบบนี้ เราก็ไม่ใช่คนเก่งอะไรแต่เราอยากให้เขาลองทำดูค่ะ เราเข้าใจว่าคนเราสามารถไม่เข้าใจได้ค่ะ แต่อยากให้ลองทำค่ะ แต่เราไม่กล้าบอกเขาค่ะ เรากลัวเขารู้สึกไม่ดี กลัวเราไม่ชอบเราค่ะ บางครั้งเราก็รู้สึกไม่ดีจริงๆค่ะ เพราะก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดแบบนี้ค่ะ เวลาเราทำเราก็ตั้งใจทำตั้งหาคำตอบค่ะ