เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมไปดูสเตจ BIII มา 3 รอบ ยกเว้นรอบสุดท้าย เพราะไป MBK เสียดายมาก เพราะได้ยินว่าสเตจสุดท้ายสนุก และซาบซึ้งที่สุด แต่งานที่ MBK ก็ดีมากเช่นกัน เลยมารีวิวเล็กน้อย ตามมุมมองแฟนคลับทั่วไป

ส่วนของเมมเบอร์ (ไม่ได้กล่าวถึงทุกคน)
*แคป Hoop = ผู้นำสายซอร์ฟที่แท้ทรู เข้าหาทุกคนได้แบบไม่มีกำแพง สามารถเอนเตอร์เทนได้ทั้งแฟนคลับและเมมเบอร์ สมัยมีรุ่น 1-2 ผมมีภาพจำของฮูฟเป็นเหมือนรุ่นน้องลูกสมุน คอนเชียร์ คอยปรบมืออยู่หลังรุ่นพี่ (ชัดมากตอนงานมัตซึริ) ฮูพเป็นได้ทั้งผู้นำและผู้ตามที่ดี มีความยืดหยุ่น ไม่ถือตัว

*พรี่เอิร์น = หลังจากได้โหวตติดเซม 365 ดูมีความมั่นใจมากขึ้น สดใสขึ้น เมื่อก่อนเป็นตัวโดน ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ แต่ก็พร้อมสนุกไปกับน้อง ๆ ทุกคน เพลงโอชิเบะก็เหมาะดี ด้วยลุคพี่สาวที่แพรวพราว

*โมเนต์ = ตัวจักรสำคัญของทีม อายุน้อย แต่เป็นเมน MC ได้ เป็นตัวป่วนทั้งพาร์ท MC และพาร์ทเต้น เต้นมันมาก สุดพลังตลอด ตอนป่วนไล่ตบหัวคนในเพลงเมลอส ติดตามาก ซึ่งดูเหมือนจะนัดแนะกันแล้วว่าให้เล่นแรงกันได้ ขาย Rumer แบบฮาร์ทเซลทุกครั้งที่มีโอกาส เป็นเด็กที่มีภาวะผู้นำสูงมาก ถ้าเขาวงมาช่วงมีอายุมากกว่านี้ อาจติดแคปซักตำแหน่ง

*พีค = โคตรหล่อ หล่อวัวตายความล้ม ใบหน้าที่ทั้งสวยและหล่อเหลา บนรูปร่างซุปเปอร์โมเดล เป็นส่วนผสมที่ลงตัว พีคเป็นเมมเบอร์ที่ผมเห็นเป็นคนแรกในสเตจ BIII ที่เคยมาดู เป็นคนที่เข้ากับชุดแมมมอสสุด ๆ

*วาว่า = เป็นเด็กที่มีความสามารถทุกอย่างอยู่กับตัว เต้น ร้อง MC โชว์กายกรรม แสดงโชว์สุดพลังตลอด เต้นเดือด ร้องเต็มเสียง ร้องหลายคนยังได้ยิน กล้าเล่น กล้า MC ไปกับรุ่นพี่ พาร์ททำคะแนนสนุกและตลกมาก 

*แจนรี่ = เมื่อก่อนเคยคิดว่าน้องจะเหมาะกับ NV เพราะดูเป็นคนตลก แต่จริง ๆ น้องเหมาะกับ BIII มากกว่าเยอะ เวลาเต้นหน้าจะนิ่ง ๆ เท่ ๆ แต่เวลาเล่นก็เล่นได้ 

*มารีน = คำจำกัดความของน้องคือ แป๊ะยิ้ม ยิ้มเก่งมาก เต้นไปยิ้มไป ตอนยิ้มตาเป็นสระอิ และแค่ยืนเฉย ๆ ออร่าความสุขก็เปล่งออกมา เท่าทีดูน้องเหมาะกับ NV มากกว่า แต่ตอนเพลงโอชิเบะ ก็เหมาะกับชุดขาวมาก ซึ่งชุดขาวโอชิเบะ ไม่ใช่ใครใส่ก็เหมาะ

*แพท = สาวน้อยตัวสูง มีจริตเซ็กซี่ เจ้าตัวก็มักแสดงว่าตัวเองเซ็กซี่ แต่ถ้าตัดจริตและความสูงออกไป เห็นแค่หน้าตาน้องคือ มามี่โป๊ะโกะ ชัด ๆ ดูหน้ารักขัดกับจริต

*เฟม = เป็นคนที่ไหลไปกับเพื่อน ๆ เฟรนลี่มาก ๆ เจ้าชู้ก็ยอบรับว่าตัวเองเจ้าชู้ คนนี้ก็ฮาร์ทเซลควอดลิปได้ตลอด มีความภูมิใจที่ตัวเองเป็น BNK และควอดลิป เข้าวงมาเจอสิ่งที่ตัวเองชอบพี่ก็ดีใจแทน

ภาพรวม BIII ที่เปลี่ยนไป คงเป็นการ MC มีความสนุก กล้าเล่น ไม่ถือตัวกันเลย ไม่ว่าต่างรุ่นหรือกับแฟนคลับ ไม่ต้องรอไมค์จาก MC หลักอย่างสมัยรุ่น 1-2 อยู่ มีความไหลไปเรื่อย ตามคาร์แรคเตอร์กัปตันฮูพ 

สเตจ BIII ถ้าเทียบกับ NV ไม่ค่อยหลายหลาย ส่วนใหญ่มีแต่เพลงเต้นหนัก ไม่ค่อยมีเพลงให้สายร้องได้แจ้งเกิด ยูนิตมีเพลงน่ารักบ้าง ที่ผมชอบสุดคือ จอมโจรปล้นรัก โมเนต์ แจนรี่ วาว่า ออกมาเต้นดุ๊กดิ๊ก น่ารักมาก อยากเห็นยูนิตน้องเล็กประจำรุ่นมาเต้นรวมกันในซักวัน

วิจารณ์สถานที่ ข้อเสียตามที่หลายคนพูดไป คือด้วยความที่สเตจเป็นแนวยาว ทำให้ที่นั่งท้าย ๆ ห่างจากเวที ไม่ได้ใกล้ชิดน้อง ๆ ก็คงจะเซ็ง ๆ หน่อย เหมือนสเกลคอนเสิร์ท มากกว่าสเกลเธียเตอร์ถ้าเทียบกับบางกะปิ ข้อดีคือ นั่งสบาย ไม่ต้องเบียดกัน ตอนผมสุ่มที่นั่งได้ขอบ ไม่รู้สึกว่ามันเป็นขอบเลย คือ ไม่ต่างจากอยู่กลาง ถ้าเปรี่ยนสถานที่นั่งเป็นแนวกว้างกว่านี้ สามารถเพิ่มซ้ายขวาได้ด้านละ 5 ที่เลย 

ด้วยสถานที่ที่กว้างขวาง เดินไปมาสะดวก ทำให้แต่ละสเตจจะมีเพลงที่น้อง ๆ ลงมาหาคนดูได้โชว์ละ 1 เพลง ใน BIII คือเพลง สาวชุดเหลือง ซึ่งเป็นเพลงก่อนอังกอร์ ซึ่งผมก็แปลกใจ ทำไมเป็นเพลงนี้ อาจเพราะชุดกระโปรงยาวมันดูเซฟมั้ง แต่รองเท้าส้นสูงก็น่าจะเดินยากหน่อย มีรอบนึงผมสุ่มได้ O1 ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร แค่คิดว่าขอบอีกแล้วเหรอ แต่ตอนน้อง ๆ ลงมาพบปะแฟนคลับ มันคือที่นั่งที่ดีที่สุด เพราะน้อง ๆ จะต้องมาเลี้ยวที่จุดนี้พอดี และเดินผ้านด้านหลังหัว ขาน้อง ๆ เดินประชิดหลังหัว ทำเอาเสียวคอวูบ

***ผมขอแนะนำว่าสำหลับคนที่กลัวที่นั่งดอย วิธีแก้ได้ดีที่สุด คือซื้อรอบให้มากที่สุด คุณจะได้รอบที่นั่งใกล้เวทีซักรอบแน่ ผมสุ่ม 10 รอบ เจอดอยแค่รอบเดียว ได้จุดยุทธศาสตร์ที่น้อง ๆ ต้องมาหา 2 รอบ แค่คุณสุ่มได้ที่นั่งตั่งแต่ N ลงมาก็โคตรชัดแล้ว เพราะที่นั่งไม่บังกัน

สำหรับ Lady Zone ถ้าคุณเป็นผู้หญิง เธียเตอร์บาซ่าคือสถานที่ของคุณ เพราะคุณจะได้ใกล้ชิดน้อง ๆ ได้โดยไม่ต้องไปแย่งที่กับพวกโอตะแคมป์ เท่าที่สังเกตรอบ BIII 4 แถวหน้าจะแทบมีแต่ผู้หญิง ต่อให้ไม่ได้ Lady Zone ระบบก็จะสุ่มให้ผู้หญิงส่วนใหญ่นั่งใกล้เวทีอยู่ดี

เวลาไฮบาย ให้น้อง ๆ นั่งอยู่บนเวที คนดูลุกมาไฮบายทีละแถว ได้คุยกับน้อง ๆ ทุกคน คนละ 1 คำแน่ ๆ ถ้าการจราจรติดขัด ก็หลายคำ (อย่างถ้ามีรุ่นพี่ที่แกรดไปแล้วมาแจม) คุยกันมันเลย บางคนบอกเป็นสิ่งที่คุ้มที่สุดในการมาดูสเตจ คุณได้กล้าวชื่นชมโอชิแบบสด ๆ 

อีกข้อด้วยความที่เป็นสเตจชั่วคราว ระบบแสงสีเลยเทียบกับที่เก่าบางกะปิไม่ได้ ผมจำได้ว่าเธียเตอร์เก่าแสงสีทำให้น้อง ๆ สวยกว่านี้ (ตอนนั้นจำได้ว่าพีคโคตรสวย)  ที่นี่แสงแยงตามากและไม่มีม่าน แต่มีเวทีระดับเข้ามาแทน ทำให้เมมเบอร์มีลูกเล่นลงมานั่งคุยกัยแฟนคลับใกล้ ๆ ได้ และได้นั่งพักขาจากการเต้น

การคมนาคมภายใน ต้องขึ้นลงด้วยลิฟท์ ก็ไม่ค่อยสะดวก ต้องรอนาน ต้องแย่งใช้ลิฟท์กับนักท่องเที่ยวด้วย บางทีเห็นน้อง ๆ ออกจากลิฟท์มาพร้อมฝรั่งก็ตลกดี พื้นที่รอด้านหน้าเธียเตอร์ก็น้อย แต่คุณจะได้บรรยากาศการกินอาหารในร้านเดียวกับน้อง ๆ มาแทนที เพราะน้อง ๆ มักลงไปซื้อแม็ค ซื้อน้ำ หรืออื่น ๆ ชั้นล่าง