สวัสดีครับ คือตัวผม ณ ตอนนี้กำลังประสบปัญหากับความรักที่ไม่สามารถตัดขาดจากใจได้ครับ เรื่องมีที่มาที่ไปอยู่นะครับ อาจจะยาวหน่อยต้องขออภัยนะครับ
    เริ่มจากตอนเด็ก  ผมก็เป็นเด็กธรรมดาทั่วไปที่รักในครอบครัวตัวเองแต่พอหลักจากที่มีเหตุการณ์ทะเลาะของแพ้กับแม่บ่อยๆ บางครั้งก็รุนแรงลงไม้ลงมือกันจนหลายๆครั้งผมก็ต้องโดนไปด้วย จนผมเริ่มเฉยชากับคนในครอบครัวเรื่อยๆจนเลิกมีความรู้สึกรักในครอบครัวไป กลับกลายเป็นเด็กที่มักเก็บกดความรู้สึกไว้ในใจคนเดียวมาตลอดเวลา(ปล.แต่ตอนนี้พ่อกับแม่ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วมั้งนะครับเพราะผมไม่ได้นอนอยู่กับพ่อแม่เลยไม่ค่อยรู้ว่ามีเรื่องไรเกิดขึ้นบ้างรึเปล่าแต่ดูรวมๆก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะครับ)
 จนเวลาต่อมา ผมเริ่มเข้าเรียนม.1ผมได้แอบชอบเพื่อนคนนึงในห้องเดียวกัน ซึ่งผมก็เริ่มออกตัวจีบแบบชัดเจน จนหลายๆครั้งมักโดนล้อในห้อง555 ซึ่งผมเวลาที่ชอบใครมักจะทุ่มเทให้คนๆนั้นสุด แบบยอมทำแทบทุกอย่างก็ว่าได้😅
หลายๆครั้งผมมักจะคอยช่วยเหลือเขาเวลามีเรื่องที่ลำบากเท่าที่ผมช่วยได้ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้เลือกผม เขาเลือกรุ่นพี่ที่มาจีบเขา แต่เรื่องก็คงปกติดีหากไม่มีเรื่องที่รุ่นพี่คนนี้ทำ คือเขารู้ว่าผมจีบเพื่อนคนนี้ซึ่งเขาได้เป็นแฟน เวลาที่เข้ามาหาแฟนเขา หลายๆครั้งที่เขามักมาทำตัวสนิทกับผมทั้งๆที่ผมยังไม่รู้จักเขาเลย(เอาง่ายๆก็คงโดนขิงใส่ละมั้ง555) แต่ผมก็ไม่ได้อะไรนะเพียงแต่ผมก็ยังแอบชอบเขามาเรื่อยๆไม่มูฟออน จนเข้าช่วงม.2กลางๆเทอม ได้มีเพื่อนมาบอกว่ามีคนในห้องแอบชอบ แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจ
เพราะยังไม่มูฟนั่นแหละ555 ซึ่งต่อมาก็โดนเพื่อนเชียร์ จนผมยอมเปิดใจ แต่พอได้คุยกันมาเรื่อยๆกลับกลายเป็นผมค่อยๆรู้สึกรักเขา ทั้งๆที่ผ่านมาผมไม่รักใครเลย ผ่านไปเรื่อยๆทุกอย่างเหมือนจะดี แต่อยู่มาวันนึง วันนั้นมีประชุมผู้ปกครองซึ่งผมไม่ได้ไป ทีนี้แม่ผมได้กลับมาเล่าว่าจะมีคนย้ายออกซึ่งคือคนที่ผมได้คุยด้วยอยู่ตอนนั้น ผมเลยไปถามกับเจ้าตัวเลยได้รู้ว่าเขาจะย้ายไปต่างจังหวัด ทำให้ผมนั้นช็อกไปเลย ซึ่งผมก็ได้ค่อยๆทำใจมาเรื่อยๆจนถึงวันที่เขาไปผมจึงตัดสินใจปล่อยเขาไปเนื่องจากมันอยู่ไกลกันแล้วมันยังเด็กอยู่จึงคาดว่าเขายังต้องไปเจอผู้คนอีกมากมายจึงเลือกปล่อย ซึ่งช่วงนั้นทำให้ผมเศร้ามากและเป็นครั้งแรกที่ร้องไห้เพราะคนๆนึงเลย หลักจากผ่านไปประมาณนึงช่วงม.3เทอม2 ซึ่งเพื่อนผมแนะนำให้ลองคุยกับคนใหม่ๆ ผมจึงลองเปิดใจอีกรอบ ซึ่งตอนช่วงแรกๆก็ผ่านไปได้ด้วยดีแต่สุดท้ายก็เลิกกันในเวลาไม่นาน สุดท้ายก็ทำให้ผมกลับมาซึมเป็นผักแช่น้ำค้างคืนอีกรอบนึง555 
  จนเข้าช่วงม.4 เทอม2 เรื่องหนักใจสุดๆจะเริ่มต่อจากนี้  ผมได้สนใจเพื่อนคนนึงในห้อง(อีกแล้ว5555) ซึ่งตอนนั้นผมยังมูฟจากแฟนเก่าไม่ได้ แต่เพื่อนก็แนะนำผมเลยลองเข้าหาเขาดู ซึ่งผมก็ออกตัวจีบตรงๆเลย แต่เขาก็บอกผมว่าเขายังลืมคนเก่าไม่ได้ ซึ่งผมเข้าใจก็เลยขอเขาว่า ถ้าหากกลับไปหาคนเก่าช่วยบอกเราได้ไหม เขาก็ตอบโอเคผมเลยจีบเขาต่อเรื่อยๆ จนถึงช่วงปิดเทอม เขาก็ได้บอกผมว่าขออยู่คนเดียวได้ไหม ผมก็เข้าใจแล้วว่าเขาต้องการเลิกคุยเลยจำใจต้องยอมรับ(เอาตรงๆก็ร้องไห้อีกเช่นเคย ช่วงนั้นค่อนข้างอ่อนแอ555) จนผ่านมาช่วงเดือนเมษาเดือนเกิดผม เขาได้ทักมาคุยกับผมอีกครั้งจนถึงวันเกิดผม เอาตรงๆวันนั้นค่อนข้างแย่หน่อยผมเลยหนีไปอยู่คนเดียวแต่ก็มีเขาคุยอยู่ พอถึงช่วงเย็นวันนั้นผมก็ได้คุยกับเขาแล้วได้เล่าเรื่องราวต่างๆที่ผมได้ไปทำในวันนั้น ทุกอย่างเหมือนจะดีจนกระทั่ง เขาได้พิมพ์ข้อความยาวๆมา สรุปสั้นๆคือได้อวยพรผมแล้วเขาก็ขอไปอยู่คนเดียวอีกครั้ง ซึ่งพอนึกย้อนไป ผมเคยคุยกับเขาว่าวันเกิดผมก็ไม่มีอะไรแตกต่างจากที่ผ่านๆมา แต่เขาก็ได้บอกว่าแตกต่างสิเพราะปีนี้มีเขาอยู่ด้วย ซึ่งเขาน่าจะทำตามที่เคยพูดไว้กับผม แต่ก็ทำให้ตัวผมนั้นเริ่มเย็นชากับความรัก ต่อมาตอนช่วงม.5ได้มีโอกาสกลับไปคุยกับเขาอีกครั้งซึ่งคราวนี้ผมตั้งใจจะทำทุกอย่างเพือรักษาเขาไว้กับผมให้ได้นานที่สุด จนเริ่มไม่สนใจความรู้สึกตัวเอง ต่อมาสักพักนึงผมได้รู้สึกเหมือนตัวเองเริ่มเป็นซึมเศร้าจึงได้ไปหาหมอแล้วตรวจซึ่งผมก็คือผมเป็นแล้วได้ยามากิน ผ่านมาถึงช่วงปิดเทอมรอขึ้นม.6 ผมได้รู้เรื่องว่าเขากลับไปหาคนเก่า ตอนแรกผมเชื่อ50/50 ผมจึงไปถามเขาจึงได้รู้ว่าเรื่องจริงทำเอาผมชาไปทั้งตัว ผมจึงต้องออกมาจากตรงนั้นทั้งที่ยังรักเขาอยู่ จนผ่านมาเรื่อยๆตัวผมได้ฝืนตัวเองทำเป็นไม่เป็นไร ซึ่งเวลาที่ผมไปไหนก็มักเจอแต่เขากับแฟน ทำให้เกราะจิตใจผมค่อยๆพังลง จนวันนึงมันได้แตกสลาย ทำให้ความรู้สึกลบต่างๆที่เคยสะสมมา กระทำกับจิตใจผมโดยตรง จนผมไม่เอาไรกับชีวิตตัวเองแล้ว จนวันนึงผมได้กินยาเกินขนาดแล้วจะฆตต แต่ก็รอดมาได้เพราะเพื่อน ครู และคนที่บ้านมาห้ามไว้ จนผมต้องใช้ชีวิตว่างเปล่าไม่เข้าสังคม หมกตัวอยู่แต่ในบ้าน จนไม่ได้ไปรร. แต่ก็จบม.6มาได้ ซึ่งจากวันที่เกิดเรื่องก็ผ่านมาปีกว่าๆแล้วแต่ผมก็ยังรักเขาอยู่เหมือนเดิม เหมือนกับความรู้สึกของผมมันหยุดอยู่กับที่ไม่ไปไหนต่อีก จึงอยากจะขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆทุกคนที่มาอ่าน โปรดช่วยแนะนำทางออกให้ผมทีครับ ผมได้ลองพยายามทำมาหลายๆอย่างเกือบหมดแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถหลุดจากจุดๆนี้ได้สักที🙏🙏