เราคิดถึงแม่มากเลยค่ะ ตอนนี้ต้องกินยาต้านเศร้า แต่เริ่มรู้สึกดีขึ้นพยายามจะหย่ายาให้ได้สิ่งที่เจอคือถ้าไม่กินยาเลย
จะนอนไม่หลับ ช่วงแรกๆอาการหนักค่ะ เหมือนมีอะไรมาทับอกตลอดเวลา เหมือนคนจมน้ำตลอดเวลาแต่ก็ได้คนรอบข้าง
ที่คอยช่วยดึงเราขึ้นมา แต่ตอนนี้สิ่งที่เจอคือ ภาพเก่าๆ จะเรากับแม่จะวนๆมาตลอด คิดถึงแบบทรมาน 
เข้าใจดีถึงสัจธรรมนะคะ เกิดแก่เจ็บตาย ฟังธรรมะ ทำบุญ แต่มันไม่ได้ทำให้ความทรมานนี้หายไปได้เลย
เพื่อนๆมีวิธีไหนที่รับมือกับความสูญเสียบ้างคะ รู้ว่ามันต้องใช้เวลา และแม่ก็ไม่ได้จากเราไปไหนแค่ย้ายมาอยู่ในความทรงจำ