ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราอายุ 34 ย่าง 35 ในปีนี้ค่ะ ทำงานรับราชการสังกัดหนึ่งในกรุงเทพฯ งานไม่หนักค่ะ มีเดินส่งเอกสารข้ามฝ่ายบ้าง เราแต่งงานกับสามี มา 2 ปี ในเดือน พฤศจิกายน เราพบว่าเราตั้งครรภ์ เราจึงฝากครรภ์ที่ โรงพยาบาลมหาลัยแห่งหนึ่ง ติดตามอาการมาโดยตลอดน้องปกติดี เป็นเพศชาย น้ำหนักตามเกณฑ์ดี จนกระทั่งช่วงเดือนพฤษภาคม เราไปตรวจตามปกติ พบหัวใจน้องหยุดเต้นมาแล้วอย่างน้อย 2 สัปดาห์ เราเสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจและรักษาตัวและหัวใจตัวเองต่อไป จนผ่านมา เดือนตุลาคม 2566 เราก็ตั้งครรภ์อีกครั้ง รอบนี้ก็เหมือนเดิมเราไปฝากครรภ์ตั้งแต่ 6 สัปดาห์ ที่โรงพยาบาลไม่รับฝากครรภ์ เพราะเห็นถุงตั้งครรภ์แต่ยังไม่เห็นหัวใจน้อง แต่ก็นัดติดตามอาการ จนสัปดาห์ที่ 8 หมอเริ่มรับฝากครรภ์ และเริ่มกระบวนการใหม่อีกครั้ง เรากับแฟนดีใจมาก รอบนี้ก็เหมือนเดิมเราตรวจคัดกรองทุกอย่าง รอบนี้น้องเป็นผู้หญิง น้องปกติและแข็งแรงดี จนช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เราไปตรวจน้องตามนัด คุณหมอบอกน้องปกติครับ แล้วผ่านไป 2 วันเรารู้สึกเจ็บท้องเหมือนออกกำลังกายหน้าท้องมาแบบหนักมาก เราเลยไปหาหมอ คุณหมอที่ฉุกเฉิน คุณหมอส่งตัวเราไปตรวจที่ห้องคลอด พอคุณหมออัลตร้าซาวน์ เราถามเป็นประโยคแรกที่หมอเอาเครื่องมือจิ้มท้อง เราถามว่าหัวใจน้องไม่เต้นแล้วใช่ไหม คุณหมอบอกขอเวลาหมอตรวจหน่อยคับ ระหว่างนั้นเราก็ดูตามภาพที่ขึ้นบนจอ เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ เราถามหมอประโยคเดิม คุณหมอวางเครื่องมือ และบอกเราว่า ใช่ครับหมอแสดงความเสียใจด้วย แต่หมอไม่เห็นหัวใจน้องเต้นแล้ว เหมือนเดิมค่ะ ภาพเก่าๆวนเข้ามาในหัว เราบอกว่าเราขอออกไปบอกแฟนที่หน้าห้องก่อน เราเดินออกมาบอกแฟนพร้อมกอดคอกันร้องไห้ ต่อมาเราต้องรอยุติการตั้งครรภ์ในวันรุ่งขึ้น ตอนนี้ทำใจได้บ้างแล้ว แต่บางทีก็นั่งนึกฉันทำอะไรมีบาปมีกรรมตรงไหน