ระหว่างอนาคต กับ ชีวิตวัยรุ่นผมควรเลือกอะไรดี
ขอเเนะนำลักษณะผมก่อนละกัน
ผมเป็นผู้ชายจำพวกรักในอิสระเเล้วก็คุยเยอะเรียกสั้นๆผมคือ bad boy playboy บลาๆมีคนมาชอบผมเยอะชีวิตนี้เเถมไม่เคยอกหักเลย
ปกติเเล้วผมจะชอบผญที่หน้าตาเเละเซ็กซีเป็นหลักเพราะผมจะไม่มองถึงอนาคตเพราะผมไม่คิดจะคบในระยะยาวในตอนนี้
"เพราะผมมีความคิดที่ว่าจงใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้ม" เพราะผมกลัวเเก่ไปเจ้าชู้ตอนเเก่ เเถมต้องใช้เงินเรียกเด็กเหมือนเสี่ยหลายๆคนไม่เหมือนตอนนี้ที่ใครๆก็อยากเข้าหาผม
เข้าประเด็นหลักเลยนะครับ
เมื่อ3เดือนที่ผ่านมาผมไปเจอผู้หญิงคนนึงมาเธออายุเยอะกว่าผม3ปีเเละไม่เหมือนใครที่ผมเคยเจอเเถมไม่ใช่สเปคผมเลยเเต่เธอทำให้ผมประทับใจเธอเป็นผู้หญิงน่ารัก เนิร์ดๆฉลาด เรียนเก่ง การศึกษาดี ติ๋มๆอารมเเบบเป็นผู้หญิงที่พ่อแม่เลี้ยงเหมือนไข่ในหินเเถมยังนิสัยดีพูดเพราะฐานนะที่บ้านก็ดี(ดีกว่าผม2เท่าได้มั้ง)
เค้าเป็นผู้หญิงที่ผมไม่เคยเจอมันเปิดโลกผมมาก
ปกติผมจะไม่ดูฐานนะผญที่คบเเล้วเวลาไปเที่ยวผมจะชอบออกเงินมากกว่าผญพูดสั้นๆคือผมซื้อใจพวกนางทำให้พวกนางประทับใจไม่ขี้งด
เเต่ผญ.คนนี้ไม่เหมือนคนอื่นเธอให้ผมมากกว่าที่ผมให้นางเเถมนางยังดีกับผมมากๆทั้งที่นางรู้ว่าผมยังเด็กกว่าเเถมเจ้าชู้
เธอเป็นคนดีมากๆดีเเบบเป็นเเม่ของลูกในอนาคตได้เลยฐานนะก็ดีถ้าเป็นดองกันคงช่วยกันรวยอะไรประมาณนี้
เธอรักผมมาก เธอบอกกับผมว่าเธออยากมีอนาคตกับผม
มันเลยทำให้ผมกลับไปคิดเรื่องอนาคตถ้าผมเลือกที่จะหยุดที่เธอชีวิตผมมันคงจะเปลี่ยนไปเเน่ผมอาจยกระดับตัวเองไปเลยก็ได้
เเต่ผมก็สับสนกับตัวเองไงผมกลัวเสียดายชีวิตวัยรุ่นคือผมพูดเเบบไม่อายปากเลยนะ "อุสาเกิดมาหล่อทั้งทีขอให้ใช้คุ้มหน่อยเถอะไม่ร็ว่าชาติหน้าจะเกิดเป็นคนมั้ย"เเต่พอมาเจอเธอทำให้ผมคิดเรื่องอนาคตเรื่องชีวิตคู่ทั้งที่ไม่เคยจะคิดเลย
คือผมชอบทำให้นางเสียใจเรื่องผู้หญิงเเล้วก็สถานะเพราะตอนนี้ผมยังไม่เปิดตัวนางเเล้วยังคุยกับผญ.คนอื่นอยู่ ผมยังไม่ได้ขอนางเป็นเเฟนสักทีก็เพราะผมเสียดายอิสระของผมนั้นเเหละเเต่ผมก็อยากมีอนาคตกับนางเพราะไม่รู้ว่าอนาคตจะเจอผญเเบบนี้มั้ย ไม่ใช่ผมไม่รักนางนะผมรักนางเเต่ยังรักไม่มากพอเท่ากับที่ผมรักตัวเอง ว่าไปเเล้วผมก็เหมือนผู้ชายเห็นเเก่ตัวไม่อยากทิ้งอยากนึงไปอยากเก็บไว้ทั้งสอง
ผมอยากให้ทุกคนช่วยเเสดงความคิดเห็นเรื่องของผมหน่อยนะครับ.
ระหว่างอนาคต กับ ชีวิตวัยรุ่นผมควรเลือกอะไรดี
ผมเป็นผู้ชายจำพวกรักในอิสระเเล้วก็คุยเยอะเรียกสั้นๆผมคือ bad boy playboy บลาๆมีคนมาชอบผมเยอะชีวิตนี้เเถมไม่เคยอกหักเลย
ปกติเเล้วผมจะชอบผญที่หน้าตาเเละเซ็กซีเป็นหลักเพราะผมจะไม่มองถึงอนาคตเพราะผมไม่คิดจะคบในระยะยาวในตอนนี้
"เพราะผมมีความคิดที่ว่าจงใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้ม" เพราะผมกลัวเเก่ไปเจ้าชู้ตอนเเก่ เเถมต้องใช้เงินเรียกเด็กเหมือนเสี่ยหลายๆคนไม่เหมือนตอนนี้ที่ใครๆก็อยากเข้าหาผม
เข้าประเด็นหลักเลยนะครับ
เมื่อ3เดือนที่ผ่านมาผมไปเจอผู้หญิงคนนึงมาเธออายุเยอะกว่าผม3ปีเเละไม่เหมือนใครที่ผมเคยเจอเเถมไม่ใช่สเปคผมเลยเเต่เธอทำให้ผมประทับใจเธอเป็นผู้หญิงน่ารัก เนิร์ดๆฉลาด เรียนเก่ง การศึกษาดี ติ๋มๆอารมเเบบเป็นผู้หญิงที่พ่อแม่เลี้ยงเหมือนไข่ในหินเเถมยังนิสัยดีพูดเพราะฐานนะที่บ้านก็ดี(ดีกว่าผม2เท่าได้มั้ง)
เค้าเป็นผู้หญิงที่ผมไม่เคยเจอมันเปิดโลกผมมาก
ปกติผมจะไม่ดูฐานนะผญที่คบเเล้วเวลาไปเที่ยวผมจะชอบออกเงินมากกว่าผญพูดสั้นๆคือผมซื้อใจพวกนางทำให้พวกนางประทับใจไม่ขี้งด
เเต่ผญ.คนนี้ไม่เหมือนคนอื่นเธอให้ผมมากกว่าที่ผมให้นางเเถมนางยังดีกับผมมากๆทั้งที่นางรู้ว่าผมยังเด็กกว่าเเถมเจ้าชู้
เธอเป็นคนดีมากๆดีเเบบเป็นเเม่ของลูกในอนาคตได้เลยฐานนะก็ดีถ้าเป็นดองกันคงช่วยกันรวยอะไรประมาณนี้
เธอรักผมมาก เธอบอกกับผมว่าเธออยากมีอนาคตกับผม
มันเลยทำให้ผมกลับไปคิดเรื่องอนาคตถ้าผมเลือกที่จะหยุดที่เธอชีวิตผมมันคงจะเปลี่ยนไปเเน่ผมอาจยกระดับตัวเองไปเลยก็ได้
เเต่ผมก็สับสนกับตัวเองไงผมกลัวเสียดายชีวิตวัยรุ่นคือผมพูดเเบบไม่อายปากเลยนะ "อุสาเกิดมาหล่อทั้งทีขอให้ใช้คุ้มหน่อยเถอะไม่ร็ว่าชาติหน้าจะเกิดเป็นคนมั้ย"เเต่พอมาเจอเธอทำให้ผมคิดเรื่องอนาคตเรื่องชีวิตคู่ทั้งที่ไม่เคยจะคิดเลย
คือผมชอบทำให้นางเสียใจเรื่องผู้หญิงเเล้วก็สถานะเพราะตอนนี้ผมยังไม่เปิดตัวนางเเล้วยังคุยกับผญ.คนอื่นอยู่ ผมยังไม่ได้ขอนางเป็นเเฟนสักทีก็เพราะผมเสียดายอิสระของผมนั้นเเหละเเต่ผมก็อยากมีอนาคตกับนางเพราะไม่รู้ว่าอนาคตจะเจอผญเเบบนี้มั้ย ไม่ใช่ผมไม่รักนางนะผมรักนางเเต่ยังรักไม่มากพอเท่ากับที่ผมรักตัวเอง ว่าไปเเล้วผมก็เหมือนผู้ชายเห็นเเก่ตัวไม่อยากทิ้งอยากนึงไปอยากเก็บไว้ทั้งสอง
ผมอยากให้ทุกคนช่วยเเสดงความคิดเห็นเรื่องของผมหน่อยนะครับ.