คือพ่อกับแม่เราแยกทางกับตอนเราอายุ11ตอนนี้เราอายุ13คือตอนที่อายุ11เราก็โอเคกับการเลิกกับของพวกเขาแล้ว เข้าเรื่องเลยนะค่ะ เราขอเเทนพ่อเราว่า ป๋านะค่ะ คือพอเลิกกับแม่แล้วป๋าก็มีคนใหม่เราก็ไม่ได้ติดอะไรแถมเรายังชอบแม่ใหม่เรามากๆด้วยแม่ใหม่เราก็มีลูกติดเหมือนกันเราก็มีพี่น้อง3คนเหมือนกันเขาก็มีลูก3คนเหมือนกันป๋าชอบเอาเราไปอยู่บ้านแม่ใหม่ด้วยเราก็ไม่ได้ทำไมนะแต่ลูกเขาเป็นลูกครึ่งสิงคโปรแล้วเราก็จะพูดกับลูกของเขาไม่รู้เรื่องใช่ไหมค่ะเเต่เรื่องนี้อะไม่ใช่เรื่องที่เราหนักใจเรื่องที่เราหนักใจคือเราของลูกชอบกลางของแม่ใหม่คือแม่ใหม่เขาก็รู้นะว่าเราชอบลูกเขาเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมเขายังบอกว่าดีด้วยซ้ำแต่งงานกันไปจะได้ไม่เสียสินสอดแต่เราไม่รู้ว่าคนที่เราชอบเขาจะรู้ไหมว่าเราชอบเขาแต่เราว่าอาจจะรู้เพราะเราไปของ อจ.เขามาแล้ว(ตอนนี้ก็ยังมีอยู่)แต่เราไม่กล้าทักไปซึ่งตอนนี้ ป๋าเราแม่ใหม่และลูกของแม่ใหม่เขากลับสิงคโปรได้2วันแล้วพรุ่งนี้ถึงจะกลับเราก็เลยต้องอยู่เฝ้าหมาที่อยู่ที่บ้านแม่ใหม่ย่าก็มาอยู่เป็นเพื่อนเราแล้วเมื่อวานตอนหัวค้ำป๋าเราก็โทรมาหาเราว่าขอคุยกับย่าหน่อย(โดยใช้โทรศัพท์ของเราคุย)เราก็นั่งฟังด้วยแล้วป๋าก็บอกย่าว่าป๋าเบื่อแม่ใหม่แล้วเบื่อกับการใช่เงินโดยไม่มีประโยคของแม่ใหม่แล้วเบื่อลูกคนเล็กกับคนโตของแม่ใหม่เพราะลูกของแม่ใหม่ไม่ฟังที่ป๋าพูดหรือเตือนและแม่ใหม่ก็ตามใจลูกเขาป๋าเลยไม่อยากจะพูดเพราะพูดไปก็ไม่ฟังพอไปพูดก็แม่ใหม่เรื่องนี้แม่ใหม่ก็เลือกที่จะดูโทรศัพท์และก็ไม่ฟังที่ป๋าพูดและพอชวนไปหาที่ทำงานเขาก็เลือกที่จะดูโทรศัพท์ต่อไปป๋าเลยเบื่อที่จะพูดป๋าลองให้โอกาสแม่ใหม่ปรับตัวหลายรอบแล้วป๋าเลยตัดสินใจว่าจะเลิกเราอ่ะๆม่อยากให้เขาเลิกกันวันนี้เราก็เลยพิมพ์เเชทตรงๆเลยว่า (ป๋าหนูพูดตรงๆเลยนะว่าหนูไม่อยากให้มี๊กับป๋าเลิกกันหนูก็ไม่รู้ว่าทำไมหนูถึงคิดแบบนี้แต่หนูก็เคารพการตัดสินใจของป๋าน่ะเขาให้สิ่งที่ป๋าหรือแม่หรือย่าให้ไม่ได้แต่เขาก็ให้หนูได้ในสิ่งที่หนูต้องการจะได้รับและสิ่งที่หนูต้องการไม่ใช่เงินหรืออะไรแต่คือหนูแค่ต้องการให้ป๋ามีความสูขที่สุดให้ป๋ายิ้มกว่างๆได้อีกเขาทำให้หนูรู้ว่าป๋าสำคัญแค่ไหนสำหรับหนูถึงป๋าจะเลือกที่จะเลิกกับมี๊หนูก็จะเคารพการตัดสินใจของป๋าถ้าหนูได้เจอมี๊อีกรอบหนูก็อยากบอกมี๊ว่า ขอบคุณที่เข้ามาเติมเต็มสิ่งที่ใครให้ไม่ได้หนูขอโทษที่บ้างทีอาจจะไม่ฟังไปบ้าง) (มี๊คือแม่ใหม่นะค่ะ) แต่ป๋าบอกว่ารอให้ป๋ากลับมาที่ไทยก่อนแล้วป๋าค่อยคุยกับแม่ใหม่ว่าจะเอายังไงแต่ก็ไม่แน่ว่าป๋าอาจจะไม่เลิกกับแม่ใหม่ เราเลยพอมีความหวังอยู่บ้างแม่แท้ๆเราบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องของเราเราควรคิดแต่อนาคตของเราว่าเราจะเรียนอะไรแต่เราก็อดคิดกับเรื่องนี้ไม่ได้
เราควรทำยังไงดีค่ะ
เราควรทำไงกับความคิดของตัวเองดีค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ