คือเราเป็นเพื่อนเเก็งค์เดียวกันครับ ในกลุ่มก็จะมีเพื่อนอยู่สิบคน ผมเริ่มจะรู้สึกดีกับเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มอยู่ประมาณกลางๆเทอมของเทอมเเรกตอนนั้นเป็นปีเเรกที่เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัย เขาเป็นคนน่ารักมาก ตลก เฟรนลี่ หล่อมากกกกก ทำให้ผมเริ่มชอบเขาเรื่อยๆ เพิ่มมากขึ้น เเต่ช่วงที่เริ่มชอบเขามากๆเรียกว่ารักเลยก็ได้คือช่วงนั้นเขาถูกคัดเลือกไปประกวดเดือนมหาลัย ส่วนผมก็ได้ไปประกวดดาวเทียม (ผมเป็นตุ้ดน่ะครับ5555) ในช่วงนั้นคือเราก็เรียนเอกเดียวกันเเล้ว เรายังได้ไปประกวดด้วยกันอีกเรามาซ้อมเดิน ซ้อมการเเสดงด้วยกันทุกคืน นานประมาณ 1เดือน กว่าๆ ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมชอบเขาเหลือเกิน เเต่ก็ทำเนียนเพราะเป็นเพื่อนกัน ผมทำตัวเฮฮาบ้าบอตามปกติ เเต่ในใจนี้เเบบเกินบรรยาย ส่วนตอนวันประกวดจริง คือประกวดกันหลายมหาลัย ตอนนั้นผมมีไข้ เขาก็เป็นห่วงซื้อยาให้ เอามือเเตะหน้าผากผม มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีกับเขามากๆ โดยปกติเเล้วก่อนประกวดเขาก็เป็นที่สนใจของทุกๆคนอยู่เเล้วพอประกวด เขาก็ได้ที่ สอง เราก็ได้ที่สอง ก็ยิ่งทำให้เขา ฮอตขึ้นไปอีก ผมก็คือเเบบทำอะไรไม่ได้ได้เเค่เก็บความรู้สึกไว้ ทรมานมากเลย ผมพยายามทำทุกอย่างให้เขาสนใจผมมากขึ้น ทำทุกอย่าง พยายามทุกสิ่ง จนตอนนี้เราจบปีหนึ่งเเล้วผมรู้สึกเหนื่อย ผมไม่อยากรู้สึกเเบบนี้อีกเเล้วที่สำคัญเราเรียนห้องเดียวกันเอกเดียวกันเจอกันทุกวันนี่มันเเค่ปีหนึ่งถ้าผมยังเลิกรู้สึกไม่ได้ผมต้องทนกับความรู้สึกเเบบนี้ตั้งอีกสี่ปี มันนานผมไม่อยากเป็นเเบบนี้ ผมต้องทำยังไงดีครับ