เราอายุอยู่ในช่วง 30-40 ปี โดยส่วนตัวเป็นคนบุคคลิกที่เรียบร้อย ไม่มีปากมีเสียงกับคนอื่น ช่วยคนอื่นทำอะไรได้ก็จะทำ และเป็นคนไม่ชอบออกความคิดเห็น และรู้ตัวเองด้วยว่าบุคลลิกขัดแย้งกับการเป็นหัวหน้างานเอามากๆเลย และไม่มีความคิดที่อยากจะเป็นหัวหน้าใคร ความเชื่อมันในตัวเองน้อยมาก แต่ถ้ามองแบบสร้างภาพนิดนึง ก็จะมองตัวเองว่าเราคนทำงานดีคนนึง ถ้าตั้งใจทำอะไรเราว่าเราทำได้ และเข้าใจงานได้อย่างลึกซึ้ง แต่แค่ขาดความเชื่อมั่นและชอบดูถูกตัวเองอยู่บ่อยๆ จนเกิดความคิดที่ว่าตัวเองจะทำไม่ได้ ล้มเหลวได้ รวมถึงมีความคิดแค่อยากเป็นผู้ปฏิบัติงาน แต่โดยตำแหน่งหน้าที่แล้ว อาจจะมีโอกาสได้ขึ้นเป็นหัวหน้างาน แต่รู้สึกกังวล คิดเยอะหลายอย่าง 1.อาจจะต้องเป็นคนกระเป๋าหนัก เลี้ยงลูกน้องบ้างบางครั้ง มอบของให้ลูกน้องตามเทศกาล 2.ต้องเป็นคนบริหารจัดการงานให้กับลูกน้อง มอบหมายงานให้ แต่ด้วยเราเป็นคนขี้เกรงใจจะสั่งเขาได้ไหมหากเขาปฏิเสธ เราจะจัดการยังไง 3.เป็นคนที่เข้าใจงานแล้วเช่วยแก้ปัญหาให้คนอื่นๆได้ หรือหากเข้าใจงานแล้วสามารถตอบข้อสงสัยให้กระจ่างได้ ข้อนี้เราว่าเราน่าจะทำได้ 5.เป็นคนต้องไฟท์เพื่อปกป้องลูกน้อง หรือไฟท์ให้หน่วยงานตัวเอง 6. ด้วยเราอายุยังน้อย แล้วมีลูกน้องอายุมากกว่า หากจะสั่งการหรือมอบหมายงานด้วยเหตุผล ด้วยประสบการณ์และความรู้เรายังมีน้อยเขาจะรับฟังและนับถือเราไหม 7.หากให้หัวหน้าไปพูดหรือกล่าวอะไรในที่ประชุมก็กลัวจะทำไม่ได้ หรือกลัวจะไม่เข้าใจและรับข้อมูลมาผิดพลาดและสั่งการผิดไป กังวลๆๆ มีธีจัดการความคิดเหล่านี้ยังไงบ้าง ท่านมีคำแนะนำสำหรับกำจัดความกังวลเหล่านี้ได้อย่างไรบ้าง ช่วยแนะนำที
หากมีโอกาสให้เราขึ้นเป็นหัวหน้า เราควรจะคว้าไว้ไหม