พอปฏิบัติไปมันก็เริ่มหาตัวเองเจอครับ จริงๆเข้าใจว่า สุญตานี่มันต้องว่าง ต้องไม่มีอะไรเลย มันเลยไปสับสน กับ ว่างของ อเนญชา ของ อรูปฌาน ว่างจาก สัญญาเสีย แต่ทีนี้ลองว่าจิต กำหนดรู้ ดูจิต เห็นสภาวะเกิดด

กำหนด สภาวะของสัญญาที่ปรากฏเด้งมาเรื่อยๆ เป็น ธัมมุทธัจจะ กับ กุกกุจจะ จิตก็ว่างจากสัญญา สมาธิก็พุ่งคันเร่งขึ้นเหนือ อรูปฌานไปแล้ว แต่ว่า มันก็ว่าง ก็นั่งเพ่งไปมาอยู่แบบนั้น จนอายตนะดับสนิท แต่แล้ว ทำ

"เอาอารมณ์  ที่คิดปรุงจากจิต  เป็นเป้าหมาย แห่งการพิจารณา เพื่อ... หามูลความจริง จากความคิดปรุงแต่ง  นั้น ๆ ขันธ์ ๔ คือนามขันธ์ ได้แก่  เวทน

สวัสดีครับ คือผมทำอานาปานสติ หายใจทีนึง จิตก็เด้งเข้าอรูป หรือ อากาสา แล้ว ลมดับทันทีคำบริกรรมดับทันที มันก็จะมาแน่นตรงกลางอก เหมือนอะไรมันตัน ทีนี้พอลมเเละคำบริกรรมดับ ผมก็ใช้การกำหนดดูจิต คือกำหนด

ผู้ที่ตรัสรู้แล้ว เขาไม่พูดหรอกว่า เขารู้อะไร เมื่อธรรมทั้งหลายได้ถูกถ่ายทอดไปแล้ว สิ่งที่เรียกว่า ธรรม จะเป็นธรรมไปได้อย่างไร สิ่งที่ว่า ไม่มีธรรม นั่นแหล

" คำว่าสติ ก็...รู้ในปัจจุบัน      สัมปชัญญะ มรู้ในปัจจุบัน  รู้...ในตน  รู้...ในใจ เรานี่แหละ  รู้ ในปัจจุบัน... รู้ละ