เรื่องเกิดจากหลานชายขอเฟอร์นิเจอร์พวกโต๊ะ เก้าอี้ ชั้นวางของจากพ่อเรา ซึ่งของพวกนั้นมันคือของเรา แล้วพ่อเราไปรับปากไว้ว่าจะให้ แต่พึ่งมาถามเราว่าให้ได้มั้ย เราก็ไม่พอใจเท่าไหร่ เพราะมันเป็นของที่ทำจากไม้ลายสวยๆที่เราได้มาจากเพื่อนของแม่อีกทีและมันแพงมาก เราคิดแล้วก็ปฏิเสธไป
หลังจากนั้นพ่อไปคุยกับหลานกับพี่ชายเรายังไงไม่รู้อยู่ดีๆก็โทรมาอีก คราวนี้บอกประมาณว่าหลานมันไม่มีใช้เลย ความในใจตอนได้ยินคือ เอาไปทำอะไรวะ เด็กไม่กี่ขวบเอาโต๊ะแพงๆไปเพื่อ เราก็คิดว่าไม่ใช่ละ ทำไมพี่ไม่ซื้อโต๊ะให้ลูก โต๊ะแบบที่เด็กๆชอบใช้ หรือโต๊ะแบบโมเดิร์นก็ราคาไม่เท่าไหร่ ทำไมต้องมาจ้องของของเรา เราก็ปฏิเสธไปอีก พ่อก็ดูลำบากใจแต่ก็ตอบโอเค
เราคิดว่าคงมีครั้งต่อไปอีก และตอนนี้กำลังหงุดหงิดจนอยากโทรไปว่าพี่กับพี่สะใภ้ว่าไม่มีปัญญาซื้อของให้ลูกหรอถึงให้พ่อมาของกๆ
คิดยังไงกับการที่คนในครอบครัวมาขอสิ่งของของเรา
หลังจากนั้นพ่อไปคุยกับหลานกับพี่ชายเรายังไงไม่รู้อยู่ดีๆก็โทรมาอีก คราวนี้บอกประมาณว่าหลานมันไม่มีใช้เลย ความในใจตอนได้ยินคือ เอาไปทำอะไรวะ เด็กไม่กี่ขวบเอาโต๊ะแพงๆไปเพื่อ เราก็คิดว่าไม่ใช่ละ ทำไมพี่ไม่ซื้อโต๊ะให้ลูก โต๊ะแบบที่เด็กๆชอบใช้ หรือโต๊ะแบบโมเดิร์นก็ราคาไม่เท่าไหร่ ทำไมต้องมาจ้องของของเรา เราก็ปฏิเสธไปอีก พ่อก็ดูลำบากใจแต่ก็ตอบโอเค
เราคิดว่าคงมีครั้งต่อไปอีก และตอนนี้กำลังหงุดหงิดจนอยากโทรไปว่าพี่กับพี่สะใภ้ว่าไม่มีปัญญาซื้อของให้ลูกหรอถึงให้พ่อมาของกๆ