เมื่อวานทะเลาะกับแฟน จุดเริ่มต้นมาจากเรื่องเล็กๆเลยค่ะ แฟนเลิกงานมาเรานั่งกินข้าวกันตามปกติ สักพักเราลุกขึ้นแล้วรู้สึกเจ็บข้อเท้า เลยบอกแฟน แฟนบอกให้ไปนั่งพักนอนพัก เราก็นั่งบีบๆอยู่สักพัก ก็ไม่หายเลยบอกแฟนอีก แต่เขาก็ดูหนังไม่สนใจ เราเรียก2-3รอบ เขาก็ไม่หันไม่อะไรด้วยซ้ำ พอเราเรียกเสียงดังเขาก็ถามว่าอะไรแล้วหงุดหงิด เราก็บอกว่าเราเจ็บขา เขาถามว่าแล้วจะให้ทำยังไง เขาจะทำอะไรได้ เราอึ้งอยู่พักนึง ในใจคิดว่านี่ไม่รู้จริงๆหรอว่าควรทำอะไร ถ้าเขาเจ็บขาแล้วเราไม่สนใจดูแลบ้างจะรู้สึกแย่มั้ย ซึ่งกลับกันเราดูแลเขาทุกเรื่องตลอด ป่วยนิดหน่อยแทบจะลากไปหาหมอด้วยซ้ำ พอเป็นตัวเรากลับมาบอกแบบนี้ เราก็เลยบอกว่าก็อยากให้มาช่วยดูช่วยนวดให้หน่อย เขาก็มาว่าเราว่าบอกให้ไปนอนพักก็ไม่ไปมานั่งเรียกอยู่นี่ เราก็บอกก็นอดูหนังด้วยกัน รอใช้เวลาด้วยกันอยู่ เขาก็โยนไอแพดมาบนเตียงแล้วบอกอยากดูก็ดูไป เรางงมากคือเรื่องแค่นี้ไม่สามารถทำให้เราได้เลยหรอ จนเอามาทะเลาะกัน เราก็พยามเรียกเขาคุยกันให้เข้าใจ แต่เขาก็โมโหมาก บอกว่าเหนื่อยจากงานละไม่อยากต้องมาเหนื่อยกับเราอีก ถ้าเหนื่อยแบบนี้ก็เลยอยากเลิกไง เราจุกกับคำพูดเขามากๆ น้ำตาไหลไม่หยุด เรายอมปรับแก้นิสัยทุกอย่างตามที่เขาต้องการเพราะเห็นว่าบางเรื่องมันก็เป็นข้อเสียจริงๆ แต่พอเราต้องการความใส่ใจจากเขาบ้างก็บอกแต่ว่าทำงานเหนื่อยแล้ว เราเองก็เคยทำงานหนักๆมาก่อนตอนคบเขา แต่ไม่เคยละเลยไม่ใส่ใจ หรือเอาความเหนื่อยมาลงที่คนอื่นเลย คบกันมา3ปีกว่า ช่วงหลังมาเขาก็เริ่มเป็นแบบนี้ ถ้าเวลาปกติเขาดูเป็นคนอารมณ์ดีและดูรักเรามาก ถึงจะไม่ค่อยใส่ใจสนใจเรามากแต่ก็ตามประสาผช.ไม่โรแมนติกไม่ค่อยรู้เรื่องคนนึง ซึ่งเราเข้าใจและยอมรับมาตลอด สักพักเราเข้าห้องน้ำแล้วโดนตัวอะไรไม่รู้กัด เราตกใจร้องวิ่งออกมาบอกเขา เขาหงุดหงิดเดินเข้าไปในห้องน้ำละถามว่าไหน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันไปไหนแล้ว เขาหยิบที่ดูดส้วมมาตีๆลงพื้นดังมาก ละตะโกนว่าอยู่ไหน!  ละเหมือนโกรธหงุดหงิดกว่าเดิมจนเรากลัวมากๆ เราเลยบอกให้ออกมา ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เขาเดินออกมาก็เตะของเสื้อผ้า โยนของ ละจะลากเราไปหาหมอ แบบที่เขาก็โกรธหงุดหงิดโมโหอยู่นั่น เราก็บอกว่าไม่ไปไม่เป็นไร เพราะเราไม่อยากให้เขาอารมณ์ร้อนแบบนี้ เราชินที่เวลาเขาโมโหเป็นแบบนี้เลยบอกให้เขาใจเย็นมีสติ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอยู่เฉยๆไปเลย ตั้งสติก่อน ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแล้ว ดีตรงที่อย่างน้อยเขาก็ฟังเราแล้วอยู่เฉยๆใจเย็นๆสักที เพราะถ้าเป็นก่อนหน้านี้เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ เขาเคยบอกเราว่าเวลาทำแบบนี้จะไม่รู้ตัว ผ่านไปถึงมาคิดทีหลังว่าทำไม่ดี เราก็บอกเขาว่าอย่างน้อยดีแล้วที่เขารู้ตัวเอง ดีกว่าไม่รู้แล้วทำไปเรื่อยๆแบบไม่แก้ไขให้ดีขึ้น พอเขานิ่งขึ้นเรสเลยไปหายามานั่งทาใกล้ๆเขาแล้วพูดกับเขาว่า เคยบอกไม่ใช่หรอว่าเวลาเป็นแบบนี้ไม่มีสติไม่รู้เรื่อง เธอตั้งสติดีๆใจเย็นๆนะ ยังไม่ต้องทำหรือพูดอะไร อยู่กับตัวเองให้ได้ คิดทบทวนอะไรให้ดี เค้าดีใจนะที่อย่างน้อยตอนนี้เธอดีขึ้น เธอฟังแล้วยอมนิ่งใจเย็นขึ้น เข้าใจทั้งในมุมของเธอที่เหนื่อยจากงานไม่อยากมาเหนื่อยกับเค้าอีก(แต่ในใจเราก็แอบนอย) แต่ส่วนตัวเค้าแค่ต้องการความใส่ใจ เหมือนเขาเป็นคนมีอะไรเครียดไม่ค่อยยอมบอก เก็บไว้คนเดียวสุดท้ายพอเราทำอะไรให้เหนื่อยเพิ่มก็มาโกรธใส่เราแบบงงๆ เราก็บอกไปหลายรอบแล้วว่ามีอะไรบอกได้เลยจะได้ปรับตัวทำตัวถูก เขาก็ยังบอกบ้างไม่บอกบ้าง  เราใจเย็นกับเขามากๆๆๆๆ ทั้งที่เราก็เป็นคน โมโหเป็น โกรธเป็น เหนื่อยเป็น แต่เราไม่เคยไปลงที่เขาเลย ได้แต่ร้องไห้เพราะไม่รู้จะทำยังไง บางทีเราก็เหนื่อยแต่ก็ไม่ได้บอกเขาเหมือนกันเพราะกลัวจะมาเหนื่อยกับเราอีก บางทีไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ ออกมาเป็นคนสดใสให้เขาเหมือนเดิม ทุกวันนี้เราพยายามมากๆในการเตรียมใช้ชีวิตคนเดียว เพราะเขาก็ดูพร้อมตัดถ้าวันนึงเหนื่อยไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะเรื่องเล็กใหญ่ ซึ่งบางเรื่องที่ควรโกรธเขาไม่โกรธ แต่ชอบโกรธเรื่องเล็กๆงงๆ สักพักพอเขาใจเย็นลงแล้ว เขาก็นอนเล่นโทรศัพท์เราเลยลูบหัวแล้วบอกว่าไม่เป็นไรเลยถ้าเธอจะเป็นคนโมโหแบบนี้  ไม่ต้องคิดว่าจะอยู่คนเดียว เราจะช่วยกันแก้ปัญหา รักเธอมากๆนะ บางทีเราก็คิดว่านอกจากครอบครัวเขาแล้วถ้าไม่มีเรา คนอื่นๆคงรับนิสัยแบบนี้ไม่ได้แล้ว เรารักเขามากๆแต่พอเวลาผ่านไปตนเราก็เห็นข้อเสียกันมากขึ้น รับได้ก็คบต่อรับไม่ได้ก็จบ ซึ่งเรารับได้ทุกอย่าง จากที่เคยขออะไรทุกวันนี้ขอแค่เรื่องเดียวคือไม่มีคนอื่น เราจับได้3-4ครั้งว่าเขาเคยแอบคุย/โทร18+ในทวิต เวลาเราไม่อยู่หรือทะเลาะกัน ซึ่งแรกๆเราก็เสียใจและเรียกคุย แต่หลังๆเราไม่พูดแล้วได้แต่เสียใจ ทำเป็นด่าคนอื่นที่ทำแบบนี้บ้างแล้วถามเขาว่าเธอคิดว่ายังไง มันคงเป็นช่วงเดียวที่ได้ด่าเขาแบบไม่ต้องทะเลาะกัน บางทีเราก็คุยเรื่องที่เขาทำแต่บอกว่าแฟนเพื่อนทำ แล้วถามเขาว่าจะทำไหม เราไม่สนนะว่าอดีตจะเป็นยังไงเคยทำไหม แต่ถ้าปัจจุบันทำขึ้นมาอีก เราจะโกรธจริงๆแล้ว ซึ่งเขาก็รับปากว่าไม่ทำ ความรักนี่มันเหนื่อยจริงๆเลยนะ  คนเรามีทั้งข้อดีข้อเสียเต็มไปหมดยิบย่อยไปหมด ต่างพ่อต่างแม่ ชีวิตยากมาก ขอบคุณทุกคนที่ฟังเราบ่นนะคะ อาจจะพิมกลับไปกลับมา แต่ความรู้สึกตอนนี้มันว้าวุ่นมากเลย