ผมมาจากกรุงเทพฯ และปีนี้อายุ 37 ปีครับ ผมเริ่มทำงานเมื่ออายุ 20 ปี และก่อตั้งบริษัทแรกเมื่ออายุ 28 ปีครับ เปิดบริษัทแห่งที่สองเมื่ออายุ 32 ปี ตอนจุดสูงสุด ผมมีเงินออมมากกว่า 50 ล้าน ไม่กี่ปีต่อมา หลายคนนึกไม่ถึงเลยว่าผมล้มละลายและยังติดหนี้ก้อนใหญ่จำนวน17ล้าน ผมยอมแพ้ละ ผมเข้าสู่สังคมตั้งแต่ยังเด็กอยู่โดยยังไม่จบชั้นประถมศึกษา ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร ตอนนั้นเงินเดือนแค่5พันบาทต่อเดือน วันละต้องทำเกือบสิบชั่วโมง ทำมาได้ปีกว่า ผมรู้สึกเงินเดือนต่ำแล้วก็ผมก็เปลี่ยนงานใหม่ ทำการขายปลีกในโรงงานฮาร์ดแวร์ ซึ่งวางรากฐานที่มั่นคงสำหรับการเป็นผู้ประกอบการในอนาคตของผม
เจ็ดปีผ่านไปเร็วมาก ตอนนั้นผมอายุ 28 ปี ปีนั้นบริษัทแรกของผมก่อตั้งขึ้นอย่างประสบความสำเร็จ ทำธุรกิจด้านฮาร์ดแวร์เป็นหลัก ช่วงนั้นธุรกิจกำลังไปได้สวย รายได้ต่อปีอยู่ที่ประมาณ 7.5ล้าน เนื่องจากมีแนวโน้มที่ดี ผมจึงก่อตั้งบริษัทอีกแห่งในอีกสี่ปีต่อมา ก็เป็นธุรกิจด้านฮาร์ดแวร์หมือนกันแต่ไม่ใช่ได้อยู่จังหวัดเดียวกัน ครึ่งปีเองหลังจากที่ผมก่อตั้งบริษัทแห่งที่สอง ผมได้รู้จักลูกค้าคนหนึ่งเขาเป็นผีพนัน เขารวยมากกก ผมจำได้ว่าวันนั้นฝนตกหนักมาก เพราะเขาจองของจากยริษัทผม เลยต้องไปหาเขาเซ็นสัญญา ผมฝ่าฝนที่ตกหนักเพื่อไปที่ห้องของโรงแรมที่ลูกค้าจองไว้ คืนนั้นเหละที่เขาสอนผมเล่นไพ่ในมือถือ สำคัญที่สุดคือมันสามารถถอนเข้าบัญชีได้ ผมก็เลยค่อยๆหลงติดพนัน ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว ผมไม่ควรไปเล่นการพนันเพราะผมมีเงินมากมายอยู่แล้ว ตอนนั้นผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกันครับ แต่เมื่อผมเห็นลูกค้าชนะได้หลักแสนในเวลาแค่ไม่กี่นาที เขายังเลี้ยงผมกินอาหารเย็นและเครื่องดื่มด้วย ผมก็รู้สึกว่าคนนี้น่าเชื่อได้ หลายวันต่อมาเมื่อมีเวลาว่างก็จะเอามือถือมาเล่น เหตุผลหลักๆ ที่ผมชอบคือสะดวกและสามารถใช้งานได้ในมือถือ ไม่ต้องออกไปข้างนอก และโดยปกติแล้วผมยุ่งเกิน ไม่มีสถานที่สำหรับความบันเทิง ดังนั้นในขณะที่ฆ่าเวลาเล่นหมากรุกและไพ่ ก็สามารถหาเงินเล็กๆ น้อยๆ ได้เช่นกัน มีเพื่อนหลายคนที่ไม่เข้าใจว่าทำไมคนรวยยังเล่นการพนันอยู่ พูดถึงเราก็รู้สึกน่าแปลกนะครับ ไม่ว่าผมจะเสียเงินไปเท่าไรในช่วงเวลานั้น ผมก็ยังสามารถเอามันกลับมาได้เสมอในอีกไม่กี่วันที่ต่อมา และก็ยังสามารถชนะได้เพิ่มอีกมากด้วยครับ บางทีพวกเขาอาจจะรู้ว่าผมเป็นลูกค้ารายใหญ่ เลยผมเดาว่ามันเป็นการหลอกลวง แค่เสียใจที่เข้าใจสายเกินไป อีกไม่นานบริษัทแห่งแรกก็ล้มละลายไป สาเหตุหลักคือเงินที่ลูกค้าจ่ายมาจองของผมเอาไปเล่นพนันทำให้บริษัทไม่สามารถจัดส่งสินค้าได้ตรงเวลา และในที่สุดห่วงโซ่ทุนก็พังทลายลง ตอนนั้นผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องประกาศล้มละลายและขายสินค้าทั้งหมดด้วยราคาต่ำ ผมได้ชำระให้ลูกค้าทั้งหมด และเนื่องจากเหตุการณ์นี้ ชื่อเสียงของบริษัทในอุตสาหกรรมได้รับความเสียหาย ซึ่งนำไปสู่การล่มสลายของบริษัทที่สองทางอ้อมด้วย เพราะการพนัน เพราะความผิดพลาด จึงเลือกเส้นทางที่ผิด ที่ผมเคยมีมันหายไปหด ปัญหาที่สำคัญที่สุดและลำบากใจที่สุดคือผมยังค้างลูกค้า10ล้านเป็นหนี้ธนาคาร 7 ล้าน ทำให้ผมเป็นโรคซึมเศร้า และผมก็อยากฆ่าตัวตายหลายครั้งนะแต่สมาชิกในครอบครัวมาห้ามผม ต่อมาผมอยากจะขอบคุณภรรยาที่อยู่ข้างๆผมเสมอ ความพากเพียรของเธอทำให้ความคิดของผมเปลี่ยนไป หลักจากนั้นผมไม่เคยคิดที่จะฆ่าตัวตายอีกเลย แต่เพื่อมีชีวิตที่ดี ผมยอมเริ่มต้นใหม่ และทำงานหนักเพื่อหาเงินชำระหนี้ สู้ๆนะครับ