สวัสดีค่ะ วันนี้จะขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ  เราอยู่ปี1ตั้งเเต่จบม.6เพื่อนเเก็งค์เดียวกันต่างก็ไปเรียนมหาลัยคนละเเห่งกันบางคนเรียนในเมือง ส่วนเราเรียนมหาลัยใกล้บ้านอะค่ะ เราไม่มีเพื่อนสนิทเลย สนิทก็เท่าเเต่คนเห็นหน้าค่าตากันที่เรียนสาขาเดียวกันไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นค่ะ เราเลยอยู่กับพส.อีก2คน อยู่ด้วยกัน3คน เรารู้สึกว่าเราด้อยกว่าเพื่อนยังไงก็ไม่รู้อะค่ะ ทั้งหน้าตาการเเต่งกายมันดูขัดกับเพื่อนไปหมด เพื่อนคนอื่นที่มองมาเขาคิดไม่ค่อยดีเเน่เลย วันก่อนไปหอเพื่อนคนละสาขากันรู้จักกันตอนปฐมนิเทศ เพราะจะได้ไปมอ.พร้อมกัน เรามามอ.เร็วก็จะไปพร้อมกันนั้นเเหละ เเต่เพื่อนสาขาเราไปเจอเราพอดี เเล้วเเซวเรา ที่ห้องสมุด ว่าทำไมถึงไปหอในไปทำไม เราเลยบอกว่าไปรอเพื่อน เขาก็พูดว่าก็ไม่ได้อยู่สาขาเดียวกันจะไปรอทำไม เราจะเเทนเพื่อนเราในสาขาที่อยู่ด้วยกันนามเเฝงละกันนะคะบี1กับบี2เนี้ยไม่คบหรอ ถึงได้มารอเพื่อนสาขาอื่นเนี้ยย!! บี1ก็ได้ยินเเล้วคนที่พูดก็หัวเราะเรา คือมันเเซวเราตั้งเเต่เราพูดกับมันเลยค่ะ คือถ้ามีคนประเภทนี้อยู่ในสาขาเดียวกับเรา เราท้อมากเลย เพราะเราก็ไม่ได้ทำอะไรให้เขา เเละคงจะไม่ใช่เขาคนเดียว เรารู้สึกกังวลว่าเป็นความผิดของเราหรอที่ไม่ทำความรู้จักกับใครหรือยังไง คือถ้าเราเองไม่ใจดีหรือปากเสียนิสัยเสีย คงไม่มีคำพูดที่เป็นเเบบนี้ ที่ผ่านมาพยายามอยู่เฉยๆเขาเองก็ปี1นะคะเเต่เทียบโอนนเป็นพี่เเก่กว่าเรา เเต่ถ้าจะให้เราพูดจาไม่ดีอะ หรือทำเเบบที่เขาทำกับเราอะ มันจะเป็นอีกอย่างนึงทันที เรายิ่งดวงซวยอยู่ด้วย เราจะอยู่จะพูดกับใครก็เหมือนๆกันทั้งนั้นหายากจัง รู้สึกว่าตอนมัธยมดีกว่านี้จริงใจกว่านี้ ทำไมตอนนี้มันเหนื่อยจัง พออยู่มหาลัยเเล้วมันจะมากขึ้นเรื่อยๆหรือคะเเบบนี้...