แค่เลือกจังหวัดเดียว ไม่ใช่เลือกตั้งใหญ่
ทั้งๆที่ทุ่มสุดตัว มากันเกือบยกครัว
งานบวชก็ยังเอา 

ยังชนะแค่ 1,820 แต้ม

จะว่าชนะ..ก็ใช่
จะว่าแพ้..ก็ใช่

ถ้าชนะ..ก็เจ๊า 
ยังดึงมือเท้า บ้านใหญ่ไว้อยู่

ถ้าแพ้..ก็เจ๊ง
มือเท้า คงเล็งหาที่อยู่ใหม่
เพราะไม่มั่นใจบารมีนาย

จึงต้องชนะเท่านั้น
ไม่มีช้อยส์อื่นให้เลือก

แม้ชนะ..แต่ปริ่มน้ำเสียเหลือเกิน
มือเท้า และคอการเมือง
ต้องประเมินกำลังกันใหม่

ที่น่าสนใจคือ..
คุณสมบัติของตัวบุคคลที่พรรคเลือก
มีดีเพียงเท่านี้แล้วหรือ

ไม่ต่างอะไรกับคุณสมบัติของร.ม.ต.บางคน
ที่นายกแต่งตั้งเลย

ยิ่งผนวกกับ ผลส.ว.
ที่ทุกฝ่ายต่างก็รู้กติกากันดี
มีแทคติก มีสายใยเครือข่ายด้วยกันทั้งนั้น

ต่างกันที่การวางแผนของมือระดับมันสมอง
ที่บ่งบอกถึงความมีฝีมือคนละชั้น
ดุจปรมาจารย์ vs ละอ่อนทางการเมือง

ดูจะประเมินเบื้องต้นได้ว่า..

ถ้าทำเพียงแค่เปลี่ยนแพ็คเกจจิ้ง
จากคนรุ่นเก่า ให้ดูเป็นคนรุ่นใหม่
แต่เนื้อในยังใข้วิธีเล่นการเมือง แบบคนรุ่นเก่า

ยังคิดแบบเก่าๆ ใช้กลยุทธเก่าๆ
รวบรวมบ้านใหญ่เก่าๆ
ทั้งๆที่บางบ้านอาจจะมีหลังคาบ้านเป็นสีเทาๆ

ก็คงสร้างความผิดหวังให้กับดีลเมกเกอร์เป็นแน่แท้..

ถ้าจะสรุปว่า...
ผล อบจ. เป็นชัยชนะ หรือเป็นความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ กันแน่ ?

ก็คงต้องอยู่ที่ว่า..ใครเป็นผู้สรุป