ทุกคนมีวิธีการจัดการกับความคิดตัวเองยังไงบ้างคะ!!เราเป็นคนกลางของครอบครัวระหว่างแม่กับพี่ชายและครอบครัวเขา ปะเด็นแม่เป็นคนที่ชอบพูดอะไรแล้วทำให้เราคิดมากคิดเยอะค่ะพูดออกมาทีก็มีแต่ติดลบจนบางทีเราก็บอกแกไปว่าเราปวดหัวไม่อยากมานั่งฟังเรื่องพวกนี้เช่น แกซื้อหวยแล้วถูกแต่ถูกน้อยก็บ่นว่าทำไมไม่ซื้อเยอะๆแล้วก็บ่นเลขที่ออกทำไมไม่ออกเหมือนที่แกซื้อบ่นซ้ำไปซ้ำมาจนเราบอกแกว่ามันยังดีกว่าไม่ถูกเลยแกก็จะบ่นเวียนๆจนเรารำคาญค่ะแล้วระหว่างพี่ชายแกจะบ่นใส่ผ่านเราตลอดอย่างโน้นอย่างนี้จนเราหงุดหงิดรับฟังแต่เรื่องซ้ำๆระหว่างคนสองคนแรกๆเราเฉยๆคิดว่า เป็นอารมณ์คนมีอายุหรือวัยทองแต่หลังๆหนักจนเราต้องพะวงคำพูดแม่ตลอดว่าจะพูดเรื่องลบๆอะไรอีกเหมือนว่าเราคิดลบจนแสดงนิสัยติดลบออกมาใส่คนรอบข้างเลยค่ะเรามาคิดทีหลังกับความคิดเราว่าทำไมเราคิดลบขนาดนี้ หรือเราคิดไปเอง เราทำอะไรผิดก็จะโดนอารมณ์แม่ด่าว่าโง่เรียนจบมาตั้งสูงเรื่องเล็กน้อยผิดพลาดเราคิดวนไปมาตลอดบางเรื่องเรามองว่ามันผ่านไปได้แต่แกก็จะมองด้านลบตลอดเราเบรคอะไรแกก็จะใส่อารมณ์มีปากเสียงจนเราเงียบแล้วเราก็อึดอัดค่ะหรือนี่เป็นอารมณ์วัยรุ่นของเราทั้งหมดเอง