อยากหาเหตุผลค่ะ เรามาต่อจากกระทู้ล่าสุดตื่นมาเขาไม่คุยเราพยามคุยดีๆเขาตะคอกใส่เรา แบบไม่เคยตะคอกมาก่อน จนเราร้องไห้ นั่งร้องไห้ข้างเขาแต่เขาไม่ได้สนใจอะไรเราเลยเราเจ็บเราเสีสใจมากๆ พอตกดึกมาเราปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวสักพักแต่เราร้องไห้ไม่หยุดเราตัดสินใจไปคุยกับเขาว่าจะเอายังไงจะทะเลาะกันเรื่องนี้ใล่มั้ยเบาว่าเราไร้สาระปัญญาอ่อน แล้วแต่จะคิดๆและสนใจแต่มือถือจนเราอารมแบบเสียใจมากเราพูดว่าอยากให้เราไปมากใช่มั้ยไม่รักเราแล้วใล่มั้ยเขาก็เอาแต่เงียบ เราเก็บของต่อหน้าเขาเก็บมาหมดเลยและออกมาจากบ้านเขากลางดึกตอน4เกือบ5ทุ่มได้ เขาไม่มีทีท่าว่าจะห้ามหรือสนใจอะไรเลยปล่อยเราออกมาแบบง่ายดายเรานั่งรถร้องไห้มาตลอดทาง จนตอนนี้เข้าวันที่2เขาก็ยังไม่ตามไม่ง้อไม่ห่วงอะไรเราเลยว่าเราไปอยู่ที่ไหนไปอยู่ยังไง เงินก็ไม่มี ที่ไปก็ไม่มี อันนี้เรามาพักบ้านพักที่เราจำทำงานแต่ไม่รู้จักใครไม่ได้สนิทกับใคร เขาเงียบหาย ไม่ตาม ถ้าคนมันรักกันมันต้องห้ามเรามั้ย มีเหตุผลอะไรที่เขาจะเป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่อยู่กันกันมาเราตั้งใจรักเขามาโดยตลอด นึกถึงเขาตลอด เขาใจร้ายเกินไปมั้ย อย่างน้อยๆก็ห่วงกันบ้างยังดี ตอนนี้เรามีแต่คำถามเต็มหัวไปหมดว่าเราไม่ดีตรงไหนเราทำอะไรผิด เขามีคนอื่นรึป่าวถ้ามีเขาไปมีตั้งแต่ตอนไหน 😞
เลิกกับแฟน/แฟนไม่ตามไม่ห่วงไม่ง้อ/ขนของออกจากบ้านแฟนกลางดึก