"เงิน เท่านั้นเสกสรรให้เราได้สบาย ทุกคนเป็นใหญ่ได้ด้วยเงิน เงิน เงิน เงิน ผู้คนบูชา"
"คนชอบเราก็เพราะเงิน (เพราะเงินเป็นสิ่งที่ต้องใจ) เงินนั้นคือสื่อสายใย หัวเราะร้องไห้ได้ด้วยเงิน"
"เราเกิดมาจน จึงต้องทนให้คนดูหมิ่น เพราะเรายากเข็ญ เพราะเป็นหนี้สิน น้ำตาตกดิน หากินไม่พอ"
ผมเบื่อมากเวลาคนมาพูดว่า "เงินซื้อความสุขไม่ได้" คนที่พูดแบบนี้ได้ มีอยู่สองประเภทใหญ่ๆ ประเภทแรกคือ คนที่มีเงินมากพอที่จะไม่เดือดร้อน อีกประเภทคือ คนที่ไม่มีเงิน
ผมคงพูดไม่ได้ว่า "เงินซื้อทุกอย่างได้" แต่ผมพูดได้ว่า "เงินซื้อได้เกือบทุกอย่าง"
เมื่อก่อนมีคนบอกว่า เงินซื้อเวลาไม่ได้ แต่จริงๆ อยู่ที่มุมมองว่าเราซื้อเวลาแบบไหน ยกตัวอย่างถ้าวันนี้ผมไม่มีเงินซื้อรถ ผมต้องนั่งรถสาธารณะเพื่อเดินทาง ผมก็ต้องนั่งรอรถ เพื่อไปยังจุดหมายต่างๆ แต่ถ้าผมมีรถขึ้นมา ผมสามารถเดินทางได้ทันทีแบบเร่งด่วน โอเค คุณอาจจะบอกว่า รถก็ติดอยู่ดี แต่ถ้าผมมีเงินมากพอ ผมก็จ้างคนขับรถให้ และนั่งทำงานบนรถได้โดยไม่ต้องไปทนร้อน ทนเบียดกับคนอื่นบนรถสาธารณะ
เคยมีคนบอกว่า เงินซื้อสุขภาพดีๆ ไม่ได้ แต่ ถ้าคุณมีเงินมากพอ คุณสามารถจ้างคนมาดูแลสุขภาพคุณให้แข็งแรงได้ ทั้งหมอ เทรนเนอร์ พยาบาล นักโภชนาการ ซื้ออาหารดีๆ กินได้ เพื่อให้สุขภาพแข็งแรง แต่หันไปมองคนจน ที่ไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวกินไปวันๆ ก็ต้องคุ้ยขยะบ้าง หาเศษอาหารบ้าง โอเค ผมอาจจะพูดเว่อร์ไป มาพูดแบบกลางๆ แล้วกัน ถ้าเป็นคนฐานะปานกลางที่เป็นพนักงานออฟฟิศกินเงินเดือน สิ่งที่เขาจะหากินได้ก็คือ ร้านอาหารตามสั่งริมทาง ที่ก็ไม่รู้ว่าจานที่ใส่ข้าวเอาไว้ ผ่านการใช้งานมาแค่ไหน ได้รับการชำระล้างอย่างสะอาดเรียบร้อยหรือไม่ กระทะที่ใช้ทำอาหารให้เรากิน ทำกับข้าวมาแล้วกี่จาน ล้างบ้างไหม น้ำมันที่ใช้ทอดอาหารที่เรากิน ผ่านมาทอดมาแล้วกี่ครั้ง แต่ก็ต้องกิน เสี่ยงโรคนู่น นี่ นั่น ที่เกิดขึ้นใหม่ทุกวัน แบบหลีกเลี่ยงไม่ได้
ถ้าป่วยขึ้นมา คนแบบผมใช้สิทธิ์ สามสิบบาท เข้าโรงพยาบาลไปต่อคิวอย่างมากก็ได้พาราฯ กลับบ้าน บางทียาหมดเภสัชก็จดชื่อยาให้ไปหาซื้อเอาเอง สุดยอดไหมละ แต่ถ้าผมมีเงินมากพอ ผมป่วยขึ้นมา ผมไปรักษาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในโลกก็ได้ ได้รับการดูแลแบบราชา ไม่ต้องรอหมอนาน เผลอๆ ได้พยาบาลเป็นเมียน้อยติดไม้ติดมือกลับบ้านอีก
มีคนบอกว่า เงินซื้อความสุขไม่ได้ ผมก็อยากจะบอกว่า ถ้ามีเงิน อย่างน้อยคนที่มีหนี้ก็ไม่ต้องเครียดว่าเจ้าหนี้จะมาทวงเงิน อยากไปที่ๆ อยากไปก็ไปได้ ไม่ต้องกังวลว่าเงินจะไม่พอ อยากกินอะไรที่อยากกินโดยไม่ต้องกลัวว่าจะเจ็บป่วย เพราะมีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาล มีบ้านอยู่ มีรถขับ ไม่ต้องลำบากโหนรถเมล์ ไม่ต้องเครียดว่าจะหาเงินที่ไหนมาผ่อนบ้าน มาจ่ายค่าเช่า
เคยได้ยินว่า เงินซื้อ "ความรักไม่ได้" หึๆๆๆๆ มันอยู่ที่ว่า คุณมีเงินมากพอไหมต่างหาก อีกอย่าง คุณอาจจะบอกว่า ความรักแบบนั้นก็มาเพราะเงิน แต่อย่างน้อย มันก็คือความรักรูปแบบหนึ่ง ที่คนมีเงินได้รับ ด้วยราคาที่เขาจ่ายไหว
"เงิน เงิน เงิน ผู้คนบูชา" เราอยู่ในยุคที่ ทุกคนต่างยกย่องคนมีเงิน แบบหน้ามืดตามัว คนแย่งกันหาเงินด้วยวิธีที่ง่ายที่สุด สะดวกที่สุด โดยไม่นึกถึงศีลธรรม ไม่นึกถึงความถูกต้องตามกฎหมาย ทำยังไงก็ได้ขอให้ได้เงินมา จะขายตัว ขายบั้นท้าย โชว์เรือนร่าง ค้าสิ่งผิดกฎหมาย ทำเรื่องที่ผิดอย่างไม่สนใจสังคมโลก
มีเงินก็มีเพื่อนฝูงมากมาย อยากจะทำธุรกิจอะไร ก็มีคนอยากมาร่วมด้วย เพราะเรามี "เงิน"
วันนี้ผมเข้าใจอย่างถ่องแท้ ว่าเงิน คือทุกอย่าง เงินไม่ใช่พระเจ้าหรอกนะ แต่เงินคืออำนาจ คือความสุข คือความพอใจ คือความโลภ คือราคะ คือตัณหา คือความดีงาม คือจรรโลงใจ คือแสงสว่าง คือความมืด คือสิ่งที่ทุกคนโหยหา
วันนี้ผมทำได้เพียงแค่ยิ้มแห้ง และบอกคนรอบข้างผมว่า "ไม่เป็นไร เรายังไม่ล้ม เรายังเดินไหว อีกไม่นาน เราจะวิ่งให้ได้ และเมื่อเราวิ่งได้แล้ว ทุกคนจะหันมาหาเราเอง"
ตราบใดลมหายใจยังมี ชีวีนี้ขอสู้จนลมหายใจสุดท้าย ตราบใดตะวันยังส่องแสง แรงยังมีเหลือเพื่อเธอฉันจะล้มไม่ได้
ขอบ่นต่อแบบไม่รอแล้วนะ ไม่ได้รีวิวหนังหรือเพลง แต่เหนื่อยกับชีวิต เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ