ก็คือครอบครัวเหลือกัน3คนเราเเม่พี่ชายเพราะพ่อเสียไปนานเเล้วตอนนี้ก็คือเราทำงานพี่ทำงานเเม่ก็ยังทำงานอยู่ประเด็นคือเรารู้สึกผิดที่เราหวงรถของตัวเองกับพี่ชายเพราะรถเราเป็นออกเองส่งเองส่วนพี่ชายมีรถตัวเองก็จริงเเต่เเค่ขับไป-กลับทำงานได้อย่างเดียวไม่สามารถเอาคันของตัวเองวิ่งส่งพัสดุได้เพราะทำงานส่งพัสดุพี่เราเลยต้องมาเเลกรถกับเราที่ทำงานทุกวันอันนี้เราก็ให้เเลกปกติยังไม่ได้อะไรเเต่พอนานไปเราก็กลัวรถเราจะพังเลยบอกกับเเม่ให้บอกพี่ชายว่าออกรถเองได้เเล้วยังไงก็ต้องส่งให้ไหวถ้าไม่ไหวก็ปล่อยให้ยึดไปเลย(ตอนเเรกเเม่จะซื้อเงินสดให้เเต่เป็นมือสองเเต่เเม่บอกต้องรอเงินเเม่ก่อนซึ่งน่าจะอีกนาน)ตอนเเม่บอกกับพี่เรานั่งอยู่หน้าบ้านไม่ได้เข้ามาฟังพอเรามาถามเเม่ว่าเป็นไงยอมออกรถไหมเเม่บอกว่าพี่ชายบอกว่ารอเงินเดือนออกก่อนซึ่งเราดันมารู้สึกผิดทีหลังกลัวว่าพี่ชายจะหาว่าเราขี้หวงเเค่รถก็ไม่ให้ใช้ มีอีกหลายๆเรื่องที่ห่วงความรู้สึกคนอื่นเอาความรู้สึกคนอื่นเป็นที่ตั้งไม่เคยสนใจตัวเองไม่เคยสนใจความรู้สึกตัวเองเบื่อการใช้ชีวิตอะไรเเบบนี้เเล้วท้อมากค่ะตอนนี้เหนื่อยเเต่ชีวิตก็ยังขำได้อยู่ค่ะ55555