สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กจบใหม่ที่ตอนนี้ยังว่างงานอยู่ แต่เราก็สามารถหาเงินได้จากการทำงานออนไลน์ เรามีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 9พัน-1หมื่นบาท ซึ่งตอนนี้อาศัยอยู่กับแม่ และเราไม่มีหนี้สินค่ะ จึงมีเงินเก็บอยู่บ้าง แม่เราเปิดร้านขายข้าว แต่ช่วงนี้ตลาดเงียบมาก จึงมีรายได้น้อย เราก็พยายามหางานที่มีเงินเดือนประจำทำ แต่ไม่มีบริษัทไหนเรียกเลย ถึงเรียกก็ยังสัมภาษณ์ไม่ผ่าน เพราะเรามีบุคลิกไม่ดี อ้วนน้ำหนักเยอะ จึงทำให้หางานได้ยากมาก ตอนปีใหม่เพื่อนแม่มาเยี่ยมแม่แล้วได้พูดกับแม่ว่า ลูกของเขาสอบได้บรรจุครูแล้ว และลูกของเพื่อนแม่ก็เป็นคนอ้วนเหมือนเราค่ะ นั่นทำให้แม่อยากให้เราไปสอบราชการบ้าง และคาดหวังสูงมาก
และตั้งแต่ขึ้นปี 2567 มานี้ ยอดขายจากงานออนไลน์ของเราไม่ค่อยดีนัก ทำให้แม่ยิ่งกดดันให้เราสอบราชการให้ได้ เราก็ยินยอมที่จะสอบให้ ทั้งซื้อหนังสือมาอ่านหลายเล่ม ซื้อแนวข้อสอบมาทำ แต่เราไม่ได้เก่งมากหรือขยันอะไรเลย ไม่ว่าจะอ่านไปกี่รอบๆก็ทำความเข้าใจอะไรได้ยาก แล้วถ้ายิ่งอ่านหนังสือหนักๆเราจะยิ่งไม่รู้เรื่องค่ะ เราต้องมีเวลาผ่อนคลายบ้างค่ะ เราจึงอ่านหนังสือการ์ตูนบ้างเป็นบางที (เราชอบอ่านหนังสือการ์ตูนนะคะ และสะสมไว้ค่อนข้างเยอะ) แต่แม่ไม่พอใจที่เราอ่านการ์ตูน แล้วจะชอบด่าเราทุกครั้งที่เราหยิบมันขึ้นมาอ่าน จนเราต้องแอบอ่านไม่ให้แม่เห็น
เรารู้สึกว่าแม่เปลี่ยนไป จากที่เมื่อก่อนไม่เคยมาสนใจความชอบของเรา แต่ตอนนี้มากดดันบังคับเราให้อ่านหนังสือสอบ บางทีเรารู้สึกอยากอ้วกและปวดหัวมาก แต่ไม่กล้าบอกแม่ว่าเรากดดันมาก ตั้งแต่เริ่มอ่านหนังสือหนักๆเรากินยาพาราแทบทุกวัน เรารู้สึกอยากผ่อนคลายเลยเลิกอ่านหนังสือสอบวันเสาร์ คืออยากจะพักบ้างแค่1วันก็ยังดี วันเสาร์เราเล่นเกม ดูการ์ตูน อ่านนิยาย ทั้งวัน
ใช่ค่ะ นั่นทำให้แม่เราไม่พอใจอย่างแรง แล้วเราก็ทะเลาะกันค่ะ วันอาทิตย์เราก็ยังไม่อ่านหนังสือสอบเพราะไม่มีใจจะอ่าน และไม่ได้คุยกับแม่ เพราะยังไม่คืนดีกัน
จนมาเมื่อวาน แม่ก็ทำในสิ่งที่เราโมโหและเสียใจมากที่สุดในชีวิต แม่ไล่เราให้ออกจากห้อง แล้วขนหนังสือการ์ตูนของเราไปเผาทิ้งหมดเลย และด่าเราว่าเพราะเราติดการ์ตูนเลยก้าวร้าว และโตมาเป็นคนไม่ได้เรื่อง แม่เลยจะเผาหนังสือเราทิ้งให้หมด เราเสียใจมาก เรารู้สึกไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว เรารู้สึกไม่ชอบแม่ของเราอีกแล้วค่ะ หนังสือการ์ตูนทุกเล่มที่เรามี เราได้มาจากการหาเงินด้วยตัวเองค่ะ ไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ซื้อเลยซักครั้ง แต่แม่กลับทำแบบนี้กับเรา มันเลยทำให้เรารู้สึกเสียใจมากๆ เราไม่คุยกับแม่เลยหลังจากที่แม่เผาหนังสือเราทิ้ง มีพ่อมาปลอบใจแต่ก็ยังพูดเอียงไปทางแม่ ว่าที่แม่ทำเพราะแกหวังดี เรารู้ว่าพ่ออยากให้เราไม่ถือสาแม่และสบายใจขึ้น แต่สิ่งที่แม่ทำเรารับไม่ได้จริงๆ เพราะถ้าแม่หวังดีกับเราจริงๆ แม่ก็ไม่ควรมาทำลายสิ่งที่เรารักแบบนี้