เราเรียนจบก่อนแฟนปีนึงค่ะ ไปเรียนมหาลัยเดียวกันที่จังหวัดหนึ่ง พอจบเราได้งานที่บ้าน จังหวัดบ้านเกิดของเราทั้งคู่ เขาร้องไห้และเศร้าทุกวันที่เราตัดสินใจอะไรคนเดียว เริ่มงานวันที่ทางบริษัทเสนอมาเลย ไม่ลองต่อรองเป็นวันอื่นจะได้อยู่ด้วยกันให้เต็มที่ก่อน กลับมาบ้านไม่มีเรารออยู่ เขากลัวบ้าน กลัวโต๊ะกินข้าว กลัวเตียงนอน กลัวร้านอาหารที่เราเคยไปกินด้วยกัน ซึ่งเราเข้าใจความรู้สึกของเขาดี เพราะเราก็ทรมานใจกับการต้องจากเขามาเหมือนกัน เราสงสารเขามาก จนอยากลาออกแล้วกลับไปหาเขา เขาบอกจะไม่มาหาเราเพราะอยากให้เรารู้สึกบ้างที่ทำอะไรไม่ปรึกษา อยากลาออกก็ไม่ได้ เพราะพ่อแม่ไม่ให้ออก เป็นทุกคนจะทำยังไงดีคะ เราเสียใจมากที่ต้องเห็นเขาทรมานจากการกระทำของเรา และเราเองก็ทรมานเหมือนกันค่ะที่ต้องห่างเขา เพราะเราตัวติดกันตลอด

ปล. อีกปีนึงเขาจะเรียนจบและกลับมาที่บ้านเกิด เราเลยคิดว่าจะมาทำงานเก็บเงินรอเขาเรียนจบ พอเขากลับมาก็จะย้ายไปอยู่ด้วยกันและทำธุรกิจร่วมกันค่ะ