วันธรรมดาที่โรงเรียนวันนั้นเรียนพละแล้วมีกิจกรรมแบบความสนุกเฮฮา ซึ่งคุณครูเค้าให้ส่งต่อไม้แล้วผมก้แบบเป็นคนลนด้วยไงไม้ล่วง คำขู่คือให้ ไป เต้น ต่อหน้าทุกคน ต้องบอกตามตรงส่วนตัวไม่ชอบเข้าสังคมเลยเพื่อนน้อยมากสุดๆ[มากสุดแค่5คนที่สนิทจริงๆ]นี้ก้เป็นเด็กใหม่มั้งก้ผ่านมาปีนึงล่ะ ผมก้ไม่ได้ค่อยสนิทกับคนในห้องมากเท่าไหร ไม่ค่อยอยากเป็นจุดเด่นแต่อยากเป็นแค่บุคคลที่แบบพอให้ได้เรียกชื่อมั้ง มีกลุ่มใหญ่ๆกับคนอื่นมั้ง แต่ห้องก็แบบมีกลุ่มต้นฉบับบอยู่แล้วก้ยากที่จะเข้าไปเกาะกลุ่ม กลับมาปัจจุบัน ในขณะที่ไม้ล่วงคำในหัวครูลอยขึ้นมาไม่หยุดสุดทายก้แพ้ต้องเต้นยกกลุ่ม ก้ทำใจล่ะไหนๆก้ต้องเต้นเลยลองเอานิสัยเก่าๆมาใช้ สมัยก่อนเป็นคนที่แบบเด็กทรงช่างทรงง้อยๆดำๆชอบทำแต่เรื่องไรก้ไม่รู้ขอแค่เท่ก้คือจุดเด่นแต่ตอนนั้นข้อดีคือไม่เคยกลัวสังคม และมีเพื่อนพอตัว(ทั้งห้องก้รู้จักเลยไม่เกี่ยงเรื่องกลุ่มหันไปทางไหนก้มีกลุ่มสำรอง) แล้วตอนเต้นก้ทำให้ทุกคนอึ้ง เพราะไอ้คนๆนี้ที่ไม่เคยอยากทำกิจกรรมไรเลยในห้อง กลับเต้นแบบ เห้ยยย ไอ้นี้มันแน่นี้หว่า ในขณะที่ทุกๆคนพูดเนี่ยผมคิดในใจ[ตายๆเด่นเกินไปล่ะ อายว่ะ;_;] แต่หลังจากคำนั้นที่เพื่อนพูดจบ โครตเท่เลยเพื่อน! แค่คำๆเดียวสติผมกลับมาอีกครั้งเป็นโมเมนต์ที่ฟินโครตๆและก้อายในเวลาเดียวกัน ก้ประมาณนี้สรุปสั้นๆ

ผมควร อาย หรือควร ทำตัวให้ชินดี XD