มันเริ่มจากเปิดเทอมวันแรกอยู่ดีๆเขาก็มานั่งกับเราค่ะ ละเขาก็มานั่งด้วยตลอด เดินเปลี่ยนห้องก็เดินตามเราตลอด

คือเขาก็นิสัยดี แต่เรารำคาญตรงที่ทำอะไรไม่ค่อยเป็น เช่นวิชาคอมเซฟงานก็ไม่เป็น กดเขียนอีเมล กดส่งงานในคลาสรูมก็ไม่เป็น เราต้องคอยสอน"ทุกคาบ"เขาจำไม่ได้สักทีทั้งๆที่เรื่องพวกนี้คือเรื่องเบสิคที่เด็กม.ปลายควรจะทำได้

มีอีกอันคือวิชาชีวะเขาปลูกต้นถั่วมา เราเป็นคนปลูกและเอามารร. พอเพื่อนเห็นก็อึ้งกับต้นถั่ว บอกว่านึกว่าต้นมันจะเป็นได้แค่ถั่วงอก ไม่คิดว่ามันจะโตได้อีกจนต้นเขียวและมีใบ ตอนนั้นเราก็อึ้งค่ะ ว่าโตขนาดนี้แล้วเรื่องเบสิคๆแค่นี้ยังจะไม่รู้ และก็อีกหลายๆเรื่องค่ะ ต้องคอยสอนคอยบอกตลอดทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น

อยากจะอยู่ห่างๆแต่เขาก็เดินตามตลอดอยู่ด้วยตลอด อยากรู้ว่าจะพูดหรือออกมายังไงดีคะ