เรื่องมาจากว่า(ไม่รู้เกี่ยวมั้ย) ตอนประถมน่าจะ 2หรือ3 เนี้ยแหละ ฝันว่าไปวัดกับยาย,แม่ แล้วก็ยายข้างบ้านอีก2คน ฝันว่าภายในวัดที่เข้าไปตอนแรกเนี้ยมีคนอยู่เยอะมากก แล้วมันเป็นตอนกลางคืน ที่เป็นบุญหรือวันอะไรสักอย่าง เข้าวัดไปได้สักพักก็เห็นยายจัดหาที่นอน ปูเสื่อปูผ้า ก่อนจะเข้าไปข้างในโบสถ์แล้วฟังพระสวด สวดจบยายก็เอาข้าวไปวางไว้ใต้ต้นไม้ในวัดแล้วก็มานอน นอนไปได้สักพัก ฝันว่าตัวเองอ่ะนอนไม่หลับเพราะไม่คุ้นชินก็เลยลุกขึ้นแล้วก็ปลุกแม่ แต่แม่ไม่ตื่น ก็เลยนั่งอยู่เงียบๆ สักพักตัวเองก็เห็นผีแต่ด้วยความที่ไม่รู้ว่าผีอะไร ก็ฝันว่าผีมันร้องเสียงแหลมมากก ก็เลยร้องไห้แล้วทุกคนก็ตื่น ทุกคนก็พาวิ่งผีมันก็วิ่งตาม จนเช้า เช้าเนี่ยคือหลุดจากฝันแล้วนะ เพราะยายข้างบ้านเห็นนอนแล้วก็ร้องไห้หรือไม่ก็อะไรสักอย่าง เหมือนคนละเมอ แล้วฝันแบบนี้ติดกัน5-6วัน แต่ไม่กล้าบอกใครเลย แล้วฝันมันก็หายไปเป็นปีๆไม่ได้ฝันเห็นอีกเลย แต่พอเมื่ออาทิตย์ก่อนก็ฝันเห็นเรื่องนี้เรื่องเดิมอีก ก็เลยคิดว่าต้องทำยังไง เล่าประสบการณ์ด้วยการเขียนนิยายดีมั้ย แต่ก็ยังกลัวอยู่
ไม่รู้คนเกิดวันอาทิตย์จะดวงแข็ง จิตแข็งตามที่เขาทำนายรึป่าวว นี่วิตกกังวลหนักมาก และปนกับความกลัว
ควรแต่งดีมั้ยคะ หรือต้องทำยังไงบ้างคะ อยากหลุดพ้นจากความกลัวนี้ไปให้ได้ เพราะสภาพตอนนี้ไม่ต่างจากคนเสพเลยค่ะ ไม่กล้านอน
เขียนนิยายยังไงให้น่าอ่าน