มีใครเป็นเหมือนผมไหมครับ ผมมาแลกเปลี่ยนอยู่ที่ต่างประเทศมีทั้งเพื่อนต่างประเทศที่พึ่งรู้จักกันตอนมากับเพื่อนต่างประเทศหลายคนที่รู้จักกันอยู่แล้ว พอมาแลกเปลี่ยนก็ได้เที่ยวเล่นได้สนุกด้วยกันไปไหนด้วยกันมากมาย เฮฮาจนสนิทมากกว่าเพื่อนทุกคนที่เคยผ่านมาในสมัยมัธยม มหาลัย ทุกวันที่นี่ผ่านไปอย่างสนุกจนคิดว่าไม่อยากกลับเพราะถ้ากลับ ภาพเหล่านี้ที่เคยมีความสุขสนุกก็จะหายไป ไม่มีเพื่อนำที่สนิทเท่านี้ แล้วทุกคนก็จะห่างไปเพราะอยู่คนละประเทศ ผมเป็นคนที่รู้สึกกลัวการจากลาน่ะครับไม่ว่าจะเป็นการจากลาแบบอยู่หรือตายก็ตาม และผมกลัวการถูกลืมในความสัมพันธ์ ผมเจอใครผมจะจำความสัมพันธ์ของคนนั้นไปจนตลอดชีวิตและไม่เคยที่จะลืมใครที่ผ่านเข้ามาสนิทด้วยเลย ผมกลัวว่าหากผมกลับประเทศแล้ว เวลาผ่านไปผมจะถูกตัดออกจากความสัมพันธ์ที่ละนิดและหายไป ถึงแม้ปัจจุบันจะมีมือถือแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไรน่ะครับ เพราะมันไม่มีโอกาสได้เที่ยวได้ไปไหนด้วยกัน