คำถาม กับ คำตอบ

กระทู้คำถาม
ฉันรู้จักกันเพื่อนผู้หญิงคนนึง ไม่ได้สนิทมาก ดูเหมือนนิสัยจะคล้ายกัน เขาก้อไม่ได้เป็นคนร้ายกาจ
เจอกันครั้งแรก " ตอนทำงานห้าง" จากนั้นก่อแยกย้ายต่างคนต่างไปใช้ชีวิต
ละเมื่อประมาณปี 2561 ก้อได้กลับมาทำงานใกล้กัน ก้อมีคุยกันบ้าง แต่ไม่บ่อย
ละก้อเมื่อประมาณปี 2565 เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น มีวันนึง เขาชวนฉันไปไหว้พระที่อยุธยา หลายวัด
แต่เขาไม่ไหว้ เขาแค่ตามถ่ายรูป
เราเลยถามเขา  ไม่ไหว้หรอ
เขาตอบ  ไม่อะ  ไหว้เลย กุถ่ายรูปให้ 
แล้วเขาก้อชวนเรา ไปตรงโน้น ตรงนี้เทคแคร์อย่างดี และจบที่พาไปกินข้าว "โดยที่เขาบอก เดี๋ยวกุจ่ายเอง"
ในใจตอนนั้น ก่องง  รู้จักกันมานาน แต่ก่อไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน อยู่ๆเขาก้อชวนเราไป แต่ก้อช่างเถอะ!!!
>>แล้วด้วยความที่เราเกิด "วันเดียวกัน เดือนเดียวกัน"  ก้อชวนกันจัดวันเกิด พร้อมกันครั้งแรก " ทั้งๆที่รู้จักกันมานาน"
หลังจากนั้น ก่อนัดสังสรรค์กันอยู่พักนึง  " แล้วก้อห่างๆกัน"แต่มีทักคุยกันบ้างนานๆที  
จนกระทั่ง วันที่ 25 พฤษภาที่ผ่านมา เขาเสียด้วยอุบัติเหตุ "เขาไปกับแฟนเขา แฟนเขาไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ"
ส่วนเขา "คอหัก" 
**ก่อนหน้าที่เขาจะเสีย เรามีอาการ เหงา ซึม ไม่แวะสังสรรค์กับเพื่อนกลุ่มไหนเลย** เลิกงานกลับบ้าน อาบน้ำนอน ก่อนเขาเสียประมาณอาทิตย์นึง
ซึ่งผิดปกติของเรามาก ฝนขณะที่เราเหงาซึม (ก้อยังมีคำถามกับตัวเอง " กูเป็นไรว่ะ" )
>>งานศพเขาคืนแรก เราไปเอาซองไปให้แม่เขา ไปจุดธูป ขออโหสิกรรมเขา
กลับบ้านมา " ตกดึก เราได้กลิ่นน้ำอบ" ทั้งๆที่เราหลับ แต่ตื่นเพราะได้กลิ่น  ไม่กล้าลืมตา เลยหันหน้าไปอีกฝั่ง สักพักกลิ่นก้อหายไป
เช้ามาทำงาน เรายังคง มีอาการเหงาซึม หมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องเขา "จนเริ่มมีคำถามกับคนอื่นว่า  กูเป็นไรว่ะ"
ทำไมพ่อกุเสีย กุยังไม่มีอาการแบบนี้เลย   ละอีกข้อ มันเป็นไปได้น้อยมาก ที่เขาจะมาหาเรา เพราะอย่างที่บอกข้างต้นว่า " ไม่ได้สนิทมาก"
จนมี "คนนึงมาบอกเราว่า ไปทำบุญให้เขาสิ เผื่อทุกอย่างจะดีขึ้น" ตอนนั้นไม่รู้จะทำไง ก้อเลยลองไป ถวายสังฆทานให้เขา (เขาตายได้ 2 วัน)
กลับมา เรารู้สึกดีขึ้น เริ่มไม่ค่อยเหงา ยิ้มได้ คุยได้.... และไม่ได้กลิ่นอะไรอีก   (ไปงานศพทุกวัน)
**วันเผา เราตื่นแต่เช้า ไปทำบุญให้เขาอีกรอบ ถวายสังฆทานและถวายผ้าไตร**  แล้วกลับมานอนที่บ้าน รอไปเผาตอนเยน
พอถึงงาน "ความรู้สึกตอนนั้น คือไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ไม่เสียใจ ไม่เศร้า " และจิตยังสัมผัสได้อีกว่า เขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว
ตรงนั้นมีแค่ร่างเขา.......
กลับบ้านมา ความรู้สึกเหมือน หายจากบ้านไปนานมาก แล้วพึ่งกลับมา😑 ทั้งๆที่พึ่งออกไป  "ก้องง คนเดียว" ถามตัวเองตลอด คือไรว่ะ!!
ตั้งแต่เขาเสียไป  เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคน "จากคนเที่ยวกินเหล้า เหมือนคนติดเหล้า"ก้อไม่อยากกินขึ้นมา  อยากเข้าวัด ไหว้พระ สวดมนต์
แล้วก้อเริ่ม รู้สึกสัมผัสอะไรได้ (ตอนนั้น ความรู้สึกเหมือนครึ่งผีครึ่งคน)
พยายามหาคำตอบกับสิ่งที่เจอ กับสิ่งที่เป็น เข้าหาพระอาจารย์ เข้าวัดนั้น ออกวัดนี้
**เราถามคำถามเดียวกัน หมดทุกที่ ** หนูกับเขามีอะไรสัมพันธ์กันมั้ยคะ !! 
พระองค์แรก ยิ้ม  แล้วพูดว่า "เป็นแฟนกันมั้ง" แล้วแกก้อหัวเราะ  เราเลยบอกว่า "ไม่ใช่ค่ะ เป็นเพื่อนค่ะ" แกก่อเลยยิ้ม ก้อได้คำตอบแค่นั้น
องค์ที่ 2 พูดว่า อะไรที่สงสัยอยู่ อย่าไปสงสัยเลย ซักวันก้อจะรู้เอง " แล้วเราก้อถามคำถามเดิม หนูกับเขามีอะไรสัมพันธ์กันมั้ยคะ " แกพูด เป็นแฟนกันป่าว
แล้วเราก้อตอบว่า "ไม่ใช่ค่ะ เพื่อนค่ะ"
องค์ที่ 3 อยู่สำนักสงฆ์  แกเห็นเราตอนแรก แกนั่งยิ้ม  "แกบอกว่า ชาติที่แล้ว เป็นแฟนกัน " รักกันมาก ศีลเสมอกัน เขาดีกับเรามาก แล้วแกก้อยิ้ม

เหมือนจะคลายความสงสัยแล้วใช่มั้ย !!!   แต่ไม่
มันมีอีก  แต่พระท่านบอก อย่าไปสงสัยอะไรอีกเลย 
เราเลยมาตั้งกระทู้ ถาม ** ไขปริศนาต่อไป**
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่