โดยจัดให้อยู่ในหมวดวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน และเพิ่มในหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน และเพิ่มในรดับอุดมศึกษา เป็นวิทยาศาสตร์ สาขาจิตวิทยา ที่มีทฤษฎีวิธีการและผลจริงที่เกิดจากการปฏิบัติ ก็คือการศึกษาธรรมชาติโดยมีสมาธิเป็นวิธีทดลองและเพิ่มความรู้จำเป็นที่จะทำให้สมาธิเจริญก้าวหน้าจากพระไตรปิฏกบ้าง สรุปคือเน้นวิธีการทางพุทธศาสนา ส่วนประวัติคำสอนต่างๆที่เรียนมาตั้งแต่เด็กรุ่นต่อรุ่นก็อยู่ในวิชาพระพุทธศาสนาเหมือนเดิมแหละ

อย่างน้อยคนเด็กรุ่นไหมอาจมีความสนใจบ้างนะ ถ้าสิ่งเหล่านี้จัดอยู่ในความรู้ทางวิทยาศาสตร์ คือหาความจริงจากการปฏิบัติ ความงมงายในอนาคตอาจจะน้อยลงก็ได้ เพราะศาสนาพุทธยิ่งเข้าใจลึกยิ่งละเอียดอ่อน คือคุยกันกับคนธรรมดาแทบไม่รู้เรื่องต้องคุยกันแบบงมงายหรือเพ้อฝันหรือเรื่องพื้นๆของชีวิตประจำวันจริงเพราะพระสูตรก็เยอะกว่าจะเข้าใจถ้าเอาเรื่องระเอียดมากมาเล่า