เราเป็นคนคิดมากกับคำพูดคนค่ะไม่ว่าใครจะพูดอะไรเราก็เก็บมาคิดหมดกลับบ้านมาก็มานอนร้องไห้ค่ะ เราเป็นคนรักเพื่อนมากๆเพื่อนคือทุกอย่างที่เราต้องการมีเพื่อนอยู่คนนึงสนิทกันตั้งแต่อยู่ม.ต้นจนตอนนี้ปวช.2(ม.5)แล้วค่ะเดี๋ยวนี้เรารู้สึกว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปมากๆชอบพูดคำที่แทงใจเรารู้ทั้งรู้ว่าเราเป็นคนคิดมากแต่เขาก็ยังทำเขาพูดบางคำออกมาเขาไม่ได้คิดเลยค่ะอยากจะพูดก็พูดออกมาเลยเราเสียใจมากๆเขาไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเราเลยค่ะว่าเราจะคิดยังไง ทำไมเพื่อนที่เรารักต้องมาทำแบบนี้กับเรา??