สวัสครับ ผมเป็นเด็ก15ธรรมดา ที่ต้องย้ายโรงเรียนจากที่เก่ามาสูาที่ใหม่ หลังจากที่เจอเพื่อนคนนี้ครั้งแรกก็ไม่ได้ทักกันเลยนะครับ ตอนเจอกันครั้งแรก ผมไม่สังเกตเห็นเขาแต่ผมสังเกตเห็นอย่างอื่นที่แปลกตามากกว่า

ผมมีเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิง หบายคนเลย แต่บางทีก็ทะเลาะกัน เลยไม่รู้จะไปไหน ก็ตกกะไดพลอยโจนไปนั่งกับเพื่อนคนนี้ แต่เขาก็มีแก๊งเพื่อนของเขานะครับ ตอนนั้นก็ ำความรู้จักกันมากขึ้น แต่ผมก็คิดว่าถ้าหายง นจากเพื่อนผญ. ก็จะกลับไป

แต่พออยู๋กับเพื่อนคนนี้แล้วรู้สึกดีมาก เราสนิทกันมากจนเราแชร์ความลับกัน
จากที่ผมเแ็นเด็กใหม่กลับบ้านเร็ว ผมก็กลับบ้านช้า เพราะ อยู่กับเขา เราทำอะไรด้วยกันเยอะมาก เขาเป็นนักกีฬา ผมเป็นเด็กเรียน ผมนั่งดูเขาซ้อมกีฬาทุกเย็น
หลังจากเขาซ้อมเสร็จทุกครั้ง เราก็จะเดินเล่และคุยกัน จะโทรคุยกันทุกคืนตั้งแต่2ทุ่ม ยันตี2 ผมโครตมีความสุข 

จนเขาพูดว่าเขาแอบชอบผญ คนนึงในห้อง ซึ่งประเด็นนี้ผมก็มองออกมาตลอด
แต่ผญ คนนั้นไม่สนใจเขาเลย ผมก็ได้แค่คอยปลอบ แต่ทุกครั้งที่เราพิมพ์แขทคุยกัน หรือคุยกันในชีวิตจริง เขาจะแฝงมุขที่มันสื่อว่าเขาแอบชอบผม ทุกครั้งที่ผมแกล้งพูดว่าเป็นแฟนกับแก๊งผญ เขาก็จะงอน ไม่ยอมคุยด้วย 

ผมก็ยังคอยเตือนตัวเองตลอดว่า "เขาชอบผญ เขามีคสที่แอบชอบแล้ว เขาชอบผญ เขามีคนที่แอบชอบแล้ว" 

จนวันปิดเทอมก็มาถึง ผมต้องไม่เจอหน้าเพื่อนคนนี้2เดือน เราแทบไม่ได้แชทคุยกัน จนเขาทักมาอีกที กับบอกว่าไม่อยากชอบผญ คนนั้นแล้ว ผมก็ปลอบเขาตลอด
ในเวลาเขาจะนอน จนเขามูฟออน ผมคิดว่าเราจะได้คุยกันมากขึ้น แต่ป่าวเลย แชทเราไม่ขยับอีกเลย แล้วผมก็ไปรู้ว่าเขาชอบผญ อีกคน ผมก็คอยเชียร์เขากับผญ.คนนั้น เพราะผมไม่อยากให้ความแตกว่าผมชอบเขา

จนเปิดเทอม เราคุยกัน แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกเย็นอีกแล้ว ไม่มีแล้วโทรก่อนอน 
ไม่มีอีกแล้วคนที่คอยยิงมุขฮาๆ เหลือไว้แค่คนที่คุยกันเพราะเคยเป็นเพื่อนกัน 
ผมไม่รู้หรอกว่าเขาเคยชอบหรือไม่เคย หรือสงสารที่ผมเป็นเด็กใหม่ แต่ผมก็หวังตลอดว่าเขาจะอยากกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม ไม่ต้องคิดเกินเพื่อนก็ได้ เป็นแค่เพื่อนสนิทก็ได้ เพราะผมรู้สึกดี
เหลือเกินที่มีเขาข้างๆ