อยากจะเล่าเรื่องราวของผมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ให้เพื่อนๆฟังครับ

พอมาถึงเดือนมิถุนายน กับฤดูฝนที่มาเป็นร่องมรสุมทีไร ฝนตกตอนเลิกงาน ทำให้ผมย้อนนึกถึงเรื่องราวเมื่อ 8 ปีที่แล้วทุกทีครับ แล้วต่อไปนี้ผมจะขอเล่าเรื่องราวของผมกับผู้หญิงแปลกหน้าคนนึงให้ฟัง คนๆนั้นกลายมาเป็นคนที่ผมต้องส่งข้าวส่งน้ำตอนดึกๆจนถึงตอนนี้ 5555+
ถ้าทุกท่านไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ก็คิดซะว่าผมได้มาแต่งนิยายให้ท่านอ่านเพลินๆแก้เครียดก็ได้ครับ

เรื่องราวเริ่มขึ้นราวเดือน มิถุนายน 2559 ครับ ก่อนเล่าขอบอกว่า ผมชื่อว่าแม็กนะครับ ตอนนั้นผมอายุ 18 ปี เรียน ปวช.3 อยู่ในช่วงฝึกงาน รู้สึกว่าชีวิตอิสระมากๆ ไม่ต้องมานั่งเรียนให้ปวดหัว แต่กลับกันมันเหงาเอามากๆ ผมฝึกงานกับเพื่อนผมมีชื่อว่าไอ้แบงก์กันสองคน มันทำให้ผมรู้ว่าบรรยากาศของการทำงาน ต่างจากการเรียนโดยสิ้นเชิง การฝึกงานเป็นการที่ทำให้เราได้แสดงความสามารถและมีความอิสระ แต่ก็อดเจอเพื่อน อ่อ ผมเรียนคอมพิวเตอร์ธุรกิจนะครับ งานเป็นแนวออฟิศๆหน่อยในที่ๆผมฝึกงาน เนื่องจากตอนฝึกงานทำให้ได้เลิกงานเร็วๆได้ จึงมีเวลาว่างเหลือเฟือตั้ง 2 ชั่วโมง ก่อนจะได้เวลาเข้างานร้านหมูกระทะ Part time ที่ผมก็ได้พึ่งเริ่มทำครั้งแรกเช่นกัน ผมจึงมักใช้เวลาไปออกกำลังกายโดยการวิ่ง ที่สวนสาธารณะเล็กๆแถวบ้าน ระยะทาง 0.80 เมตรเอง
สวนสาธารณะนั้น เป็นสวนเล็กๆในหมู่บ้านของเทศบาลเขา มีแต่คนแก่ๆ แถวบ้านมาวิ่งเล่น ผมจึงใช้เวลามาออกกำลังกายแถวนั้น แล้วรู้สึกชอบวิ่งมากๆ
 
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ ช่วงต้นเดือนมิถุนายน 2559 ผมมาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะแถวบ้านตามปกติ วันนั้นเป็นวันที่สำนักงานใช้งานผมหนักมากเพราะมีโปรเจคใหญ่ จึงได้รับมอบหมายให้ทำงานจนเหนื่อยทั้งวัน เหงาไม่พอยังเหนื่อยอีก ตอนนั้นอายุแค่ 18 ปี แต่ต้องทำงานแบบผู้ใหญ่เลย
ในใจคิดอยู่ว่าเหนื่อยขนาดนี้มาออกกำลังกายดีไหมนะ เอาวะเอาซักหน่อย เป็นการตัดสินใจที่ทำให้ผมพบกับคนที่ดีที่สุดที่เข้ามาในชีวิต
หลังจากเลิกงานก็กลับบ้านเปลี่ยนชุดแล้วควบรถ Kawasaki GTO คู่ใจ ขี่มาออกกำลังกายที่สวน
บรรยากาศวันนั้นพายุเข้า ฟ้าครึ้มมากและฝนตกรินๆ จึงทำให้คนมาออกกำลังกายแค่ 2 คนเอง รวมกับผม
ผมไม่รอช้า หยิบมือถือ True เครื่องเล็ก มาฟังเพลงพร้อมวิ่งของผมไป
พอผมวิ่งไปได้ซักพัก เวลา 5 โมงกว่าๆ ก็มีคนมาออกกำลังกายเพิ่มอีกคน แต่สายตาดันไปสะดุดกับคนนั้น เป็นผู้หญิง ผิวขาว หน้าตาน่ารัก ใส่เสื้อกีฬา ของโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด ผมก็วิ่งของผมอยู่นะแต่พอมองหน้าเธอ
โอ้แม่เจ้า ผมยาวๆกับโบว์สีขาวที่มัดผมยาวสลวย จมูกที่โด่งคมพอดี ตาโตๆ ปากนิด และมีแก้มหน่อยๆ มันช่างน่ารักอะไรเช่นนี้
สมัยเรียน ปวช.1-2 ผมเองก็ได้ลองไปเที่ยวกลางคืน เสเพลบ้างไรบ้าง จึงทำให้มีประสบการณ์กับผู้หญิงมาบ้าง และไม่ค่อยหวั่นไหว หรืออยากจีบสาวแบบเพื่อนๆอะไรนัก เรียกว่า ไม่หวั่นไหวกับผู้หญิงเลยแหละ โฟกัสแต่เรียนและงานอย่างเดียว ว่างก็เล่นเกม Garena PB ในคอม
แต่กับผู้หญิงคนนี้รู้สึกแปลกมากๆ แต่ก็ไม่ได้หวั่นไหวอะไรมากนัก จนกระทั่งผมมาพักเหนื่อยที่รถมอเตอร์ไซค์ เตรียมกลับบ้าน เพราะมืดแล้ว ฝนก็เริ่มรินๆ
เธอเองก็เดินเข้ามาพักที่รถเหมือนกัน เลยคิด เอาว่ะ ทักซะหน่อย ถือซะว่าลองเชิงสาวครั้งแรก ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

บทสนทนานี้ อาจคาดเคลื่อนนะครับ พอดีมันนานแล้ว เลยจำได้คร่าวๆคงประมาณนี้
แม็ก : มาวิ่งบ่อยไหมครับน้อง 
น้อง : อ่อ ไม่บ่อยคะ พอดีบ้านอยู่แถวนี้ พี่มาบ่อยหรอคะ (แล้วเธอก็ยิ้มทำเอาใจหวั่นๆเลย)
แม็ก : ครับมาตลอดพอดีช่วงนี้ผมฝึกงานน่ะครับ เลยวว่างชิวกว่าตอนเรียนอีก แต่ตอนกลางคืนนี่ทำงานยาวจนห้าทุ่มเลยล่ะ
น้อง : อ่อ คะ เรียนมหาลัยหรอคะ
แม็ก : ป่าวครับ ยังไม่แก่นะ แล้วนี่เป็นนักกีฬาโรงเรียนหรอถึงต้องมาวิ่งค่ำมืดแบบนี้
น้อง : อ่อป่าวคะ พอดีออกกำลังกายจะได้ผอมๆ ลดหุ่นๆ
แม็ก อ่อครับ มีวินัยดีมาก ขนาดดูดีอยู่แล้วนะเนี่ย ต้องมาออกบ่อยๆจะดีมากเลยพี่ว่า
น้อง : (ยิ้ม) ขอบคุณค่า แต่ช่วงนี้เรียน ม.6 กำลังเตรียมเข้ามหาลัยน่ะคะ เลยไม่ค่อยมีเวลา 
แม็ก : เอ้า รุ่นเดียวกันหรอ ผม ปวช.3 อายุ 18 ใช่ไหมเนี่ย ดูผิวเผินนึกว่ารุ่นน้องซะอีก ดูเด็กมากๆ ผมชื่อแม็กนะครับ แล้วเธอชื่ออะไร
เจน : อ่อ ก็หลงเรียกพี่ตั้งนาน เราเจนนะ  แต่ทำไมดูโตจัง
แม็ก : หน้าแก่น่ะครับกินเหล้าเยอะ เด็กอาชีวะก็งี้แหละ ว่าแต่ของเฟสบุ๊คหน่อยได้ไหมครับ เผื่อไว้คุยเป็นเพื่อนกัน
เจน : อ่อ ได้สิ แต่นี่ ปวช.3 ก็เท่า ม.6 ใช่ไหม ทำไมฝึกงานเร็วจังเหมือนมหาลัยเลย พึ่งรู้นะนิ
แม็ก : ใช่ครับ เท่า ม.6 เลยแต่ฝึกงานมันสนุกดีมีอิสระ ไม่มีการบ้านมาทำ เจนล่ะ เรียน ม.ปลายคงสนุกดีนะครับ ดูชิวดี
เจน : ชิวบ้าอะไรล่ะ เรียนหนักจะแย่ ฝนตกอ่ะ งั้นเราขอตัวก่อนนะต้องกลับบ้านแล้ว มีอะไรไว้คุยกันในเฟสเด้อ

จากนั้น ผมก็ได้แอดเฟสเธอไป แล้วไม่นานเธอก็รับแอด แล้วมาไลค์โหดผม ผมจึงทักไปบอกว่าผมชื่อแม็ก "ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
เธอก็ตอบกลับมาแล้วถามนู่นนั่นนี่ผม แล้วดูตื่นตาตื่นใจมากๆ ยิ่งรู้ว่าผมอายุเท่าเธอ ฝึกงาน และทำงานพาททามด้วย ยังชมผมยกใหญ่ว่าเป็นผู้ใหญ่จัง
นี่คือการพบกันครั้งแรกของผมกับผู้หญิงชื่อเจน ในวันที่ฝนตกพรำๆฟ้าครึ้มและบังเอิญสุดๆ

ขอจบไว้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวว่างๆมาเล่าต่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่