สวัสดีค่ะ ขออนุญาตปรึกษาประกอบการตัดสินใจค่ะ ตอนนี้อายุ24ปีค่ะ ทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราวอยู่ที่โรงเรียนรัฐแห่งหนึ่ง เงินเดือน 12k ค่ะ ทำงานได้3เดือนแล้วค่ะ ลังเลอยากจะลาออก เนื่องจากต้องทำงานร่วมกับหัวหน้าที่ toxic มากๆๆ ใครนึกภาพไม่ออก ลองนึกภาพครูแก่ๆ วัยใกล้เกษียณค่ะ คอยดูถูก และพูดจาแรงๆใส่ตลอดทุกครั้งที่พูดคุยด้วยแม้จะสอบถามเรื่องงานค่ะ เจ้าอารมณ์เอาแน่เอานอนกับอารมณ์ไม่ได้ค่ะ ไม่ยอมให้นั่งเฉยๆหรือทำอย่างอื่นนอกจากงานเลยค่ะ แม้ว่าเราจะทำงานที่ได้รับมอบหมายเสร็จแล้ว ปล.ตรงนี้ทำให้เราอึดอัดมากค่ะ เราไม่มีอะไรทำถึงขนาดที่ว่าเปลี่ยนป้ายติดตู้เอกสารใหม่ทั้งห้องหมดแล้วค่ะในยามที่ว่าง ไม่รู้จะพาตัวเองไปวางไว้ตรงไหนดี และเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นจะดุด่าเจ้าหน้าที่ก่อนเป็นอันดับแรกค่ะ ไม่มีการฟังเหตุผล ส่วนตัวเองพยายามที่จะไม่คิดมากแล้วค่ะ เคยคิดในแง่ดีและทำใจแล้วค่ะว่าอาจจะเป็นปัญหาระหว่างgeneration หรือป่าวแต่ไม่ใช่เลยค่ะ และก่อนหน้าที่จะได้มาทำงานที่นี่เราคิดไว้ว่าถ้าเราทำหน้าที่ของเราให้ดีและถูกต้องก็ไม่โดนตำหนิแล้ว แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่เลยค่ะ มีปัญหาจุกจิกมาตลอดในส่วนที่ไม่ใช่ภาระงานของเรา ต้องคอยจูนตัวเองทุกวัน จนคิดว่าตัวเองต้องไปพบจิตแพทย์ค่ะเพราะกำลังเป็นภาวะBurn out ค่ะ เกลียดเช้าวันจันทร์ ตื่นนอนในทุกๆวันเกิดความรู้สึกที่ว่าไม่อยากตื่นมาใช้ชีวิตแล้ว กังวลทุกวันว่าวันนี้เราจะโดนด่าอะไร กดดันตัวเองตื่นมาอ้วกทุกเช้า เสียความมั่นใจในการคิดและตัดสินใจเพราะกลัวจะถูกตำหนิ เลิกงานขับรถกลับบ้านก็ร้องไห้ ตอนเช้าขับรถออกจากบ้านก็ร้องไห้ และอีกอย่างเราไม่มีเพื่อนร่วมงานเลยค่ะในแผนกเดียวกันเลยมีเราเป็นเจ้าหน้าที่คนเดียว (เรารู้สึกโชคร้ายตรงนี้นิดหน่อย เพราะไม่มีใครให้คอยระบายละร่วมสถานการณ์ด้วย ถามถึงครูท่านอื่นมีอยู่ในห้องก็จริงแต่ไม่ได้นั่งอยู่กับเราและเขาด้วยทั้งวันค่ะ และประกอบกับที่ทำงานค่อนข้างแบ่งชนชั้นในที่ทำงานค่ะเจ้าหน้าที่กับข้าราชการ แต่ตรงนี้ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรานะคะ) และเราทำงานไม่มีช่วงเวลาที่ได้relaxเลย พักเที่ยงตามสัญญาจ้างมีระบุไว้ก็จริงค่ะ แต่เคยออกไปใช้เวลาพักเที่ยงด้านนอกแล้วค่ะแต่กลับโดนตำหนิว่าเที่ยงมาไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่เลย ทำให้เขาต้องอยู่เฝ้าห้องให้  แต่โดยรวมส่วนตัวไม่มีปัญหากับเนื้องานเลยนะคะ เป็นงานที่ดีได้ฝึกประสบการณ์ ใกล้บ้าน ได้หยุดเสาร์-อาทิตย์ เพียงแต่ลำบากใจ และอึดอัดมากที่ต้องทำงานร่วมกับหัวหน้าเพราะเกิดความเครียด และวิตกกังวลค่ะ เลยมีความคิดอยากจะลาออกค่ะ อยากจะดึงตัวเองออกมาก่อนเพราะถ้ายังเป็นแบบนี้คิดว่าตัวเองคงจะเป็นซึมเศร้าแน่นอนค่ะ แต่เกิดความลังเล เพราะยังไม่มีงานรองรับกลัวออกมาละจะเคว้ง บวกกับอยู่ตจว.งานหายากมากๆ อีกทั้งยังมีภาระที่บ้านอีกนิดหน่อย ตอนนี้มีเงินสะสมพออยู่ได้อีกแค่3เดือนค่ะ ถ้าหากต้องว่างงานจริง อยากสอบถามว่า ควรจะตัดสินใจอย่างไงดีคะ
1. ลาออกเลย เพราะตอนนี้ก็กำลังอ่านหนังสือสอบอยู่ด้วยค่ะ คือที่วางแพลนไว้ว่าหากอยู่บ้านอ่านหนังสือ และสอบบรรจุให้ผ่านไปเลย และระหว่างนี้ก็ทำงานเป็นฟรีแลนซ์ร่วมด้วย อาจจะต้องประหยัดหน่อยแต่ก็อยู่ได้แน่นอน แต่ไม่ได้มีเงินสำรองไว้ในยามที่เกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน
2. อดทนต่ออีกหน่อยเพราะเดือนกันยายนนี้หัวหน้าก็จะเกษียณแล้วค่ะ 

ปล.ส่วนตัวเคยทำงานทั้งเอกชน รัฐวิสาหกิจมาก่อนแล้วค่ะพึ่งเคยทำงานภาครัฐ ไม่เคยเจอคนประเภทนี้เลยค่ะ 
ทุกคนมีความคิดเห็นว่าอย่างไรกันบ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน และให้คำแนะนำ ))