อยากปรึกษาค่ะ เรารู้ตัวดีค่ะว่าเราไม่ได้ดีขนาดแม่พระค่ะ เนื่องจากเราอยู่ม.6 ใกล้จบแล้วแต่ดันมีปัญหาแบบนี้ขึ้นมาค่ะ (อาจจะยาวหน่อยนะคะแต่ว่ามันยาวจริงๆ555)
คือโดยรวมแล้วเรามีเพื่อนแก๊งกลุ่มน้อย เนื่องจากเพื่อนในห้องสังคมออกแนวต่างใครต่างอยู่ ไม่เชิงซัพพอร์ตด้วย ยกเว้นเป็นงานห้อง แบบทั้งห้องจริงๆ จนครูต้องตามถึงจะทำกันค่ะ กลุ่มเพื่อนเราก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
เราเคยมีปัญหากับกลุ่มเล็กๆน้อย(มันก็แรงอยู่) ก็คือเรื่องไม่ทำงานกลุ่มค่ะ เรื่องอื่นเราไม่เคยว่าเขาเลย บางทีมันโดนเลื่อนจนถึงเดดไลน์เราก็ชอบบ่นค่ะ ว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ มันทำให้คนอื่นเสียคะแนน เพื่อนกันก็จริงแต่มันเสียคะแนน แต่เวลามีปัญหาเราไม่เคยขึ้นกูยกเว้นจะสุดทนจริงๆค่ะ เราถึงจะเอ่ยปาก บางทีเราบ่นเพราะเราอยากให้เพื่อนได้ดีค่ะ แต่จะบ่นแค่ตอนงานกลุ่มเพราะว่าเคยบ่นที่เขาไม่ทำงานจนไม่มีคะแนน สุดท้ายเขาก็ไม่สนใจ เราเลยไม่พูดอะไรอีก แต่พอเป็นงานกลุ่ม ทุกคนมีคะแนนเท่ากัน ถ้าหักเพราะเพียงคนนึงมันไม่ได้ เรารู้สึกแบบนั้นค่ะ ถ้าผิดพลาดจากการพยายามมากพอแล้ว เราโอเคค่ะ คนเรามันผิดพลาดได้ แต่ถ้าจะถัดวันไปเรื่อยๆจนเดดไลน์ เราไม่ไหวจริงๆ แล้วเป็นงานกลุ่มอีก
เราเคยพูดหลายรอบแล้วกับเพื่อนคนนี้เรื่องงานกลุ่ม เราพูดดีด้วย สุดท้ายได้แรงเหวี่ยงกลับมา พูดกู ตะคอกใส่ ทั้งๆที่เราพูดสถานะใจเย็นมากๆ เราเคยทะเลาะหนักสุดเพราะเรื่องเก็บงาน เราอยากให้ทุกคนเก็บงานไว้ เราชอบลาหยุดเรียนบ่อยค่ะกลัวว่าเวลามีพรีเซนต์งานจะอยู่กับเราคนเดียว เพราะเคยโดนแบบนั้นก็โดนเพื่อนบ่นนินทาว่า พรีไม่ได้เพราะเราไม่อยู่ งานไม่มา เราเลยเสนอแบบนั้น เพื่อนคนนั้นเอากระดาษไปบอกว่าจะส่งเอง เราก็เลยให้เขาไปแล้วเราก็เก็บงานอีกอันใส่กระเป๋า พอถัดมาดันมีเรื่องค่ะ เพราะว่าเรื่องนั้นร้ายแรงมาก งานที่เพื่อนคนนั้นบอกไปส่งหาย แต่ทุกคนชี้มาทางเราแล้วบอกว่าเรานั้นแหละเก็บ เราก็อธิบายไปว่าเพื่อนคนนั้นเก็บนะ นู้นนี้นั้น จนเขาแอบไปสร้างกลุ่มกันเอง เรารู้ค่ะ แต่เราไม่พูดแล้วก็ไม่เคยโต้ตอบ จะคุยกับแฟนเป็นเซฟโซน ระบายสิ่งที่เจอมา
โดยรวมแล้วชีวิตเรารุมเร้าในหลายๆเรื่องค่ะ เพื่อนกลุ่มนี้จะชอบมีปัญหาแบบนี้ เขาทำเราดาวน์อยู่นิดๆนะคะ แต่เราก็ไม่ได้อะไร แต่เราเจอทั้งเรื่องเรียน กดดันมหาลัย เรื่องสอบ เรื่องบ้าน ทุกอย่างทำให้เรารับอะไรหนักอยู่บ่อยๆ แต่เราไม่เคยพูดกับเพื่อนค่ะ เพราะเรารู้ว่าเขาไม่ฟังแน่นอน อีกอย่างแก๊งนั้นเขาก็สนิทกันมานานมาก เราพึ่งมาสนิทตอนม.ปลาย เขาก็ไม่ค่อยรับฟังเรื่องระบายเราเท่าไหร่ ก็มีแค่แฟนเพื่อนในดิสคอร์ด(ออนไลน์)นิแหละค่ะ ที่คอยช่วยคอยให้กำลังใจเสมอ
ประเด็นคือเพื่อน ข เขาจะ สนิท กับ ก. ค. นะคะ แต่จะสนิทกับ เพื่อน ข. มากที่สุด แต่ เพื่อน ก กับ ค เขาเป็นสนิทมาตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ เรากับ เพื่อน ก. ไม่ค่อยจะคุยกันค่ะ เพราะว่าประถมเราโดนเขาบลูลี่ค่ะ พอโตมาเลยไม่ค่อยคุยกัน ช่วงแรกที่เราเข้ากลุ่มเขาก็ออกตัวบ่นว่า เอาเราเข้ากลุ่มทำไม ทำไมต้องมัน แต่ปัจจุบัน มันไม่เชิงว่าเขม่งหน้านะคะ แต่มันเหมือนเรารู้ว่าตอนเด็กเราทำอะไรไว้ ก็เลยไม่กล้าคุยกัน เราก็พอญาติมิตรกันอยู่ หลังๆมาเราไม่อะไรกันแล้วค่ะ สนิทกันนิดนึง แต่แค่ว่า เขา กับ เรา ค่อนข้างจะเป็นเด็กเงียบค่ะเลยไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก
เราเริ่มมีปัญหาระรานมาตั้งแต่ที่ ข. เริ่มมีแฟนคนที่สองค่ะ คือแฟนของ ข. คือเพื่อนสนิทของเราในออนไลน์ เรื่องมันค่อนข้างวุ่นวายค่ะแต่เราเริ่มออกห่างจากเขาเพราะว่า ข.เริ่มไม่เป็นมิตรกับเรา เริ่มหึงเราที่คุยกับแฟนของ ข. มากขึ้น คือ แฟนเรากับแฟนเขาเป็นเพื่อนสนิทกันนะคะ แล้วเรารู้จักกันมานาน เพื่อนข.ก็รู้แต่ก็เริ่มกีดกันเรากับเขาออก เขาชอบหึงอะไรที่แบบว่า สมมุติ แฟนเราอยู่ในโทรกับแฟนข. แฟนกับเราติดสกินชิพกันค่ะ พอดีแฟนเรากับเราอยู่ กันคนละจังหวัดเวลาคุยกันมีอะไรกันจะคุยทางออนไลน์ด้วยกันตลอด เรียกว่าว่างเมื่อไหร่คุยเมื่อนั้น บางทีเราก็ทำการบ้านไปฟังเขาเล่นเกมกับแฟนข.ไป เหมือนนางก็เห็นว่าเราอยู่ในโทรด้วยก็แบบมีโกรธ แฟนข.อยู่บ่อยๆค่ะ ส่วนหลังจากนั้น นางเริ่มออกฤิทธิ์ ตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ เริ่มพูดไม่ดีกับเราแล้ว แต่ยังมีดีอยู่บ้าง แต่โดยรวมอารมณ์แปรปรวนสุดๆ ยกเว้นเวลามีงานที่เราถนัดๆเขาจะเข้ามาคุยด้วยดีๆตลอด เราไม่อยากมีเรื่องเลยไม่อะไรมากเราเข้าใจค่ะ ผญทุกคนมีส่วนที่หึงเหมือนกัน บางทีอารมณ์หึงมันควบคุมไม่ได้ เราเข้าใจค่ะ แต่พูดกับคนอื่นดีอยู่นะ แล้วก็ได้ยินมาบ้างว่าใส่ร้ายเราว่าเราทิ้งของขวัญที่เขาทำให้เรา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ บางทีก็บอกว่าเราไปด่าเขาตอนอยู่ห้องเรียนบ้าง คือมันผิดวิศัยจากเราอะค่ะ เราก็เลยมีจุกๆอยู่บ้างทั้งๆที่เราไม่เคยว่าอะไรเขาเลย เขากลับพูดเหมือนเราไปทำอะไรเขาไว้แรงๆอะค่ะ
อาการเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเนื่องจากปกตินางจะสามารถกลับบ้านได้ตามเวลา5โมงเย็น อารมณ์แบบ ผปค เคร่ง เราเข้าใจเราก็อยากทำงานกลุ่มให้เสร็จในบางวัน แต่เราเริ่มสังเกตตั้งแต่วันนั้นมาว่านางขอเลื่อนวันทำงานบ่อยขึ้นเยอะมาก จนงานไม่เสร็จ เพื่อนในกลุ่มก็เริ่มพูดว่างานไม่เสร็จเพราะนาง นางก็ชอบอ้างว่ารีบกลับเพราะไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับแฟน มันทำเอาเราเองก็มีหงุดหงิดค่ะแต่เราไม่แสดงอาการ แค่อ๋อไว้เฉยๆ แบบว่าแค่สองโมงก็กลับเลยค่ะ แล้วนางก็ชอบดราม่าทีหลังว่าทุกคนไม่ช่วยนาง นางทำงานคนเดียว ทุกคนก็จะแบบว่า เอ้า? พอตามตื้อเราอะไรหน่อย เขาก็จะวีนใส่ แว๊ดๆๆ ใส่แบบเหมือนเราเป็นสิ่งของเลยค่ะ จนเรารู้สึกเหนื่อย แย่อยู่บ่อยๆครั้งเหมือนเป็นสนามอารมณ์ให้เขา พอใครไม่เห็นด้วยก็จะด่าเหมือนอะไรไม่รู้
จนมา ม.6 งานเริ่มวุ่นวายตั้งแต่เปิดเทอมมีงานกลุ่มเยอะมากค่ะ รวมถึงงานห้อง เราก็ยิ่งพยายามอยากปั่นงานแต่งานให้เสร็จๆไป จนมีงานแข่งสำหรับเข้ามหาลัยเรา ซึ่งเราอยากเก็บผลงานค่ะ เราเลยต้องหาทีมอีกสองคน นางสนใจอยากเข้าค่ะ เราก็เลยให้เข้าแบบเต็มใจเพราะคิดว่าเพื่อนกันก็คุยงานง่ายดี แล้วก็นำอีกคนมาช่วยด้วยค่ะ กลายเป็นว่ามีงานห้องมาทับ นิสัยเดิมนางก็กลับมาบอกเดี๋ยวค่อยทำๆๆ จนสุดท้ายงานไฟไหม้สุดๆเลยค่ะ เราก็วีนไปทีนึงว่าอย่าทำอีก เขาก็ขอโทษ แต่พอมางานแข่งขันที่เราแข่ง เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมนิสัยเดิมเลยค่ะ แต่มีช่วยเล็กน้อย เขียน 2 บรรทัดแล้วก็ไปทำอย่างอื่นต่อ เราเหนื่อยมากจนต้องให้แฟนของข. ช่วยคุยให้ แต่เราก็มีด่าไป แหละค่ะไม่ได้ด่า แฟนข.นะคะ ด่า ข. ที่ไร้ความรับผิดชอบ แต่กลายเป็นว่าเขาไม่เอาจุดประสงค์ที่เราขอไปพูดแต่เอาไปพูดเรื่องที่เราด่าแทนค่ะ
ตอนทำงานแข่ง เราทำคนเดียวเพื่อนในดิสคอร์ดก็ช่วยออกความคิดเห้นบ้าง เราดันผ่านเข้ารอบ เราถามพวกเขาว่างั้นไม่ต้องแข่งต่อมั้ย เราท้อค่ะตอนนั้นเพราะไม่มีใครช่วย นาง ข. ก็พูดแค่ว่า ยังอยากได้เกียรติ์บัตรอยู่ ขอลงได้มั้ย เพื่อนอีกคนเขาก็แล้วแต่ เราก็โอเคค่ะ พอไปรอบพรีเซนต์เราเลยต้องทำพรีเซนต์ส่งค่ะ แก้งานไป3 รอบ ขอร้องให้ทีมตัวเองช่วยก็ไม่มีใครช่วยเลย เพียงแค่ตอบว่าไม่รู้กัน เราเหนื่อยมากๆแต่ไม่อยากว่าเพื่อนตอนนั้น ให้ทำงานง่ายๆเว้นไป2 วัน กลับมาทวงงานบอกไม่ว่างค่อยทำวันพรีเซนต์เดดไลน์ทีเดียว พรีเซนต์เราก็ขอให้เขาทำนะคะแต่ทำนิดเดียวจริงๆ เขาบอกต้องนอนเร็วบ้างอะไรบ้างจนเราต้องขอเพื่อนกับแฟนในออนไลน์ช่วยทำงาน สรุปงานตัวอย่างออกมาแบบเร่งรีบค่ะ เราเองยังต้องทำงานตัวอย่างให้เขาเลยค่ะ เขาทำอะไรนิดเดียวเอง เราไม่ว่าเพื่อนอีกคนเท่าไหร่เพราะว่าเขาทำเอง ยังอะไรเอง บอกให้ทำเขาก็โอเค แต่ต้องตามนิดหน่อย แต่นาง ข. คือพอเราเตือนเริ่มจึ๊ๆใส่แล้ว พอรอบพรีเซนต์ผ่านไปเราเข้ารอบตัวแทนระดับโรงเรียนแข่งต่อระดับประเทศค่ะ เราเลยไประบายกับเพื่อนในออนไลน์ว่า ข.ไม่เคยช่วยทำงานเลยนู้นนี้นั้น คือข.รู้จักเพื่อนเราอยู่นะคะแต่ว่ารู้จักชื่ออะไรแบบนี้ ส่วน แฟนข.จะรู้จักแก๊งเราดีค่ะ กลายเป็นว่าแฟนข.เอาเรื่องเราไปพูดหมดเลยค่ะ รวมถึงคำด่าเพื่อนเราที่ช่วยทำพรีเซนต์ กลายเป็นเรารับแรงกระแทกเต็มๆค่ะว่าเราใส่ร้ายเขา เรารู้สึกผิดจริงๆค่ะเลยไปขอโทษเขาทันที แต่เราก็บอกเหตุผลนะคะทำไมเราไม่พูดต่อหน้าเขา เพราะเราคุยด้วยเขาก็ด่าเราค่ะ เขาก็ด่าเราเรายอมทนฟังนะคะ แต่ส่วนมากจะว่า ว่าทำไมเราเอาเรื่องเขาไปพูดใน ดิสคอร์ดทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องเพื่อนของเรา คือเราสบายใจคุยกับเพื่อนในดิสคอร์ด เราไม่เคยพูดถึงเขาในเฟสไอจีหรือด่าเขาลงสตอรี่นะคะ แต่เราคุยระบายกับเพื่อนในดิส พอเราบอกให้เขาปรับตัวเรื่องการพูดหงุดหงิดนู้นนี้นั้น เขาบอกว่ามันเป็นนิสัยเขา เราไปเปลี่ยนเขาไม่ได้ พอวันต่อมาเราคุยกับเขาดีพยายามไม่อะไรด้วย สุดท้ายเราไม่ได้ไป รร วันนั้นค่ะ งานแข่งเรียกประชุม เราเลยให้เพื่อนข.กับทีมอีกคนไป แต่กลายเป็นว่าข ไม่กล้าไปเพราะงานที่เราสั่งให้ทำกันยังไม่เสร็จค่ะ เราเลยบอกว่าเขาไม่ว่าอะไรไปฟังก่อนเขาน่าจะแถลงอะไรสำคัญๆ เขาก็บอกจะขอเลื่อน เราด้วยความรำคาญก็เลยบอกลองดู สรุปสุดท้ายเรามาถามอีกรอบเขาไม่ได้ไปค่ะ แล้วบอกว่าไม่ได้ขอครู เพราะคิดว่าเราจะขอให้ ทั้งๆที่เราอยู่บ้าน เราปรี๊ดแตกหนักมากๆตอนนั้นเลยเตะเขาออกกลุ่มเอารายชื่อออก ตอนนั้นคำว่าเพื่อนเราเริ่มขาดสะบั้นแล้วค่ะ เราไม่ไหวแล้ว เพราะตอนเราโดนด่าเราอารมณ์เย็นมากแต่เขากลับด่าเราว่าเราควรใจเย็นลงกว่านี้ เราก็เลยรู้สึกว่าเสียเวลาคุยกับคนแบบนี้ เราให้โอกาสเขาสามรอบ เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมค่ะ ทีนี้เขาเอาเราไปนินทา แฟนเรารู้เพราะเพื่อน ก กับ ค เล่าให้ฟัง แล้วเขาก็รู้เราไม่สู้คนเพราะไม่อยากมีเรื่อง แฟนเราเลยลงเขียนโน๊ตไปว่า นินทาสนุกปากเลยนะ แฟนข.ร้องไห้(ทำไมไม่รู้) แล้วก็บอกว่าเราเป็นตัวต้นเรื่องทั้งหมด เขาบอกว่า ข. เป็นคนดีไม่เหมือนที่เราเจอ เขามีเหตุผล ตอนเราถามเขาก็ไม่พูดว่าเหตุผลของเขาที่ไม่ทำงานคืออะไร รวมถึงแฟนเขาก็พูดเองว่า นาง ข. วันๆเอาแต่เล่นเกม เล่นตต. เราเลยไปเคลียร์กับนางรอบสอง นางก็วีนเรื่องเก่า ไม่พูดว่าทำไมนินทาเราหลังจากเราไม่ยุ่งด้วย เราก็พยายามขอโทษเขาค่ะ เขาก็ส่งสติ๊กเกอร์ประชดโชว์ไป เราก็เลยไม่คุยด้วย สรุปสุดท้ายเขาก็เอาแต่ลงเฟสลงสตอรี่ลงไอจีด่าเราแบบฉอดๆๆๆๆ เราก็เลยไม่รู้จะทำยังไงต่อดีค่ะ เขาไม่จบกับเราซักที
คือเรานั่งเรียนกับเขาด้วย แล้วเขาก็เอาแต่โพตส์ด่าเราตลอดเวลาเราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ขอโทษก็แล้ว แต่เขาไม่จบด้วย ก็ไม่รู้จะอะไรอึดอัดมากๆ เพื่อนในห้องก็ไม่ค่อยเอาอะไรด้วย เพราะว่าเหมือนเขาเอาแค่คนที่รู้จักคนที่สนิท เราเคยไปขอเขาอยู่ค่ะ แต่เขาก็ทำท่าทางแบบว่าไม่อยากเอาเราเข้า เราก็ยังอยากให้เขากลับมาเหมือนเดิมนะคะ แต่เหมือนเราคิดผิดที่เริ่มสู้เขากลับยังไงไม่รู้TT
ทะเลาะกับเพื่อนขั้นแซะ
คือโดยรวมแล้วเรามีเพื่อนแก๊งกลุ่มน้อย เนื่องจากเพื่อนในห้องสังคมออกแนวต่างใครต่างอยู่ ไม่เชิงซัพพอร์ตด้วย ยกเว้นเป็นงานห้อง แบบทั้งห้องจริงๆ จนครูต้องตามถึงจะทำกันค่ะ กลุ่มเพื่อนเราก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
เราเคยมีปัญหากับกลุ่มเล็กๆน้อย(มันก็แรงอยู่) ก็คือเรื่องไม่ทำงานกลุ่มค่ะ เรื่องอื่นเราไม่เคยว่าเขาเลย บางทีมันโดนเลื่อนจนถึงเดดไลน์เราก็ชอบบ่นค่ะ ว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ มันทำให้คนอื่นเสียคะแนน เพื่อนกันก็จริงแต่มันเสียคะแนน แต่เวลามีปัญหาเราไม่เคยขึ้นกูยกเว้นจะสุดทนจริงๆค่ะ เราถึงจะเอ่ยปาก บางทีเราบ่นเพราะเราอยากให้เพื่อนได้ดีค่ะ แต่จะบ่นแค่ตอนงานกลุ่มเพราะว่าเคยบ่นที่เขาไม่ทำงานจนไม่มีคะแนน สุดท้ายเขาก็ไม่สนใจ เราเลยไม่พูดอะไรอีก แต่พอเป็นงานกลุ่ม ทุกคนมีคะแนนเท่ากัน ถ้าหักเพราะเพียงคนนึงมันไม่ได้ เรารู้สึกแบบนั้นค่ะ ถ้าผิดพลาดจากการพยายามมากพอแล้ว เราโอเคค่ะ คนเรามันผิดพลาดได้ แต่ถ้าจะถัดวันไปเรื่อยๆจนเดดไลน์ เราไม่ไหวจริงๆ แล้วเป็นงานกลุ่มอีก
เราเคยพูดหลายรอบแล้วกับเพื่อนคนนี้เรื่องงานกลุ่ม เราพูดดีด้วย สุดท้ายได้แรงเหวี่ยงกลับมา พูดกู ตะคอกใส่ ทั้งๆที่เราพูดสถานะใจเย็นมากๆ เราเคยทะเลาะหนักสุดเพราะเรื่องเก็บงาน เราอยากให้ทุกคนเก็บงานไว้ เราชอบลาหยุดเรียนบ่อยค่ะกลัวว่าเวลามีพรีเซนต์งานจะอยู่กับเราคนเดียว เพราะเคยโดนแบบนั้นก็โดนเพื่อนบ่นนินทาว่า พรีไม่ได้เพราะเราไม่อยู่ งานไม่มา เราเลยเสนอแบบนั้น เพื่อนคนนั้นเอากระดาษไปบอกว่าจะส่งเอง เราก็เลยให้เขาไปแล้วเราก็เก็บงานอีกอันใส่กระเป๋า พอถัดมาดันมีเรื่องค่ะ เพราะว่าเรื่องนั้นร้ายแรงมาก งานที่เพื่อนคนนั้นบอกไปส่งหาย แต่ทุกคนชี้มาทางเราแล้วบอกว่าเรานั้นแหละเก็บ เราก็อธิบายไปว่าเพื่อนคนนั้นเก็บนะ นู้นนี้นั้น จนเขาแอบไปสร้างกลุ่มกันเอง เรารู้ค่ะ แต่เราไม่พูดแล้วก็ไม่เคยโต้ตอบ จะคุยกับแฟนเป็นเซฟโซน ระบายสิ่งที่เจอมา
โดยรวมแล้วชีวิตเรารุมเร้าในหลายๆเรื่องค่ะ เพื่อนกลุ่มนี้จะชอบมีปัญหาแบบนี้ เขาทำเราดาวน์อยู่นิดๆนะคะ แต่เราก็ไม่ได้อะไร แต่เราเจอทั้งเรื่องเรียน กดดันมหาลัย เรื่องสอบ เรื่องบ้าน ทุกอย่างทำให้เรารับอะไรหนักอยู่บ่อยๆ แต่เราไม่เคยพูดกับเพื่อนค่ะ เพราะเรารู้ว่าเขาไม่ฟังแน่นอน อีกอย่างแก๊งนั้นเขาก็สนิทกันมานานมาก เราพึ่งมาสนิทตอนม.ปลาย เขาก็ไม่ค่อยรับฟังเรื่องระบายเราเท่าไหร่ ก็มีแค่แฟนเพื่อนในดิสคอร์ด(ออนไลน์)นิแหละค่ะ ที่คอยช่วยคอยให้กำลังใจเสมอ
ประเด็นคือเพื่อน ข เขาจะ สนิท กับ ก. ค. นะคะ แต่จะสนิทกับ เพื่อน ข. มากที่สุด แต่ เพื่อน ก กับ ค เขาเป็นสนิทมาตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ เรากับ เพื่อน ก. ไม่ค่อยจะคุยกันค่ะ เพราะว่าประถมเราโดนเขาบลูลี่ค่ะ พอโตมาเลยไม่ค่อยคุยกัน ช่วงแรกที่เราเข้ากลุ่มเขาก็ออกตัวบ่นว่า เอาเราเข้ากลุ่มทำไม ทำไมต้องมัน แต่ปัจจุบัน มันไม่เชิงว่าเขม่งหน้านะคะ แต่มันเหมือนเรารู้ว่าตอนเด็กเราทำอะไรไว้ ก็เลยไม่กล้าคุยกัน เราก็พอญาติมิตรกันอยู่ หลังๆมาเราไม่อะไรกันแล้วค่ะ สนิทกันนิดนึง แต่แค่ว่า เขา กับ เรา ค่อนข้างจะเป็นเด็กเงียบค่ะเลยไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก
เราเริ่มมีปัญหาระรานมาตั้งแต่ที่ ข. เริ่มมีแฟนคนที่สองค่ะ คือแฟนของ ข. คือเพื่อนสนิทของเราในออนไลน์ เรื่องมันค่อนข้างวุ่นวายค่ะแต่เราเริ่มออกห่างจากเขาเพราะว่า ข.เริ่มไม่เป็นมิตรกับเรา เริ่มหึงเราที่คุยกับแฟนของ ข. มากขึ้น คือ แฟนเรากับแฟนเขาเป็นเพื่อนสนิทกันนะคะ แล้วเรารู้จักกันมานาน เพื่อนข.ก็รู้แต่ก็เริ่มกีดกันเรากับเขาออก เขาชอบหึงอะไรที่แบบว่า สมมุติ แฟนเราอยู่ในโทรกับแฟนข. แฟนกับเราติดสกินชิพกันค่ะ พอดีแฟนเรากับเราอยู่ กันคนละจังหวัดเวลาคุยกันมีอะไรกันจะคุยทางออนไลน์ด้วยกันตลอด เรียกว่าว่างเมื่อไหร่คุยเมื่อนั้น บางทีเราก็ทำการบ้านไปฟังเขาเล่นเกมกับแฟนข.ไป เหมือนนางก็เห็นว่าเราอยู่ในโทรด้วยก็แบบมีโกรธ แฟนข.อยู่บ่อยๆค่ะ ส่วนหลังจากนั้น นางเริ่มออกฤิทธิ์ ตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ เริ่มพูดไม่ดีกับเราแล้ว แต่ยังมีดีอยู่บ้าง แต่โดยรวมอารมณ์แปรปรวนสุดๆ ยกเว้นเวลามีงานที่เราถนัดๆเขาจะเข้ามาคุยด้วยดีๆตลอด เราไม่อยากมีเรื่องเลยไม่อะไรมากเราเข้าใจค่ะ ผญทุกคนมีส่วนที่หึงเหมือนกัน บางทีอารมณ์หึงมันควบคุมไม่ได้ เราเข้าใจค่ะ แต่พูดกับคนอื่นดีอยู่นะ แล้วก็ได้ยินมาบ้างว่าใส่ร้ายเราว่าเราทิ้งของขวัญที่เขาทำให้เรา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ บางทีก็บอกว่าเราไปด่าเขาตอนอยู่ห้องเรียนบ้าง คือมันผิดวิศัยจากเราอะค่ะ เราก็เลยมีจุกๆอยู่บ้างทั้งๆที่เราไม่เคยว่าอะไรเขาเลย เขากลับพูดเหมือนเราไปทำอะไรเขาไว้แรงๆอะค่ะ
อาการเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเนื่องจากปกตินางจะสามารถกลับบ้านได้ตามเวลา5โมงเย็น อารมณ์แบบ ผปค เคร่ง เราเข้าใจเราก็อยากทำงานกลุ่มให้เสร็จในบางวัน แต่เราเริ่มสังเกตตั้งแต่วันนั้นมาว่านางขอเลื่อนวันทำงานบ่อยขึ้นเยอะมาก จนงานไม่เสร็จ เพื่อนในกลุ่มก็เริ่มพูดว่างานไม่เสร็จเพราะนาง นางก็ชอบอ้างว่ารีบกลับเพราะไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับแฟน มันทำเอาเราเองก็มีหงุดหงิดค่ะแต่เราไม่แสดงอาการ แค่อ๋อไว้เฉยๆ แบบว่าแค่สองโมงก็กลับเลยค่ะ แล้วนางก็ชอบดราม่าทีหลังว่าทุกคนไม่ช่วยนาง นางทำงานคนเดียว ทุกคนก็จะแบบว่า เอ้า? พอตามตื้อเราอะไรหน่อย เขาก็จะวีนใส่ แว๊ดๆๆ ใส่แบบเหมือนเราเป็นสิ่งของเลยค่ะ จนเรารู้สึกเหนื่อย แย่อยู่บ่อยๆครั้งเหมือนเป็นสนามอารมณ์ให้เขา พอใครไม่เห็นด้วยก็จะด่าเหมือนอะไรไม่รู้
จนมา ม.6 งานเริ่มวุ่นวายตั้งแต่เปิดเทอมมีงานกลุ่มเยอะมากค่ะ รวมถึงงานห้อง เราก็ยิ่งพยายามอยากปั่นงานแต่งานให้เสร็จๆไป จนมีงานแข่งสำหรับเข้ามหาลัยเรา ซึ่งเราอยากเก็บผลงานค่ะ เราเลยต้องหาทีมอีกสองคน นางสนใจอยากเข้าค่ะ เราก็เลยให้เข้าแบบเต็มใจเพราะคิดว่าเพื่อนกันก็คุยงานง่ายดี แล้วก็นำอีกคนมาช่วยด้วยค่ะ กลายเป็นว่ามีงานห้องมาทับ นิสัยเดิมนางก็กลับมาบอกเดี๋ยวค่อยทำๆๆ จนสุดท้ายงานไฟไหม้สุดๆเลยค่ะ เราก็วีนไปทีนึงว่าอย่าทำอีก เขาก็ขอโทษ แต่พอมางานแข่งขันที่เราแข่ง เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมนิสัยเดิมเลยค่ะ แต่มีช่วยเล็กน้อย เขียน 2 บรรทัดแล้วก็ไปทำอย่างอื่นต่อ เราเหนื่อยมากจนต้องให้แฟนของข. ช่วยคุยให้ แต่เราก็มีด่าไป แหละค่ะไม่ได้ด่า แฟนข.นะคะ ด่า ข. ที่ไร้ความรับผิดชอบ แต่กลายเป็นว่าเขาไม่เอาจุดประสงค์ที่เราขอไปพูดแต่เอาไปพูดเรื่องที่เราด่าแทนค่ะ
ตอนทำงานแข่ง เราทำคนเดียวเพื่อนในดิสคอร์ดก็ช่วยออกความคิดเห้นบ้าง เราดันผ่านเข้ารอบ เราถามพวกเขาว่างั้นไม่ต้องแข่งต่อมั้ย เราท้อค่ะตอนนั้นเพราะไม่มีใครช่วย นาง ข. ก็พูดแค่ว่า ยังอยากได้เกียรติ์บัตรอยู่ ขอลงได้มั้ย เพื่อนอีกคนเขาก็แล้วแต่ เราก็โอเคค่ะ พอไปรอบพรีเซนต์เราเลยต้องทำพรีเซนต์ส่งค่ะ แก้งานไป3 รอบ ขอร้องให้ทีมตัวเองช่วยก็ไม่มีใครช่วยเลย เพียงแค่ตอบว่าไม่รู้กัน เราเหนื่อยมากๆแต่ไม่อยากว่าเพื่อนตอนนั้น ให้ทำงานง่ายๆเว้นไป2 วัน กลับมาทวงงานบอกไม่ว่างค่อยทำวันพรีเซนต์เดดไลน์ทีเดียว พรีเซนต์เราก็ขอให้เขาทำนะคะแต่ทำนิดเดียวจริงๆ เขาบอกต้องนอนเร็วบ้างอะไรบ้างจนเราต้องขอเพื่อนกับแฟนในออนไลน์ช่วยทำงาน สรุปงานตัวอย่างออกมาแบบเร่งรีบค่ะ เราเองยังต้องทำงานตัวอย่างให้เขาเลยค่ะ เขาทำอะไรนิดเดียวเอง เราไม่ว่าเพื่อนอีกคนเท่าไหร่เพราะว่าเขาทำเอง ยังอะไรเอง บอกให้ทำเขาก็โอเค แต่ต้องตามนิดหน่อย แต่นาง ข. คือพอเราเตือนเริ่มจึ๊ๆใส่แล้ว พอรอบพรีเซนต์ผ่านไปเราเข้ารอบตัวแทนระดับโรงเรียนแข่งต่อระดับประเทศค่ะ เราเลยไประบายกับเพื่อนในออนไลน์ว่า ข.ไม่เคยช่วยทำงานเลยนู้นนี้นั้น คือข.รู้จักเพื่อนเราอยู่นะคะแต่ว่ารู้จักชื่ออะไรแบบนี้ ส่วน แฟนข.จะรู้จักแก๊งเราดีค่ะ กลายเป็นว่าแฟนข.เอาเรื่องเราไปพูดหมดเลยค่ะ รวมถึงคำด่าเพื่อนเราที่ช่วยทำพรีเซนต์ กลายเป็นเรารับแรงกระแทกเต็มๆค่ะว่าเราใส่ร้ายเขา เรารู้สึกผิดจริงๆค่ะเลยไปขอโทษเขาทันที แต่เราก็บอกเหตุผลนะคะทำไมเราไม่พูดต่อหน้าเขา เพราะเราคุยด้วยเขาก็ด่าเราค่ะ เขาก็ด่าเราเรายอมทนฟังนะคะ แต่ส่วนมากจะว่า ว่าทำไมเราเอาเรื่องเขาไปพูดใน ดิสคอร์ดทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องเพื่อนของเรา คือเราสบายใจคุยกับเพื่อนในดิสคอร์ด เราไม่เคยพูดถึงเขาในเฟสไอจีหรือด่าเขาลงสตอรี่นะคะ แต่เราคุยระบายกับเพื่อนในดิส พอเราบอกให้เขาปรับตัวเรื่องการพูดหงุดหงิดนู้นนี้นั้น เขาบอกว่ามันเป็นนิสัยเขา เราไปเปลี่ยนเขาไม่ได้ พอวันต่อมาเราคุยกับเขาดีพยายามไม่อะไรด้วย สุดท้ายเราไม่ได้ไป รร วันนั้นค่ะ งานแข่งเรียกประชุม เราเลยให้เพื่อนข.กับทีมอีกคนไป แต่กลายเป็นว่าข ไม่กล้าไปเพราะงานที่เราสั่งให้ทำกันยังไม่เสร็จค่ะ เราเลยบอกว่าเขาไม่ว่าอะไรไปฟังก่อนเขาน่าจะแถลงอะไรสำคัญๆ เขาก็บอกจะขอเลื่อน เราด้วยความรำคาญก็เลยบอกลองดู สรุปสุดท้ายเรามาถามอีกรอบเขาไม่ได้ไปค่ะ แล้วบอกว่าไม่ได้ขอครู เพราะคิดว่าเราจะขอให้ ทั้งๆที่เราอยู่บ้าน เราปรี๊ดแตกหนักมากๆตอนนั้นเลยเตะเขาออกกลุ่มเอารายชื่อออก ตอนนั้นคำว่าเพื่อนเราเริ่มขาดสะบั้นแล้วค่ะ เราไม่ไหวแล้ว เพราะตอนเราโดนด่าเราอารมณ์เย็นมากแต่เขากลับด่าเราว่าเราควรใจเย็นลงกว่านี้ เราก็เลยรู้สึกว่าเสียเวลาคุยกับคนแบบนี้ เราให้โอกาสเขาสามรอบ เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมค่ะ ทีนี้เขาเอาเราไปนินทา แฟนเรารู้เพราะเพื่อน ก กับ ค เล่าให้ฟัง แล้วเขาก็รู้เราไม่สู้คนเพราะไม่อยากมีเรื่อง แฟนเราเลยลงเขียนโน๊ตไปว่า นินทาสนุกปากเลยนะ แฟนข.ร้องไห้(ทำไมไม่รู้) แล้วก็บอกว่าเราเป็นตัวต้นเรื่องทั้งหมด เขาบอกว่า ข. เป็นคนดีไม่เหมือนที่เราเจอ เขามีเหตุผล ตอนเราถามเขาก็ไม่พูดว่าเหตุผลของเขาที่ไม่ทำงานคืออะไร รวมถึงแฟนเขาก็พูดเองว่า นาง ข. วันๆเอาแต่เล่นเกม เล่นตต. เราเลยไปเคลียร์กับนางรอบสอง นางก็วีนเรื่องเก่า ไม่พูดว่าทำไมนินทาเราหลังจากเราไม่ยุ่งด้วย เราก็พยายามขอโทษเขาค่ะ เขาก็ส่งสติ๊กเกอร์ประชดโชว์ไป เราก็เลยไม่คุยด้วย สรุปสุดท้ายเขาก็เอาแต่ลงเฟสลงสตอรี่ลงไอจีด่าเราแบบฉอดๆๆๆๆ เราก็เลยไม่รู้จะทำยังไงต่อดีค่ะ เขาไม่จบกับเราซักที
คือเรานั่งเรียนกับเขาด้วย แล้วเขาก็เอาแต่โพตส์ด่าเราตลอดเวลาเราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ขอโทษก็แล้ว แต่เขาไม่จบด้วย ก็ไม่รู้จะอะไรอึดอัดมากๆ เพื่อนในห้องก็ไม่ค่อยเอาอะไรด้วย เพราะว่าเหมือนเขาเอาแค่คนที่รู้จักคนที่สนิท เราเคยไปขอเขาอยู่ค่ะ แต่เขาก็ทำท่าทางแบบว่าไม่อยากเอาเราเข้า เราก็ยังอยากให้เขากลับมาเหมือนเดิมนะคะ แต่เหมือนเราคิดผิดที่เริ่มสู้เขากลับยังไงไม่รู้TT