ทุกคนมาต่อกันตอนนี้เรา ม.ปลายแล้ว แต่ทำไมนะ ทั้งที่คนอื่นเลือกเส้นทางชีวิตที่ต้องการเป็นชีวิตธรรมดาที่ทั้งมีความสุขและทุกปนกันไป
แต่เราก็ยังเป็นคน ไม่ได้เรื่อง ไร้ประโยชน์ ภาระ จนพ่อแม่เราอยากให้เราตายท่านคอยด่าเราอยู่ทุกวันเหมือนเรายังไม่เคยทะอะไรในสิ่งที่ถูกเลย
เราก็ไม่รู้ว่าความสมบูรณ์แบบนั้นนั้นคือสิ่งที่เราต้องเป็น พ่อแม่ท่านได้กำหนดทุกอย่างไว้แล้ว พี่สาวเราเป็นดาวมหาบัย เป็นพิธีกร เป็นดาราเป็นนางแบบ
และตอนนี้เธอเป็นเลขาผู้บริหาร ทำให้พ่อแม่เราภูมิใจ แต่เรายังทำในสิ่งที่พ่อแม่ต้องการไม่ได้เลย เรายังไม่เคยได้เกียรตินิยมหรือติดท็อป10 เราเป็นแค่อันดับที่17ของโรงเรียน บางวิชาก็เกรดน้อยกว่า 3.7 ตํ่าสุดที่ผ่านมา 3.4 คณิตศาสตร์เราก็กลัวมาก กลัวว่าทุกคนจะผิดหวังแกลายเป็นตัวท่วงครอบครัวเราพยามยามมากจนเลือดกำดาวไหลบ่อยๆนานสุดเกือบ50นาทีแนะ ตอนนั้นนึกว่าจะตายซะแล้ววว แต่ถ้าตายไปก็ดีนะจะได้ไม่ต้องกังวลอะไร
เพราะเราก็ไม่ได้ทำชั่วอะไรมากก็มี เห็นแก่ตัว  ทำความดีแล้วทุกข์เอง พูดโกหกเพ้อเจ้อทั้งนี้ที่เราอธิบายมาก็มีทำให้เราดูดีหน่อย...มันคงแย่มากเลยเนอะ
เราเคยจะฆ่าตัวตายครั้งนึง เรายืนชิดริมหน้าผาตรงบ้านพัก และร้องไห้หนักมากอพ่อเราก็บอกว่าปล่อยมันไปเหอะถ้ามันอยากตายก็ปล่อยมมันไปอย่าไปสนใจมัน ยายเราก็พูดว่าถ้าอยากตายก็ตายเลยยังไงมีกับไม่มีก็ไม่เห็นจะต่างกัน ตายไหซะก็ดี เราก็ช็อกวิ่งเข้าไปในป่ามืดๆและนั่งขดตัวอยู่ประมาณ30นาที ปล่อย.เราไม่มีโทรศัพท์แต่ว่าเราก็ไม่ได้ไปไกลนักประมาณ1กิโลเมตรกว่าเราก็เห็นทุกคนยังนั่งปิวย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ร๗สึกโดดเดี่ยวมากและร้องไห้ จนผ่านไปแม่ก็ออกตามหาเรา พอกลัยมาพ่อพูดว่าเอ้า กลับมาทำไม และทุกคนก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่างน้อยเราก็รู้ว่ามี1คนที่รักเรา เอาละนอกเรื่องเกินไปและมีแต่นํ้า เราจะถามว่าเราคสรเป็นหมออะไรดี แบบเราไม่รู้ว่าเราจะเรียนคณะอะไรและจะสู้คนอื่นได้ป่าว แล้วคือพ่อแม่
ตั้งว่าแฟนเราต้อง 1.หน้าตาดี   2.สะอาดสะอาน 3.รวย  4.ไม่ติดของมึนเมาสิ่งเสพติด แบบเราเองก็ไม่รู้จะไปหาขนาดนั้นจากไหน เราแค่ต้องการคนที่มันคั่งรักเราด้วยใจจริง และเอาใจใส่เราแค่นั่นเราอยากถามทุกคนว่าควรทำหมออะไรและทำอย่างไร ช่วยหน่อยนะคะ คิดไม่ออกแล้วว