ปัจุบันผมอายุ23ปี อยากทำให้พ่อแม่และยายภูมิใจแต่ก้อเหมือนจะดีแต่ก้อไม่ มันเหมือนแบบว่าภาพเก่าๆที่เราทำไม่ดีไว้ยังตามหลอกหลอนเรา ขอย้อนกับไปช่วงเรียนประถมป.1-ป.6ผมสอบได้ไม่เกินลำดับที่6ตลอด จนเริ่มเข้าสู่มัธยม ผมได้ไปเรียนที่โรงเรียนในอำเภอ 🥹ช่วงนี้แหละคับผมได้ไปเจอสังคมใหม่ๆเจอเพื่อนใหม่ๆ ผมเริ่มหัดดูดบุหรี่,โดดเรียน,เริ่มเสพยา,ดมสารเหย,เที่ยวกลางคืน,กินเหล้า,แว้นรถมีเรื่องชกต่อยไปเรื่อย ถ้าถามว่าเคยถูกจับไหมบอกเลยว่าแทบจะทุกเดือนคับเท่าที่จำได้ช่วงม.1-3นี้ เรื่องยาประมาณ4-5รอบ เรื่องรถแว้นน่าจะ3-4รอบ เรื่องชกต่อยนี้หนักเลยคับ7-8รอบได้ ต้องบอกก่อนว่าผมโชคดีมากๆเลยคับครอบครัวของผมมีฐานะค่อนข้างจะดีนิดหนึ่งคับ ลุงป้าน้าอาก้อทำงานรับราชการหมดทุกคนเลยทำให้รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่เยอะ เวลาโดนจับก้อเหมือนเดิมคับ พ่อแม่มาเคลียร์ มันเลยทำให้ผมได้ใจมาตลอด(ซึ่งบอกเลยว่าไม่ดีมากๆคับ🙏🏼) ตัดมาที่เรื่องการเรียนก้อไม่แพ้กันคับ555 ม.1-3 ใบเชิญผู้ปกครอง7ใบ ปกติโดน3ครั้งนี้เค้าก้อไล่ออกแล้วคับ ผมก้อเกเรแบบนี้มาตลอดจนช่วงม.3ปลายๆ ผมได้ไปติดผู้หญิงคนหนึ่งบ้านก้อไม่กับ2-3เดือนติด แม่โทรตามก้อไม่รับ แต่ท่านก้อรู้ว่าอยู่ที่ไหนกับใครทำอะไร จนท่านก้อน่าจะเบื่อรอาในตัวผมเลยเลิกตาม แต่ก้อฝากตังมาให้กับคนที่รู้จักมาให้ผมตลอดจนสุดท้ายเรียนไม่จบคับผมก้ออยู่กับผู้หญิงคนนี้มาเรื่อยๆมีเรื่องให้พ่อแม่ยายญาติพี่น้องมาตามเช็คตามล้างลำบากใจอยู่ตลอด จนช่วงอายุ16ปีผมเริ่มคิดได้เลยอยากบวชให้พ่อแม่และยายสักครั้งอยากให้ท่านเห็นชายผ้าเหลืองอยากทำให้ท่านภูมิใจบ้าง ในช่วงที่บวชผมก้อได้เลิกกับแฟนไป จนผมบวชมาเรื่อยๆพอที่จะรู้ว่าอะไรควรไม่ควรระยะเวลา8เดือนนิดๆคับ ผมเลยกับไปเรียนต่อ ป.ว.ช ตอนนี้ผมอายุ17ปี ผมเลิกดูดบุหรี่ เลิกยาบ้า เลิกเที่ยวกลางคืน เหล้าก้อไม่กิน ตั้งใจตื่นเช้ามาใส่บาตรให้ยายนั่งรถไปเรียนอยู่แบบนี้มาจนกำลังจะขึ้นปี2 มีเรื่องชกต่อยกันเสียเงินเสียทองไป ผมเริ่มกับมาเที่ยวกลางคืนอีกครั้งคับ เริ่มมีพวกมีเพื่อน เริ่มมีเรื่องไปทั้ว แต่ครั้งนี้ผมไม่ทิ้งการเรียนนะคับไปเรียนทุกวัน จนมาวันหนึ่งมีงานคอนเสิร์ตงานนี้ผมรู้สึกอยากไปมากๆทั้งๆที่รู้ว่าไม่ถูกกันกับเจ้าถิ่น ด้วยความอยากของเราไม่สนคับมีเรื่องก้อมี เตียมคนเตียมอาวุธไปเหมือนไปรบ แต่ก้อพยายามจะไม่มีเรื่องคับ ซึ่งอาวุธได้ซ่อนไว้นอกงาน แต่วันนั้นผมแอบพกเหล็กขุดชาบเข้าไปในงานด้วย เผื่อไว้ป้องกันตัว เป็นไปอย่างที่คิดคับ!มีเรื่องกันสิคับคนมันก้อมั่วกันไปหมด ผมโดนเตะที่หน้าด้วยความโมโหผมใช้เหล็กขุดชาบแทงสวนคืนผมรีบเดินออกมาแต่ก้อไม่รอดคับเกม🥹 ซึ่งผมก้อคิดว่าเดี๋ยวเคลียร์ที่หลังตอนนี้ผมอยู่ในห้องขัง ตำรวจก้อมาบอกผมว่าคนที่ผมแทงเสียชีวิตแล้วเอาไงจะรับสารภาพไหม ตอนนั้นผมไม่เชื่อนะคับ จนกระทั่งแม่ผมเดินมาซึ่งตลอดเวลาที่แม่มาตามช่วยเหลือลูกเลวๆคนนี้ ผมไม่เคยเห็นสีหน้าแม่ผมแบบนี้เลย ปกติถ้ามาช่วยผมแบบนี้จะอารมณ์เสียนิดๆดุหน่อยๆ แต่วันนั้นไม่เลยคับสีหน้าแม่ผมเหมือนคนที่กำลังจะเสียอะไรไปสักอย่าง ความรู้สึกแม่ผมตอนนั้นเหมือนว่าแม่ช่วยลูกไม่ได้แล้วนะเพราะ คดีที่ผมทำให้ผู้อื่นเสียชีวิตเป็นคดีอาญาแผ่นดินซึ่งยอมความไม่ได้ พอตำรวจส่งตัวถึงศาลแม่ผมก้อถามอย่างเดีวยว่าประกันได้ไหม วันนั้นตั้งแต่คืนที่เกิดเหตุแม่ผมไม่ได้นอน ยายแทบจะเป็นลมญาติพี่น้องก้อใจไม่ดีเพราะครั้งนี้มันเกินจะช่วยจิงๆ ต้องทำตามขบวนการกฏหมายทุกอย่าง ถือว่าโชคดีของผมมากคับตอนนั้นผมยังอายุแค่17ปีถือว่าเป็นผู้เยาว์แล้วผมก้อเรียนอยู่ วันตัดสืนผลตัดสิ้นออกมาว่าศาลให้โอกาศจำเลยซึ่งยังเป็นเยาวชนและยังศึกษาเล่าเรียนศาลให้โอกาศกลับตัวกลับใจไปศึกษาเล่าเรียนต่อ ตอนนั้นผมไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจคับ หันไปหาแม่น้ำตาไหลออกมาแล้วยิ้มได้ในรอบ1-2เดือน ความรู้สึกผมตอนนั้นใจแทบขาดรู้สึกสำนึกแบบไม่รู้จะหาสิ่งใดมาเปรียบ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมเห็นน้ำตาแม่
ผมก้อกับไปเรียนจนจบ กว่าจะหยุดได้พ่อแม่เสียเงินเสียทองไม่รู้เท่าไหร่(สำคัญคือเสียน้ำตา)ชาตินี้ไม่รู้จะทดแทนบุญคุณยังไงแล้วคับ
#ขอฝากไว้เป็นอุทาหรณ์เตือนใจวัยรุ่นคับ(หยุดเถอะ)
#ถ้าย้อนเวลาไปได้ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอกคับ
#ต่างฝ่ายต่างก้อเสีย
#ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่สุขติด้วยเถิด🙏🏼
อุทาหรณ์วัยรุ่น หยุดก่อนจะสาย
ผมก้อกับไปเรียนจนจบ กว่าจะหยุดได้พ่อแม่เสียเงินเสียทองไม่รู้เท่าไหร่(สำคัญคือเสียน้ำตา)ชาตินี้ไม่รู้จะทดแทนบุญคุณยังไงแล้วคับ
#ขอฝากไว้เป็นอุทาหรณ์เตือนใจวัยรุ่นคับ(หยุดเถอะ)
#ถ้าย้อนเวลาไปได้ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอกคับ
#ต่างฝ่ายต่างก้อเสีย
#ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่สุขติด้วยเถิด🙏🏼